Ουρανούπολις.

Πάντα μου άρεζε το ουρανί χρώμα. Ίσως και για αυτό ήμουν σαφώς θετικά διατεθειμένος πριν επισκεφτώ ένα χωριό αρκετά κοντά στην ιδιαίτερη πατρίδα μου:

Την Ουρανούπολη.

Θα μπορούσε άραγε κανείς να δώσει σε ένα μέρος ένα όνομα πιο ποιητικό και ζωγραφικό από το όνομα Ουρανούπολις;
Δεν είναι όμως μόνο το όνομα της.
Είναι και η ηρεμία που κατά κάποιο τρόπο αναδίνει ίσως και γιατί βρίσκεται ακριβώς δίπλα στο Άγιο Όρος.
Είναι το πράσινο βουνό γύρω γύρω που τυλίγει την ουρανί κωμόπολη.
Είναι που η πολίχνη έχει προσανατολισμό προς τα δυτικά και άρα έχει και όμορφα ροδαλά ηλιοβασιλέματα που και αυτά ταιριάζουν με το ουρανί.
Είναι και το νησάκι απέναντι, η Αμουλιανή, που σε κάνει να φαντασιώνεσαι με ιστορίες του Ροβινσώνα Κρούσου.
Είναι και η μυστηριώδης κορυφή του Άθωνα παραπέρα, να σε υποβάλει.

Ένα μέρος ή μου αρέσει ή δεν μου αρέσει από τα πρώτα δευτερόλεπτα που θα το δω.
Η Ουρανούπολη είναι σαφώς από αυτά τα μέρη που μου αρέσουν.