Κείμενο του Γενικού Ιατρού Δημήτρη Μακρέα:
-Άγχος είναι να δίνεις καθημερινά τη μάχη με τη φθορά του ανθρώπου και την πορεία του προς το θάνατο. Μια μάχη εκ των προτέρων χαμένη.
-άγχος είναι να βάζεις το ακουστικό σου σε έναν αγαπημένο σου άνθρρωπο και να υποψιάζεσαι ότι είναι καρκίνος.
-άγχος είναι να φεύγεις για τα Σφακιά για να πάρεις πυροβολημένο και να σε υποδέχονται με τα καλάσνικωφ. Με ασθενοφόρο της πλάκας και πλήρωμα ανεκπαίδευτο οδηγό.
-άγχος είναι να εκτίθεσαι καθημερινά στον πόνο και την αγωνία ζωντανών ανθρώπων , πρόσωπο με πρόσωπο και όχι διασωληνωμένων περιστατικών.
-άγχος είναι να βάζεις σε μια σειρά τον παραμελημένο διαβητικό που ήρθε με 13 γλυκοζυλιωμένη και εκεί, που μετά από χίλια ζόρια, λες "ναι ρε π...τη μου, κάτι κατάφερα", να παθαίνει έμφραγμα.
-άγχος είναι να έρχεται ένας άνθρωπος σε παραλλήρημα και να μην έχεις κανέναν να επικοινωνήσεις και οι ψυχιατρικές δομές να σε παραπέμπουν στον εισαγγελέα
-άγχος είναι να προσπαθείς να ξεχωρίσεις τον έναν και μοναδικό πονοκέφαλο από τους χιλιάδες που εξετάζεις , ο οποίος είναι όγκος ή αιμοραγία. -άγχος είναι να χτίζεις με χίλιους κόπους μια θεραπευτική σχέση και να πηγαίνουν όλα στράφι γιατί κάποιος γελοίος γραφειοκράτης, αλλάζει για πέμπτη φορά σε ένα χρόνο τα ποσοστά συμμετοχής.
-άγχος είναι να γυρίζει ο ασθενής από τον υπεργ@μ@το Κ/Χ χωρίς πληροφοριακό σημείωμα.
-άγχος είναι νε πηγαίνεις το πρωι στο ιατρείο και να σε περιμένουν 50 άνθρωποι , για τους οποίους αποτελείς το τελευταίο αποκούμπι.
-άγχος είναι να σηκώνεσαι από την καρέκλα μετά από εφτά ώρες στον υπολογιστή και να παραπατάς.
-άγχος είναι να έρχεσαι καθημερινά σε επαφή με ανθρώπους που δε μπορούν να πληρώσουν τα φάρμακα που τους προτείνεις.
-άγχος είναι να έχεις τον κάθε "ειδικό" με ύφος χιλίων καρδιναλίων να σου πουλάει "επιστημοσύνη".
-Άγχος είναι να δίνεις καθημερινά τη μάχη με τη φθορά του ανθρώπου και την πορεία του προς το θάνατο. Μια μάχη εκ των προτέρων χαμένη.
-άγχος είναι να βάζεις το ακουστικό σου σε έναν αγαπημένο σου άνθρρωπο και να υποψιάζεσαι ότι είναι καρκίνος.
-άγχος είναι να φεύγεις για τα Σφακιά για να πάρεις πυροβολημένο και να σε υποδέχονται με τα καλάσνικωφ. Με ασθενοφόρο της πλάκας και πλήρωμα ανεκπαίδευτο οδηγό.
-άγχος είναι να εκτίθεσαι καθημερινά στον πόνο και την αγωνία ζωντανών ανθρώπων , πρόσωπο με πρόσωπο και όχι διασωληνωμένων περιστατικών.
-άγχος είναι να βάζεις σε μια σειρά τον παραμελημένο διαβητικό που ήρθε με 13 γλυκοζυλιωμένη και εκεί, που μετά από χίλια ζόρια, λες "ναι ρε π...τη μου, κάτι κατάφερα", να παθαίνει έμφραγμα.
-άγχος είναι να έρχεται ένας άνθρωπος σε παραλλήρημα και να μην έχεις κανέναν να επικοινωνήσεις και οι ψυχιατρικές δομές να σε παραπέμπουν στον εισαγγελέα
-άγχος είναι να προσπαθείς να ξεχωρίσεις τον έναν και μοναδικό πονοκέφαλο από τους χιλιάδες που εξετάζεις , ο οποίος είναι όγκος ή αιμοραγία. -άγχος είναι να χτίζεις με χίλιους κόπους μια θεραπευτική σχέση και να πηγαίνουν όλα στράφι γιατί κάποιος γελοίος γραφειοκράτης, αλλάζει για πέμπτη φορά σε ένα χρόνο τα ποσοστά συμμετοχής.
-άγχος είναι να γυρίζει ο ασθενής από τον υπεργ@μ@το Κ/Χ χωρίς πληροφοριακό σημείωμα.
-άγχος είναι νε πηγαίνεις το πρωι στο ιατρείο και να σε περιμένουν 50 άνθρωποι , για τους οποίους αποτελείς το τελευταίο αποκούμπι.
-άγχος είναι να σηκώνεσαι από την καρέκλα μετά από εφτά ώρες στον υπολογιστή και να παραπατάς.
-άγχος είναι να έρχεσαι καθημερινά σε επαφή με ανθρώπους που δε μπορούν να πληρώσουν τα φάρμακα που τους προτείνεις.
-άγχος είναι να έχεις τον κάθε "ειδικό" με ύφος χιλίων καρδιναλίων να σου πουλάει "επιστημοσύνη".
