Σοφή Κρητική ρίμα

 

Ξελησμονιούνται οι φιλιές

Ξεχνιούνται κι οι αγάπες

Συναπαντιούνται και μιλούν

σαν ξένοι, σαν διαβάτες.

Κάνε την ίδια την ζωή σου ποίημα.

Κι αν έχεις στερέψει πλέον, φίλε μου ποιητή, μην θλίβεσαι.

Παράτησε τους λεκτικούς σου ακροβατισμούς.

Τις φραστικές σου ανακολουθίες.

Ταξίδεψε στους δρόμους της καρδιάς.

Κάνε την ίδια τη ζωή σου ποίημα.

Το ίδιο κάνει...

Ίσως και περισσότερο!

"Δρόμοι της καρδιάς", ανέκδοτο

του Καβαλιώτη Ποιητή Χρήστου Κεραμίδη.

John Dryden.

Χριστούγεννα ( του Στέλιου Σπεράντσα ).

Tαξιδεύοντας

του Νίκου Αλέξη Ασλάνογλου


Tαξιδεύοντας στη δροσερή νύχτα, εκεί που με καλούν
οι πεθαμένοι ή όσοι άγνωστοι έρχονται από μακριά
μέσ’ απ’ τις φωτισμένες πόλεις και τη θάλασσα
κι όλο βυθίζομαι ελεύθερα στον εύρωστο κορμό του κόσμου
Αναπολώ λιγότερο τη σκόνη στις παλιές μου κάμαρες
την παγωμένη ανταύγεια του απογεύματος στ’ άδεια δωμάτια