A relaxing evening at home with the family…

 

Bagdad Cafe

 

Το είδα όταν ήμουν δευτεροετής φοιτητής Ιατρικής στο Lund της Σουηδίας το 1990 σε μια φοιτητική λέσχη εκεί, και το ξαναείδα και πάλι στα 55 μου.

Ένα φιλμ που σου μένει:

Αισθησιακό, ζεστό, ανθρώπινο, ονειρικό, ατμοσφαιρικό,  εξωτικό, σουρεαλιστικό, όμορφο, αινιγματικό.

Αξίζει να το δει κανείς.

Το βασικό soundtrack: https://www.youtube.com/watch?v=3Bn8DbTAz9o

« Κατάρτια » ( 1963), του Σπύρου Βασιλείου.

Πέθανε o αγαπημένος ηθοποιός Κώστας Βουτσάς.

26-02-2020

Κώστας Βουτσάς- Μετά από μάχη 19 ημερών στην Εντατική του Αττικόν, ο Κώστας Βουτσάς άφησε τα ξημερώματα την τελευταία του πνοή.

Ο Κώστας Βουτσάς άφησε την τελευταία του πνοή στις 04:20 τα ξημερώματα.

Σε ηλικία 88 ετών ύστερα από σύντομη νοσηλεία στο Αττικόν

Πανελλήνια θλίψη για τον χαμό του Κώστα Βουτσά. Ο αγαπημένος ηθοποιός με τον οποίο μεγάλωσαν γενιές και γενιές, έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 88 ετών.

Ο πολυτάλαντος κωμικός τις τελευταίες εβδομάδες είχε εισαχθεί στην καρδιολογική κλινική του νοσοκομείου Αττικόν μετά από καρδιακό επεισόδιο και νοσηλευόταν στη ΜΕΘ με λοίμωξη του αναπνευστικού.

Γοητευτικός, πληθωρικός, στόφα μεγάλου ηθοποιού, ο Κώστας Βουτσάς διέγραψε τεράστια, επιτυχημένη καριέρα 70 ετών. Ήταν από τους σταρ που σημάδεψαν τον ελληνικό κινηματογράφο. Σπουδαίος κωμικός, άφησε ανεξίτηλο στίγμα στο ρόλο του αγαθού Κωνσταντινουπολίτη με «Το Ανθρωπάκι» (1969) ενώ το αυθόρμητο επιφώνημα του «Φσστ μποινγκ», στο μιούζικαλ «Κάτι να καίει» (1964), έγραψε ιστορία στον εγχώριο κινηματογράφο.

Σθεναρός υποστηρικτής του, εξαρχής, υπήρξε ο σκηνοθέτης Γιάννης Δαλιανίδης, με τον οποίο τον συνέδεε μακρόχρονη φιλία κι εκτίμηση.

Ήταν το 1961, όταν με την εμφάνιση του στον «Κατήφορο» απόκτησε ευρεία αναγνωρισιμότητα για να απογειωθεί στη συνέχεια ως ο απόλυτος πρωταγωνιστής σε ταινίες που έφταναν να κόβουν έως και 650 χιλιάδες εισιτήρια την δεκαετία 60 και 70. Κι ήταν το 1984 που ο νέος ελληνικός κινηματογράφος βρήκε στο πρόσωπο του Κώστα Βουτσά τον ιδανικό ερμηνευτή που θα ενσάρκωνε τα όνειρα και τις επιθυμίες ενός καθημερινού ανθρώπου(«Ο έρωτας του Οδυσσέα», του Βασίλη Βαφέα ).

Ο Κώστας Βουτσάς (Σαββόπουλος ήταν το οικογενειακό του όνομα) γεννήθηκε τον Δεκέμβριο του 1931 στην Αθήνα, σε προσφυγική οικογένεια με καταγωγή από τους Επιβάτες της Ανατολικής Θράκης, που σήμερα ανήκουν στο έδαφος της Τουρκίας.Μεγάλωσε στην Θεσσαλονίκη, όπου εγκαταστάθηκε η οικογένεια του. Ο πατέρας του εργάστηκε ως εργάτης οδοποιΐας κι ο μικρός Κώστας επινόησε διάφορες δουλειές του ποδαριού για επιβίωση. Στα χρόνια της Κατοχής μοίραζε προκηρύξεις στους κινηματογράφους μαζί με άλλα «Αετόπουλα» της ΕΠΟΝ.

