Πιστοποιητικά για να βγει κανείς σε σύνταξη από το ΤΣΑΥ.

Παρακάτω παραθέτω λίστα με το τι χρειάζεται να καταθέσει κανείς για να βγει σε σύνταξη από το ΤΣΑΥ.

Το πάλαι ποτέ κραταιό Ταμείο του ΤΣΑΥ δεν είναι πλέον και τόσο κραταιό.

Η δε ανοργανωσιά αυτού του Ταμείου ΔΕΝ ΠΕΡΙΓΡΑΦΕΤΑΙ.

Συζήτησα πρόσφατα με συνάδελφο 70 ετών ο οποίος μου περιγράφει απίστευτα πράγματα:


Είχε π.χ. ιδιωτικό Ιατρείο για κάποια χρόνια, μετά το έκλεισε και εργάστηκε στο ΕΣΥ για 10 χρόνια και μετά ξαναάνοιξε το ιδιωτικό Ιατρείο. Του ζητούν λοιπόν για να του δώσουν σύνταξη να δείξει από την εφορία βεβαίωση διακοπής του πρώτου του Ιατρείου...

Ή του ζητούν ως αποδεικτικά ασκήσεως επαγγέλματος από την ημερομηνία ασφάλισης μέχρι την ημερομηνία διακοπής και συγκεκριμένα:

βιβλία εσόδων - εξόδων θεωρημένα από την εφορία (αν και είναι γνωστόν ότι δεν υποχρεούμαστε να κρατούμε βιβλία εσόδων - εξόδων εδώ και χρόνια τώρα)

ή

στελέχη των μπλοκ αποδείξεων (που ως γνωστόν μετά από την παρέλευση 5 ετών δεν είμαστε υποχρεωμένοι να κρατούμε)

ή

στελέχη συνταγολογίων ναρκωτικών ( που ως γνωστόν, σύμφωνα με το Νόμο μετά από την παρέλευση 3 ετών δεν είμαστε υποχρεωμένοι να τα φυλάττουμε)

ή

υπεύθυνες δηλώσεις φαρμακοποιών για την καταχώριση συνταγών του αιτούντος την σύνταξη στο συνταγολόγιό τους με αύξοντα αριθμό και την χρονολογία καταχώρησης. (καταλαβαίνει κανείς τι θέλει να πει ο ποιητής;  )

Είναι πραγματικά ΝΤΡΟΠΗ άνθρωποι οι οποίοι εργάστηκαν 45 - 50 χρόνια (και βάλε) να υποβάλλονται σε τέτοιες δοκιμασίες μόνο και μόνο γιατί το ΤΣΑΥ δεν κρατά αρχεία.

Και εγώ σου λέω ότι τα μαζεύει όντως όλα αυτά και τα καταθέτει ως πρωτότυπα γιατί πρωτότυπα τα θέλουν. Ποιος του εγγυάται ότι το ΤΣΑΥ δεν θα τα χάσει (όταν έχει αποδείξει επανειλημμένως το πόσο ανοργάνωτο ταμείο είναι) ;

ΤΣΑΥ: Η αρχή της αλληλεγγύης ή η μια γενιά κλέβει από την άλλη;

Παραβρέθηκα προχθές (28/01/2015) στην εκδήλωση του Ιατρικού Συλλόγου Καβάλας για το παρόν και το μέλλον του ΤΣΑΥ.

Αυτό που κατάλαβα είναι ότι η κατάσταση στο ΤΣΑΥ είναι εκτός ελέγχου.

Προσωπικά προτιμώ να μπούμε στο ΙΚΑ. Είναι σαφώς πιο οργανωμένο από το ΤΣΑΥ.

Έτσι και αλλιώς νομίζω ότι ο τελικός στόχος πρέπει να είναι ένα ενιαίο ασφαλιστικό ταμείο για όλους τους πολίτες που ζουν στην Ελλάδα. Ένα ταμείο που θα είναι σε θέση να δίνει μια ελάχιστη εγγυημένη σύνταξη σε όλους, ανεξάρτητα από αν έχουν εργαστεί ποτέ στην ζωή τους ή όχι, αλλά από εκεί και πέρα θα είναι καθαρά ανταποδοτικό.