Μετά τον πόλεμο, ασχολήθηκε με διάφορες μορφές αθλητισμού, όπως στίβο, κωπηλασία, βόλεϊ και μπάσκετ. Η πρώτη του θεατρική εμπειρία, όπως έχει πει, ήταν στα σχολικά του χρόνια όταν ο προπονητής του τον είχε στείλει για προπόνηση στη Μηχανιώνα κι έλαβε μέρος στην παράσταση της καστασκήνωσης. Έκανε ένα αρνητικό σχόλιο για το παιδί που υποδύονταν τον μεθυσμένο κι όταν ο υπεύθυνος του θεατρικού τον προκάλεσε αν μπορεί να το κάνει καλύτερα βρέθηκε τελικά με τον ρόλο.

Σε ηλικία 18 ετών σπούδασε στη Δραματική Σχολή του Μακεδονικού Ωδείου, συμμετείχε σε επιθεωρήσεις στο Στρατιωτικό Θέατρο Θεσσαλονίκης κι αφού περιπλανήθηκε με τα μπουλούκια δύο χρόνια σε χωριά και κωμοπόλεις της Μακεδονίας « η Καλή Καλό (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο της θεατρίνας Καλλιόπης Δαμβέργη) τον κατέβασε Αθήνα» έχει πει ο ίδιος. Έδωσε εξετάσεις για να πάρει την άδεια ασκήσεως επαγγέλματος, την οποία τελικά του έδωσαν στην τρίτη προσπάθεια αφού η επιτροπή τον είχε απορρίψει δύο φορές, επειδή δεν «έκανε για ηθοποιός» όπως του είχαν πει.

Η πρώτη ταινία που συμμετείχε, ως κομπάρσος, ήταν στην κωμωδία «Ο μπαμπάς εκπαιδεύεται» (1953, του Γιώργου Λαζαρίδη).Ακολούθησε η συμμετοχή του στην ταινία του Αλέκου Σακελλάριου «Η κυρά μας η μαμή» (1958) με την οποία μπήκε πρώτη φορά στα στούντιο της Φίνος Φιλμ, «Για την αγάπη της βοσκοπούλας» του Φρίξου Ηλιάδη (1959), η «Αλίκη στο Ναυτικό»(1960, Αλέκος Σακελλάριος), «Κατήφορος» (1961, Γιάννης Δαλιανίδης), «Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» (1962, Αλέκος Σακελλάριος ) κ.ά. Συνολικά 70 ταινίες,

Στη μικρή οθόνη πρωτοεμφανίστηκε το 1973 στο σίριαλ «Βαριετέ« της τότε ΥΕΝΕΔ.Ε για να ακολουθήσουν πολλές εμφανίσεις σε τηλεοπτικές σειρές όπως «Ο Ανδροκλής και τα λιοντάρια του», «Για μια θέση στον ήλιο», «Γιούγκερμαν», «Δέκα Μικροί Μήτσοι»,«Επτά θανάσιμες πεθερές», «Η πολυκατοικία» κ.ά.

Ο Κώστας Βουτσάς έχει τρεις κόρες- τη Σάντρα από τον γάμο του με την Έρρικα Μπρόγιερ, την ηθοποιό Θεοδώρα και τη Νικολέττα από τον γάμο του με την Θεανώ Παπασπύρου και έναν γιό, τον τετράχρονο Φοίβο, από τον γάμο του το 2016 με την ηθοποιό Αλίκη Κατσαβού.

Παρέμεινε ενεργός και δραστήριος μέχρι τέλους, απολαμβάνοντας την αγάπη του κόσμου που παρέμεινε πιστό σε όλες του τις παραστάσεις, με πιο πρόσφατες την «Σμύρνη μου αγαπημένη» της Μιμής Ντενίση έως την τελευταία, την παιδική «Σταχτοπούτα» του Σαρλ Περώ, στο θέατρο Broadway.

https://www.newsitamea.gr/2020/02/26/pethane-o-agapimenos-ithopoios-kostas-voytsas/

Καλά και Ειρηνικά Χριστούγεννα σε όλους !

Moret - sur - Loing 1902

Armand Guillaumin 1841 - 1927

Moret - sur - Loing 1902

Ο δρόμος.

Karl Flieher (Vienna 1881-1958 Zell am See).

Old farm by V v Gogh, 1885.

Όταν ένα μωρό βλέπει την μαμά του άρρωστη.

( Τον πίνακα αυτόν, με τον τίτλο science and charity, τον ζωγράφισε ο Pablo Picasso το 1897 σε ηλικία 15 ετών ( ! ) πριν ακόμη πάρει τον δρόμο προς τον κυβισμό. )

Ιατρείο και Τέχνη.

Εδώ και αρκετά χρόνια με προβληματίζει το πώς πρέπει να διακοσμεί κανείς ένα Ιατρείο και το τι μουσική θα πρέπει να παίζει στην αίθουσα αναμονής των ασθενών.

 Γενικά νομίζω ότι η τέχνη μπορεί να συνεισφέρει στην ίαση ή την ανακούφιση των ασθενών. Με ποιο τρόπο; Με το να τους βοηθήσει να χαλαρώσουν και να ηρεμήσουν αλλά ταυτόχρονα με το να τους δώσει και μια νότα ζωντάνιας και αισιοδοξίας.

 Για τον λόγο αυτό προτιμώ να έχω στους χώρους του Ιατρείου πίνακες με ήρεμα τοπία από την φύση, τέτοια όμως που να μη μελαγχολούν.

 Είμαι αντίθετος στο να βάζει κανείς αφίσες από φαρμακευτικές εταιρείες αφενός γιατί καταντά κανείς το ιατρείο του χώρο διαφήμισης εταιρειών αλλά και γιατί συνήθως αυτές οι αφίσες παραπέμπουν σε αρρώστιες και όχι σε υγεία πράγμα το οποίο δεν θέλω. Αντιθέτως αφίσες από κρατικές υπηρεσίες με μηνύματα που συχνά έχουν να κάνουν με την προώθηση της υγείας πιστεύω ότι έχουν μια θέση. Έχουν άλλωστε και το πλεονέκτημα να βοηθούν αυτόν που έρχεται στο Ιατρείο να καταλαβαίνει ότι δεν είναι απλά ένα καλά διακοσμημένο σπίτι αλλά ένας επαγγελματικός χώρος. Αρκεί να είναι αφίσες που δεν τρομάζουν τον ασθενή. Δεν διστάζω επίσης να βάζω ένα ταμπελάκι στο δωμάτιο αναμονής που γράφει ”Παρακαλώ μην καπνίζετε”. Αφενός έχω δει τότε ότι οι ασθενείς όντως δεν καπνίζουν μέσα στο Ιατρείο, αφετέρου τονίζεται και πάλι ότι ο χώρος είναι επαγγελματικός.

 Στο θέμα μας ίσως εμπίπτει και το θέμα των εντύπων που μπορεί να έχει κανείς στον χώρο αναμονής. Εκεί πιστεύω ότι χρειαζόμαστε έντυπα τα οποία κινούν το ενδιαφέρον χωρίς όμως να παίρνουν ξεκάθαρη πολιτική ή θρησκευτική θέση και χωρίς φυσικά να ταράζουν ιδιαίτερα ή να προκαλούν απαισιόδοξα αισθήματα. Αποφεύγω επίσης τα lifestyle περιοδικά τα οποία κατά την γνώμη μου σχετίζονται περισσότερο με καταναλωτισμό και καταναγκασμό, και λιγότερο με ελευθερία σκέψης και δράσης.

 Στα πλαίσια αυτά, είμαι αρκετά επιφυλακτικός στο να διακοσμώ το ιατρείο μου με εικόνες θρησκευτικού περιεχομένου και αν το κάνω, προσπαθώ να είναι διακριτικές.