Οι μόνοι που έχουν κέρδος από το ΤΣΑΥ πλέον, είναι οι συνταξιούχοι Ιατροί οι οποίοι παρόλη την κρίση και παρόλες τις μειώσεις που τους κάνανε εξακολουθούν να παίρνουν πολύ ικανοποιητικές συντάξεις. Συντάξεις βέβαια, που προέρχονται από τις εισφορές όσων εργαζόμαστε τώρα, γιατί τα αποθεματικά του ΤΣΑΥ έχουν καταληστευτεί. Τέτοια χάρη δεν πρόκειται να μας την κάνουν τα παιδιά μας (και καλά θα κάνουν). Οι δικές μας συντάξεις (αν πάρουμε τίποτε) θα είναι έτσι και αλλιώς χαμηλές.

Δεν με πείσαν οι ομιλητές για το ότι ισχύει η αρχή της αλληλεγγύης στο ΤΣΑΥ.
Ίσα ίσα, αυτό που κατάλαβα είναι ότι η μια γενιά κλέβει από την άλλη.


Αργύρης Αργυρίου
Γενικός Ιατρός
Καβάλα.

Πρέπει ο Ιατρός να σκέφτεται και το κόστος όταν παίρνει τις αποφάσεις του;

Εμείς εδώ στην Ελλάδα, κοιτάμε πως θα προφτάσει κανείς να δώσει στον ασθενή του το καλύτερο (ή αυτό που οι φαρμακευτικές μας έχουν εκπαιδεύσει να θεωρούμε το καλύτερο) αδιαφορώντας  αν θα φτάσει κάτι για τους υπόλοιπους, με αποτέλεσμα ένα 30% των συμπολιτών μας να μένει ανασφάλιστο…. 

Αυτοί στην Βόρεια Ευρώπη κοιτούν πώς να μοιράσουν ισότιμα αυτά που έχει το κράτος σε όλους τους πολίτες με αποτέλεσμα όλοι οι πολίτες να έχουν ένα μίνιμουμ ασφαλιστικής κάλυψης και όποιος θέλει (και πιστέψτε με δεν είναι πολλοί που να θέλουν) αγοράζει από το κομπόδεμά του τα περισσότερα. 

Επειδή έχω ζήσει από κοντά και τα δύο, εγώ προσωπικά προτιμώ απερίφραστα το σύστημα της Βόρειας Ευρώπης.

Αλλού έγκειται η αναίρεση της καθολικότητας του αγαθού της Υγείας. Όχι στο 25ευρο.

Στην χώρα του λαϊκισμού και της υποκρισίας, πρέπει να μάθουμε ότι η αναίρεση της καθολικότητας του αγαθού της υγείας δεν είναι το 25ευρο αλλά

το ότι συνδέοντας την κοινωνική και υγειονομική ασφάλιση με το αν έχει εργασία κανείς ή όχι, αφήσαμε ανασφάλιστους το 30% των κατοίκων της Ελλάδας

καθώς και το ότι σε πολλά νοσοκομεία της χώρας δεν γυρίσουν να σε κοιτάξουν αν δεν δώσεις λεφτά κάτω από το τραπέζι.

Με την λογική αυτή θα μας πουν ότι ούτε και η Σουηδία έχει καθολική ασφάλιση Υγείας γιατί για να συναντήσεις Ιατρό στα επείγοντα (όχι για να κάνεις εισαγωγή) θέλεις 33 Ευρώ. ( http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,2805.msg18918.html#msg18918 )

Στα πρωτότυπα που έχουν γενόσημο, να συμμετέχουν και οι κάτοχοι ΕΚΑΣ με 25%.