 Όσον αφορά την μουσική προσπαθώ να ακολουθώ τις ίδιες αρχές. Δηλαδή ψάχνω μουσική που να χαλαρώνει και να ηρεμεί. Δεν θέλω όμως να φέρνει μελαγχολία ή να είναι ιδιαίτερα αισθησιακή. Προτιμώ επίσης να είναι μουσική χωρίς λόγια για να μπορεί κανείς να συγκεντρώνεται ευκολότερα στις δικές του σκέψεις. Επιδιώκω επίσης η ένταση της μουσικής να είναι τέτοια ώστε να μπορεί κανείς να διαβάζει, αν θέλει, χωρίς να ενοχλείται από αυτή.

 Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται καλά στην θεωρία. Στην πράξη όμως δεν είναι και τόσο εύκολο να τα βρει κανείς όλα μαζί μέσα σε ένα έργο. Πάντως μέχρι τώρα η μουσική που φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο στα κριτήρια μου είναι ο Μότσαρτ. Αλλά όχι οποιοσδήποτε Μότσαρτ. Ψάχνω να βρω έργα του που να είναι σε μείζονα κλίμακα (ματζόρε/dur) και αποφεύγω αυτά που είναι σε ελάσσονα (μινόρε/minor). Οι μείζονες κλίμακες έχουν γενικά στην μουσική ένα πιο αισιόδοξο και ζωντανό τόνο ενώ οι ελάσσονες κλίμακες είναι μεν γλυκές αλλά ρέπουν περισσότερο στην αναπόληση και την μελαγχολία.

 Θα μου πει κανείς γιατί σώνει και καλά να βάλουμε μουσική στο χώρο αναμονής. Πιστεύω ότι εκτός από το ότι η προσεκτικά διαλεγμένη μουσική μπορεί να ηρεμήσει και να αναπτύξει θετικά αισθήματα, έχει και άλλο πρακτικό σκοπό: Δηλαδή το να μην ακούγεται στον χώρο αναμονής το τι συζητιέται μέσα στο εξεταστήριο μεταξύ του Ιατρού και του Ασθενούς. Βέβαια για τον λόγο αυτό θα μπορούσε να έχει κανείς μια τηλεόραση και υπάρχουν τώρα πια πολλοί γιατροί πού έχουν στο χώρο αναμονής μια συσκευή. Εμένα η τηλεόραση με βρίσκει αντίθετο αν παίζει ειδήσεις ή κουτσομπολίστικα προγράμματα γιατί δεν νομίζω ότι προκαλούν ψυχική ανάταση, ούτε και ηρεμία. Αντίθετα θα μπορούσα να φανταστώ να παίζει η τηλεόραση βιντεοκασέτες με ντοκιμαντέρ που έχουν θέματα παρμένα από την φύση, καθώς και ταξιδιωτικά ή μουσικά ντοκιμαντέρ. Ένα από τα θετικά βέβαια της τηλεόρασης είναι ότι σε περίπτωση που στο χώρο αναμονής κάθεται και η γραμματέας του Ιατρείου, αυτή αισθάνεται λιγότερο υποχρεωμένη να πιάσει κοινωνική κουβέντα με τους ασθενείς.

 Προτίμησα πάντως να γράψω το κείμενο αυτό σε πρώτο πρόσωπο, έχοντας συναίσθηση του πόσο υποκειμενικά είναι όλα αυτά: Ιδιαίτερα τα θέματα που άπτονται της τέχνης και γενικότερα της αισθητικής, νομίζω ότι δεν επιδέχονται δογματισμούς.

Συχνότητες ραδιοφωνικών σταθμών της Καβάλας, και όχι μόνο.

Δεύτερο Πρόγραμμα  95,1 (από την κεραία της Θάσου) και 91,2 (από την κεραία του Παγγαίου)
Τρίτο Πρόγραμμα    97,5
Αριστερά στα FM     92,6
Love Radio           91,7
Ερωτικός            94,8
Πρωινή              93,7
Ράδιο Μακεδόνισσα  106,4

Ραδιοφωνικοί σταθμοί μέσω του διαδικτύου:

http://www.greekradios.gr

http://www.radioswissclassic.ch/en/webradio

http://www.accujazz.com

Και μια πιο ολοκληρωμένη λίστα των τοπικών σταθμών της Καβάλας:

88,3   Μελωδία  Eλ. Βενιζέλου 79, 65403 Καβάλα  2510.220120
88.6   Ράδιο Άλφα & ΣΚΑΪ
Eλ. Βενιζέλου 79, 65403 Καβάλα  2510.220120   2510.221300
89.2   ΝΕΤ
Μεσογείων 432, 15342 Αγ. Παρασκευή  210.6009604, 6   210.6009425
90.5   Ράδιο 1 & Real fm
Αμερ. Ερ. Σταυρού 53 , Καβάλα  2510.231033, -224040   2510.231176
90.8   Νεάπολις FM
Βενιζέλου 21, 65403 Καβάλα  2510.621100 -1   2510.621102
91.2   Ε.ΡΑ. Δεύτερο
Μεσογείων 432, 153 42 - Αγ. Παρασκευή, Αθήνα  210.6066000   210.6066259
91.7   Κανάλι 5 & Love radio
Ελ. Βενιζέλου 29, 65302 Καβάλα  2510.231112   2510.833449
92.2   Space 92,2 & Mετρόπολις
Παραλία Οφρυνίου, TK 64008   25940.31313   25940.31313
92.6   Cosmos
Αγ. Νικολάου 5, 64100 Καβάλα  2510220070
93.2   Sfera FM
Βενιζέλου 29, 64100 Καβάλα  2510.222224   2510.833449
93.7   Ράδιο Πρωινή
Κύπρου 12, Καβάλα  2510.222288   2510.223331
94.4   Star FM
Ομονοίας 28 (Στοά Νότη), Καβάλα    25210.57244   25210.35076
94.8   Now Radio
Ερμού 6, 65302 Καβάλα  2510/838455   2310478723
95.1   Ε.Ρ.Α.     
95.7   Θάσος Radio & Ρυθμός
Ραχώνι Θάσου, 64004 Θάσος  25930.81298   25930.58337
96.3   ΕΡΑ Καβάλας.  Σοφ.Βενιζέλου & Ιοκάστης, Καβάλα. 2510 242549
96.6   Energy
7ης Μεραρχίας 57, Καβάλα  2510.600102   2510.600101
97.0   Δημοτικό Ραδιόφωνο Καβάλας
Πουλίδου Θεοδώρου 17, Καβάλα  2510.224513   2510.221955
97.5   Ε.ΡΑ. Τρίτο
Μεσογείων 432, 153 42 - Αγ. Παρασκευή, Αθήνα  210.6066000   210.6009425
97.8   Ακρόαμα
Ομονοίας 100 κ Ηρώων 65302, Καβάλα  2513019932   2514002579
98.2   Ράδιο Αλέξανδρος
Αγίου Νικολάου 13, 64007 Νέα Πέραμος  2594023640   2594023640
98.6   Derti fm
Αγ. Νικολάου 5, 65302 Καβάλα  25930.23382   2510.622109
98.9   Στόχος fm
Λιμένας Θάσου  25930.22310   25930.22318
99.7   Studio 7
Δαμιανού 10, 65302 Καβάλα  2510.836900   2510.834566
100.8   102 FM - ΕΡΤ3
Αγγελάκη 13, 54621 Θεσσαλονίκη  2310.299406   2310.299453
101.3   Λελέβωσε
Σπετσών 7, Καβάλα   
101.8   Lobby FM
Φιλώτα 3, 65403 Καβάλα  2510.622.100   2510.622.109
102.8   Ράδιο Ενήμερος
16ης Ταξιαρχίας 15, 65403 Καβάλα  2510.24 64 89 και 69 71 64 43 38
103.2   Ράδιο Ρασόπουλον
Χρ. Σμύρνης 24, Καβάλα  2510.620175
103.7   Παρουσία
ΤΚ 65403, Καβάλα  2510.223141   2510.223283
104.3   Ράδιο Λιχνύα
  2510.517335   2510.517335
104.7   Ε.ΡΑ. Σπορ
Μεσογείων 432, Αγ. Παρασκευή 15342, Αθήνα  210.6012991
105.3   Λυδία η Φιλιππησία
Ασπροβάλτα  23940.26494
105.7   Λάμψη
Βενιζέλου 79, 65403 Καβάλα  2510.838155   2510.221300
106.4   Ράδιο Μακεδόνισσα
Δαρδανελλίων 29 , 653 02 Καβάλα  2510.232525   2510.620105
106.7   Ε.ΡΑ. Καβάλας
Σοφοκλή Βενιζέλου & Ιοκάστης - Αγ. Παρασκευή, 65000 Καβάλα  2510.242549   2510.240230
107.0   Capital FM
Ελευθερίας 10, Ν. Ηρακλείτσα  25940.23982
107.3   Ε.ΡΑ. Σπορ
Μεσογείων 432, Αγ. Παρασκευή 15342, Αθήνα  210.6012991  