Από την κλινική μου εμπειρία ως Γενικός Ιατρός:

Έχω παρατηρήσει ότι οι δυσκολότεροι ασθενείς για να τους πείσει κανείς να πάνε από τα πρωτότυπα φάρμακα στα γενόσημα είναι αυτοί που έχουν ΕΚΑΣ γιατί παίρνουν όλα τα φάρμακα με συμμετοχή 10% . (Μόλις χάσουν το ΕΚΑΣ βλέπουν ξαφνικά τα γενόσημα με άλλο μάτι).

Πρόταση προς τον Υπουργό Υγείας κ. Άδωνι Γεωργίαδη, αν θέλει να αυξήσει τα γενόσημα στην Ελληνική αγορά, ώστε να τονωθεί η εγχώρια φαρμακοβιομηχανία αλλά και να αυξηθεί με έμμεσο τρόπο η σύνταξη αυτών που έχουν ΕΚΑΣ:

Η συμμετοχή 10% στα φάρμακα αυτών που παίρνουν ΕΚΑΣ να αυξάνεται σε 25% για τα πρωτότυπα φάρμακα για τα οποία υπάρχει γενόσημο.

Στην αρχή θα γκρινιάξουν  αλλά μετά από λίγο θα καταλάβουν ότι η μόνη διαφορά είναι ότι πληρώνουν λιγότερα.

ΕΣΥ ιδιωτικό, όχι δημόσιο. Δυστυχώς...

09/02/2011.
Του Παύλου Τσίμα.

Ο τίτλος, στην πρώτη σελίδα της χθεσινής «Αυγής», για τις απεργίες των γιατρών και των φαρμακοποιών, ήταν: «Αντίσταση στην εμπορευματοποίηση της Υγείας». Και ο «Ριζοσπάστης» καλούσε σε αγώνα κόντρα στην πολιτική «που θέλει τους ασθενείς πελάτες» και τις υπηρεσίες Υγείας «ακριβοπληρωμένο εμπόρευμα».

Αν ήταν έτσι, οι πολυσυζητημένες απεργίες των ημερών θα ήταν, πράγματι, ιερές. Αλλά για θυμηθείτε τα στοιχεία: Η Ελλάδα είναι μια χώρα που έχει, στα χαρτιά, ένα δημόσιο σύστημα Υγείας. Που δαπανά για την Υγεία ένα από τα υψηλότερα στον κόσμο ποσοστά του ΑΕΠ (άνω του 10%).

Είναι, ταυτόχρονα, η χώρα της Ευρώπης με ένα από τα υψηλότερα ποσοστά ιδιωτικής δαπάνης για την Υγεία (πάνω από 40%), λίγο λιγότερο από ό,τι οι ΗΠΑ, το Μεξικό και η Ελβετία, οι τρεις χώρες που προηγούνται ημών.

Το μέσο ελληνικό νοικοκυριό ξοδεύει το 8% του οικογενειακού προϋπολογισμού του για δαπάνες υγείας (χωρίς να υπολογίζονται, φυσικά, οι εισφορές στα ασφαλιστικά ταμεία).

Αν στις ΗΠΑ του πλήρως ιδιωτικού συστήματος, το 2,44% των νοικοκυριών κάθε χρόνο χρεοκοπεί λόγω ιατρικών δαπανών, στην Ελλάδα το αντίστοιχο ποσοστό υπολογίστηκε στο 2,45%! Και, έχει, επίσης υπολογιστεί ότι ενώ η χώρα κατατάσσεται 6η στον κόσμο σε επίπεδο δαπανών Υγείας ως ποσοστό του ΑΕΠ, είναι η 2η χειρότερη στον κόσμο (μετά τις ΗΠΑ) σε επίπεδο πρόσβασης των πολιτών της στις υπηρεσίες της.