The King’s speech.

Ο Λόγος του Βασιλιά, ο οποίος θα μπορούσε να είναι ο Λόγος ενός οποιουδήποτε Ασθενή. Ο Λόγος του Ασθενή που γίνεται πάντα καλύτερος όταν στη σχέση μεταξύ Θεραπευτή και Ασθενούς κυριαρχεί η ισότητα, η ειλικρινής εγκαρδιότητα η εχεμύθεια αλλά και τα ξεκάθαρα όρια. Όταν επιπλέον ο Θεραπευτής έχει ουσιαστική γνώση και αυτοπεποίθηση τότε δεν αργεί να έρθει και η πολυπόθητη εμπιστοσύνη.

Ωραία ταινία. Όσοι δεν την είδατε, πάτε να τη δείτε.

"Θα συναντήσεις ένα ψηλό μελαχρινό άνδρα."

Μόλις είδα το καινούριο φιλμ του Γούντυ Άλλεν "Θα συναντήσεις ένα ψηλό μελαχρινό άνδρα."

Μου άρεσε σαν ταινία.

Μου άρεσε καταρχήν το κομψό Αγγλικό περιβάλλον στο οποίο διαδραματίζεται. Μου άρεσε η τζαζ (κατά κύριο λόγο) υπόκρουση. Μου άρεσε η τυπική για τον Γούντι Άλλεν εμμονή του στην αβεβαιότητα των ανθρωπίνων σχέσεων. Ο φόβος των γηρατειών και του θανάτου που έρχονται, ο φόβος της μοναξιάς, ο φόβος να μην τα καταφέρουμε. Το Άγχος και το Ανικανοποίητο. Πάντα βέβαια με μια καλή δόση χιούμορ και αυτοειρωνίας.

Άχ βρε Γούντυ. Όσο πιο πολύ μεγαλώνω τόσο πιο πολύ σε εκτιμώ...

The Social Network.

Είδα πριν λίγες ώρες το The Social Network.
Μια δραματοποίηση του πως ξεκίνησε το Facebook.
Είναι ειρωνία το πως ο ιδρυτής του μεγαλύτερου ίσως πειράματος επικοινωνίας στην ιστορία, φαίνεται να είχε ο ίδιος σοβαρά προβλήματα επικοινωνίας με τους γύρω του.
Μου άρεσε ο γρήγορος και νευρικός ρυθμός της ταινίας που ταιριάζει με την γενιά του facebook και της διαδικτυακής επικοινωνίας γενικότερα.
Μου έκανε εντύπωση το ότι από το Πανεπιστήμιο του Harvard ξεκίνησαν (αλλά το παράτησαν στην μέση τελικά) και ο ιδρυτής της Microsoft ο Bill Gates αλλά και ο ιδρυτής του Facebook, Mark Zuckerberg. Μάλλον δεν είναι υπερβολή τελικά που το αξιολογούν σαν το καλύτερο Πανεπιστήμιο στον κόσμο. Ένα Πανεπιστήμιο που σε ωθεί να σκεφτείς μόνος σου και να παράγεις ο ίδιος και όχι να παπαγαλίζεις ή να φιλάς κατουρημένες ποδιές.
Μου άρεσε πάντως πιο πολύ το τέλος του έργου:
"All you need is love" όπως θα λέγαν και οι Beatles.
ή
"Για όλα φταίν οι γκόμενες. Οι πρώην και οι επόμενες" που θα έλεγε και ο πιο κυνικός Δήμος Μούτσης.



Μόλις διάβασα και σχετικές κριτικές από το rottentomatoes κσι την Guardian.
(Τις κριτικές προσπαθώ να τις διαβάζω όταν δω την ταινία και μετά, και έτσι έγινε και αυτή την φορά):

http://www.rottentomatoes.com/m/the-social-network


http://www.guardian.co.uk/film/2010/oct/14/the-social-network-review

Περιμένοντας τους Βαρβάρους.

Την καλύτερη και πιο συμπυκνωμένη ανάλυση του παρακάτω ποιήματος του Καβάφη την διάβασα πρόσφατα σε ένα διαδικτυακό ιατρικό φόρουμ (το Forum Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας), από τον φίλο μου τον Νεκτάριο Νικολόπουλο.

Γράφει λοιπόν ο Νεκτάριος:
Είναι φοβερή η έφεση που έχουμε ώς έθνος να βρίσκουμε "βαρβαρους" για να φορτώνουμε τα λάθη μας.
Πέραν όμως του κακού μας εαυτού δεν υπάρχουν άλλοι βάρβαροι.

— Τι περιμένουμε στην αγορά συναθροισμένοι;

Είναι οι βάρβαροι να φθάσουν σήμερα.

— Γιατί μέσα στην Σύγκλητο μια τέτοια απραξία;
Τι κάθοντ’ οι Συγκλητικοί και δεν νομοθετούνε;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Τι νόμους πια θα κάμουν οι Συγκλητικοί;
Οι βάρβαροι σαν έλθουν θα νομοθετήσουν.


—Γιατί ο αυτοκράτωρ μας τόσο πρωί σηκώθη,
και κάθεται στης πόλεως την πιο μεγάλη πύλη
στον θρόνο επάνω, επίσημος, φορώντας την κορώνα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα.
Κι ο αυτοκράτωρ περιμένει να δεχθεί
τον αρχηγό τους. Μάλιστα ετοίμασε
για να τον δώσει μια περγαμηνή. Εκεί
τον έγραψε τίτλους πολλούς κι ονόματα.


— Γιατί οι δυο μας ύπατοι κ’ οι πραίτορες εβγήκαν
σήμερα με τες κόκκινες, τες κεντημένες τόγες·
γιατί βραχιόλια φόρεσαν με τόσους αμεθύστους,
και δαχτυλίδια με λαμπρά, γυαλιστερά σμαράγδια·
γιατί να πιάσουν σήμερα πολύτιμα μπαστούνια
μ’ ασήμια και μαλάματα έκτακτα σκαλιγμένα;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
και τέτοια πράγματα θαμπώνουν τους βαρβάρους.


—Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα
να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·
κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.

— Γιατί ν’ αρχίσει μονομιάς αυτή η ανησυχία
κ’ η σύγχυσις. (Τα πρόσωπα τι σοβαρά που εγίναν).
Γιατί αδειάζουν γρήγορα οι δρόμοι κ’ η πλατέες,
κι όλοι γυρνούν στα σπίτια τους πολύ συλλογισμένοι;

Γιατί ενύχτωσε κ’ οι βάρβαροι δεν ήλθαν.
Και μερικοί έφθασαν απ’ τα σύνορα,
και είπανε πως βάρβαροι πια δεν υπάρχουν.

__

Και τώρα τι θα γένουμε χωρίς βαρβάρους.
Οι άνθρωποι αυτοί ήσαν μια κάποια λύσις.

Κ. Καβάφης.

Γεώργιος Βιζυηνός.

....
......
μετεβλήθη εντός μου
και ο ρυθμός του κόσμου.
.............

(Από το ποίημα του Γεωργίου Βιζυηνού, "Στίχοι του φρενοκομείου").

Fados.