Τι μαρτυρούν τα στριφνά και πικρά νούμερα; Ότι, απλούστατα, στην Ελλάδα το σύστημα Υγείας ονομάζεται, αλλά δεν είναι «δημόσιο». Είναι ένα από τα πιο ιδιωτικοποιημένα (άρα εμπορευματοποιημένα, άρα κοινωνικά άδικα) στον κόσμο. Κάτι ανάλογο συμβαίνει σε όλες τις όψεις του ελληνικού δημόσιου τομέα. Όπως στο εκπαιδευτικό μας σύστημα (κατ’ όνομα δημόσιο) έχουμε την υψηλότερη στην Ευρώπη ιδιωτική δαπάνη για εκπαιδευτικές υπηρεσίες.

Όπως ξοδεύουμε πολλά για σιδηροδρόμους που δεν εξυπηρετούν κανέναν.

Ή όπως έχουμε τρία δημόσια τηλεοπτικά κανάλια (περισσότερα απ’ όλους στην Ευρώπη), αλλά το μικρότερο σε όλη την Ευρώπη ποσοστό τηλεθέασης του δημοσίου δικτύου.

Έτσι και στην Υγεία: Μας κοστίζει ακριβά, εξυπηρετεί ελάχιστα και είναι κατ’ ελάχιστον δημόσια και, κυρίως, ιδιωτική…

Θα ήταν, λοιπόν, σωστός και δίκαιος ένας αγώνας κατά της «εμπορευματοποίησης», κατά της μετατροπής της Υγείας σε «εμπόρευμα». Μόνο που, στην περίπτωση αυτή, ο αγώνας θα έπρεπε να έχει στόχο την συντριβή του σημερινού συστήματος, όχι τη διατήρησή του. Τη διάλυση της βαριάς γραφειοκρατικής δομής, που εξυπηρετεί την διοχέτευση της «πελατείας» στους ιδιώτες. Τη σύγκρουση με τα ισχυρά κυκλώματα, αλλά και με τα συντεχνιακά συμφέροντα γιατρών και φαρμακοποιών που «απαγάγουν» την δημόσια Υγεία και την μετασχηματίζουν σε ιδιωτική πελατεία.

Για τη δεξιά όχθη της πολιτικής ζωής, υποψιάζομαι ότι η μετονομασία ενός αγώνα υπέρ της διατήρησης των κεκτημένων σε αγώνα υπέρ της Υγείας είναι, απλώς, μια κυνική πολιτική προστασίας συμφερόντων. Για την Αριστερά, όμως, φοβάμαι ότι είναι απλώς ένδειξη πνευματικής οκνηρίας…



http://www.aixmi.gr/index.php/esy-idiwtiko-dimosio-dystyxws

Αυτονομείται ο κλάδος υγείας του ΙΚΑ.

Xρ. Kοψινη, ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 23.2.2008

Tην αυτονόμηση του κλάδου υγείας του IKA και ειδικότερα της πρωτοβάθμιας περίθαλψης, από τον ευρύτερο τομέα της κοινωνικής ασφάλισης ανακοίνωσε χθες ο διοικητής του IKA, κ. Γ. Mέργος μιλώντας στο ελληνοβρετανικό και εμπορικό επιμελητήριο.
Πρακτικά αυτό σημαίνει ότι κάθε κλάδος θα έχει τις δικές του, διοικητικές, οικονομικές και λειτουργικές υπηρεσίες, θα λειτουργεί με ανεξάρτητο προϋπολογισμό με ετήσιους στόχους και χωριστή χρηματοδότηση.
Διαφοροποίηση θα επέλθει και στο προσωπικό, αφού ο κλάδος υγείας θα αποκτήσει, το δικό του εξειδικευμένο διοικητικό προσωπικό, το οποίο σήμερα ανήκει στις διοικητικές μονάδες του ΙΚΑ, καθώς και νοσηλευτικό και εργαστηριακό προσωπικό, που σήμερα είναι ανεπαρκές. Πάντως, για να αντιληφθεί κανείς τι σημαίνει η αυτονόμηση του κλάδου υγείας πρέπει να λάβει υπόψη του ότι το IKA αποτελεί ένα δεύτερο μικρότερο EΣY. Διαθέτει 364 μονάδες υγείας που παρέχουν πρωτοβάθμια περίθαλψη (εκ των οποίων 120 με περισσότερους από 100 γιατρούς), 24 μεγάλα διαγνωστικά εργαστήρια, 9 σταθμούς πρώτων βοηθειών και 5 νοσοκομεία. Στις μονάδες αυτές εργάζονται 8.500 γιατροί, 4.000 υγειονομικοί και 1.000 διοικητικοί υπάλληλοι, ενώ εξυπηρετούνται καθημερινά πάνω από 100.000 ασθενείς. Εχει συμβάσεις με όλα τα δημόσια νοσοκομεία, ιδιωτικά θεραπευτήρια και ιδιωτικά εργαστήρια.
Δαπάνες 660 εκατ. ευρώ
Σύμφωνα με τον προϋπολογισμό του Ιδρύματος για το 2008 οι δαπάνες για πρωτοβάθμια ιατρική περίθαλψη ανέρχονται στα 660 εκατ. ευρώ (δηλαδή 100 ευρώ) κατά ασφαλισμένο. Από αυτό το ποσό οι κυριότερες δαπάνες αφορούν τη μισθοδοσία προσωπικού, γιατρών και υγειονομικών υπαλλήλων, τις πληρωμές για την προμήθεια υγειονομικού υλικού, και τις πληρωμές για αμοιβές υγειονομικών με την ιδιότητα του ελεύθερου επαγγελματία. H φαρμακευτική δαπάνη φτάνει το ποσό του 1,85 δισ. ευρώ (ή 300 ευρώ) κατά ασφαλισμένο) και η νοσοκομειακή (1,2 δισ. ευρώ ή 200 ευρώ) κατά ασφαλισμένο), με το μεγαλύτερο μέρος τις δαπάνες νοσηλείας.
Ο ρυθμός αύξησης των δαπανών του Ιδρύματος για τον κλάδο υγείας είναι, τα τελευταία χρόνια, ιδιαίτερα υψηλός (φτάνει και το 10%), υπονομεύοντας τη μακροχρόνια βιωσιμότητα, όχι μόνο του συγκεκριμένου κλάδου αλλά και συνολικά του ΙΚΑ.
Υπηρεσίες και σε άλλους
Eπίσης, ο αυτοτελής οργανωτικά κλάδος υγείας του ΙΚΑ θα προσφέρει στο εξής υπηρεσίες και σε ασφαλισμένους άλλων Ταμείων, με βάση το δημόσιο τιμολόγιο και την κάλυψη της δαπάνης είτε από το Ταμείο τους είτε από τον Δημόσιο Προϋπολογισμό. Oι ασφαλισμένοι του ΙΚΑ, σύμφωνα με τα όσα ανακοίνωσε χθες ο διοικητής θα μπορούν (με τους ισχύοντες όρους και το δημόσιο τιμολόγιο να νοσηλεύονται στα δημόσια νοσοκομεία), με χρηματοδότηση του ΙΚΑ-ΕΤΑΜ (κλάδος ασφάλισης). O κ. Mέργος επιβεβαίωσε ότι προχωρά η ενοποίηση των ασφαλιστικών Ταμείων που αγοράζουν υπηρεσίες υγείας, και υποστήριξε τη δημιουργία αυτόνομων φορέων παροχής υπηρεσιών υγείας, και τον διαχωρισμό του κλάδου υγείας από τον ασφαλιστικό στα Ταμεία.

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_economy_1_23/02/2008_260343

SOS για το ΝΑΤ που «βουλιάζει» από τα ελλείμματα.

http://www.enet.gr/online/online_text/c=112,id=77769608

Ελέγξτε την αποτελεσματικότητα του ΟΠΑΔ.

http://www.ygeianet.gr/keimeno.php?id=3832

Από 1.3.2008 αναστέλλουν τη χορήγηση φαρμάκων επί πιστώσει οι φαρμακοποιοί.

http://193.218.80.70/cgi-bin/hwebpressrem.exe?-A=481752&-w=&-V=hpress_int&-P