Βρέθηκα και σήμερα στο Μουσείο Ελληνικών Μουσικών Οργάνων στους Αέρηδες στην Πλάκα. Αυτή τη φορά είχε μια συναυλία με Fados.

Δηλαδή ήρεμα, λυπητερά τραγούδια από την Πορτογαλία. Τραγουδούσε κάποιος τραγουδιστής με το όνομα Andre Maia, ντυμένος όλο μαύρα. Τον συνόδευαν τέσσερις Έλληνες μουσικοί. Ένας που έπαιζε κλασική κιθάρα, ένας μπάσο κλασική κιθάρα, μια κοπέλα που έπαιζε κανονάκι και μια άλλη που έπαιζε ένα είδος ακκορντεόν που αντί για πιάνο στο αριστερό χέρι έχει κουμπιά. Το λένε Bayan.

Ήταν όμορφα.

Λίγο αργότερα όμως, δηλαδή καθώς γράφω αυτές τις γραμμές στο hostel που μένω στην οδό Κυδαθηναίων, βλέπω στην τηλεόραση ότι η Πορτογαλία έχασε από την Ισπανία 1-0...

Δρόμοι παλιοί.

Σήμερα άκουσα την Αρλέτα με την ήρεμη, ζεστή και γλυκιά φωνή της να τραγουδά με την κιθάρα της συνοδευόμενη από ένα καλό κιθαρίστα με jazz επιρροές, τον Βασίλη Ρακόπουλο. Τραγουδούσαν στην Πλάκα στην αυλή του Μουσείου Ελληνικών Λαικών Οργάνων.
Η Αρλέτα είπε φυσικά πολλά και καλά δικά της τραγούδια, αλλά κόλλησα πιο πολύ σε ένα τραγούδι του Μανώλη Αναγνωστάκη και του Μίκη Θεοδωράκη που μας ερμήνευσε:

Δρόμοι παλιοί.

Δρόμοι παλιοί που αγάπησα και μίσησα ατέλειωτα
κάτω απ' τους ίσκιους των σπιτιών να περπατώ
νύχτες των γυρισμών αναπότρεπτες κι η πόλη νεκρή

Την ασήμαντη παρουσία μου βρίσκω σε κάθε γωνιά
κάμε να σ' ανταμώσω κάποτε φάσμα χαμένο του πόθου μου κι εγώ

Ξεχασμένος κι ατίθασος να περπατώ
κρατώντας μια σπίθα τρεμόσβηστη στις υγρές μου παλάμες

Και προχωρούσα μέσα στη νύχτα χωρίς να γνωρίζω κανένα
κι ούτε κανένας κι ούτε κανένας με γνώριζε με γνώριζε.

Δράμα - Ξάνθη.

Στίχοι: Γιώργος Ανδρέου
Μουσική: Γιώργος Ανδρέου
Πρώτη εκτέλεση: Τάνια Τσανακλίδου

Πέρασα Νικηφόρο, πέρασα Ανδριανή
τράβηξα για Σταυρούπολη, Ροδόπη ακριανή
Κι απ’ της βροχής την ανεμώνα
έδωσα μια στη πόρτα του χιονιά
και μπήκα στον χειμώνα

Είδα της γης τη στάχτη
της προσφυγιάς το γκρίζο αδράχτι
και του πολέμου τη φαρέτρα

Είδα και τον Ακρίτη
που ’χε στα σύνορα το σπίτι
και στην καρδιά του μαύρη πέτρα

Ουρλιάζαν οι ζουρνάδες
Τρέμανε τα νταούλια
Πιάσανε, λέει, εχθροί τα καραούλια

Ήρθαν για το χρυσόμαλλο το Δέρας
Κλαίει, μοιρολογάει ο αγέρας

Κλέψαν και το κλειδί της Ρωμιοσύνης
αχ Παναγιά μου, μόνους μας αφήνεις
Κλέψαν και το κλειδί της Ρωμιοσύνης
Αχ Παναγία μου, εσύ μη μας αφήνεις
Και το κερί του Γένους μας μη σβήνεις

Πέρασα Νικηφόρο, πέρασα Ανδριανή
τράβηξα για Σταυρούπολη, Ροδόπη ακριανή