Lao Tzu.

Η φύση δε βιάζεται, και όμως όλα έρχονται εις πέρας. 

Αναλογίσου το παραπάνω απόφθεγμα του Lao Tzu, του (ίσως μυθικού) πατέρα του Ταοϊσμού. Πως μπορεί να είναι αλήθεια?

Είναι δυνατόν να μη βιάζεσαι ποτέ, καθόλου, αλλά να κάνεις τα πάντα?

Φαίνεται αντιφατικό στον μοντέρνο κόσμο που ζούμε, όπου όλα είναι μία βιασύνη, όπου προσπαθούμε να στριμώξουμε σε κάθε λεπτό της μέρας όσα περισσότερα γίνεται, όπου αν δεν είμαστε απασχολημένοι, αισθανόμαστε αντιπαραγωγικοί και τεμπέληδες.

Στην πραγματικότητα, συχνά συναγωνιζόμαστε προσπαθώντας να δείξουμε πόσο απασχολημένοι είμαστε. Έχω χίλιες δουλειές να κάνω! Α, ναι? Εγώ έχω 10.000! Νικητής είναι αυτός που έχει το πιο τρελό πρόγραμμα, που τρέχει από το ένα πράγμα στο άλλο σαν το κολιμπρί, γιατί προφανώς αυτό σημαίνει ότι είναι ο πιο επιτυχημένος και σημαντικός.

Σωστά?

Μάλλον όχι. Μάλλον παίζουμε λάθος παιχνίδι – έχουμε καταλήξει να πιστεύουμε ότι όσο πιο απασχολημένοι είμαστε, τόσο το καλύτερο. Στην πραγματικότητα όμως, η ταχύτητα που κάνουμε κάτι δεν είναι τόσο σημαντική όσο αυτό που εστιάζουμε να κάνουμε.

Μάλλον πηγαίνουμε με λάθος ταχύτητα. Και μάλλον, αν βιαζόμαστε συνεχώς, θα χάσουμε την ίδια τη ζωή. Ας αφήσουμε αυτή την εμμονή με την ταχύτητα, και αντ’ αυτού ας επιβραδύνουμε, ας χαλαρώσουμε τους ρυθμούς, ας σταματήσουμε να βιαζόμαστε, και ας ευχαριστηθούμε τη ζωή.

Και εν τούτοις, θα γίνονται όλα.

Ας δούμε πως.

 

Μία αλλαγή στη νοοτροπία

Το πιο σημαντικό βήμα είναι να συνειδητοποιήσεις ότι η ζωή είναι καλύτερη όταν κινείσαι με πιο αργό, πιο ήρεμο ρυθμό, από το να βιάζεσαι και να προσπαθείς να στριμώξεις τόσα πολλά σε κάθε ημέρα. Αντ’ αυτού, πάρε τα μέγιστα από την κάθε στιγμή.

Ένα βιβλίο, είναι καλύτερο όταν το διαβάσεις γρήγορα, ή όταν το διαβάσεις με το πάσο σου και αφήσεις να σε συνεπάρει?

Ένα τραγούδι, είναι καλύτερο όταν το ακούσεις στα πεταχτά, ή όταν αφιερώσεις λίγο χρόνο να το ακούσεις πραγματικά?

Το φαγητό, είναι καλύτερο όταν απλά κατεβάζεις τη μια μπουκιά μετά την άλλη, ή όταν απολαμβάνεις κάθε μπουκιά και πραγματικά αντιλαμβάνεσαι τη γεύση?

Η δουλειά σου, γίνεται καλύτερα όταν προσπαθείς να κάνεις 10 πράγματα με μιας, ή όταν στ’ αλήθεια δίνεις τον καλύτερό σου εαυτό σε ένα σημαντικό έργο?

Όταν περνάς χρόνο με ένα φίλο ή τον αγαπημένο σου, είναι καλύτερο όταν είναι βεβιασμένα, με συνεχείς διακοπές από τα e-mails σου και τα γραπτά μηνύματα, ή όταν μπορέσεις να χαλαρώσεις και πραγματικά εστιάσεις στον άνθρωπο που είσαι μαζί?

Η ζωή στο σύνολό της, είναι καλύτερη αν πηγαίνεις σιγά σιγά, και την ευχαριστηθείς με την ησυχία σου, και εκτιμήσεις την κάθε στιγμή. Αυτός είναι ο πιο απλός λόγος για να επιβραδύνεις, για να χαλαρώσεις τους ρυθμούς.

Άρα θα πρέπει να αλλάξεις τη νοοτροπία σου, αν έχεις κολλήσει σε μια νοοτροπία βιασύνης μέχρι τώρα. Για να γίνει αυτό, παραδέξου απλά ότι η ζωή είναι καλύτερη όταν τη γεύεσαι, ότι η δουλειά είναι καλύτερη όταν εστιάζεις σε αυτή. Στη συνέχεια, δεσμεύσου ότι θα κάνεις μια προσπάθεια, ότι θα ακολουθήσεις κάποια από τα παρακάτω βήματα.

 

Μα, δεν μπορώ να αλλάξω!

Κάποιοι από σας θα παραδεχτείτε ότι θα ήταν ωραία να χαλαρώνατε τους ρυθμούς, αλλά δεν μπορείτε να το κάνετε… Η δουλειά σας δεν το επιτρέπει, ή θα χάσετε μέρος του εισοδήματός σας αν δεν κάνετε τόσα projects, ή το να ζείτε στην πόλη το κάνει εξαιρετικά δύσκολο να πάτε με πιο αργούς ρυθμούς. Θα ήταν ιδανικό να ζεις σε ένα τροπικό νησί, ή στην εξοχή, ή να είχες μία δουλειά που σου επιτρέπει να έχεις εσύ τον έλεγχο του προγράμματός σου… αλλά κάτι τέτοιο δεν είναι ρεαλιστικό για τη ζωή σου.

Λέω βλακείες!

Πάρε τη ζωή στα χέρια σου. Αν η δουλειά σου σε αναγκάζει να βιάζεσαι, έλεγξέ την. Κάνε αλλαγές στον τρόπο που δουλεύεις. Δείτε με το αφεντικό σου μήπως χρειάζεται να κάνετε αλλαγές. Αν επίσης κρίνεις ότι χρειάζεται, μπορείς να αλλάξεις δουλειά. Εσύ είσαι υπεύθυνος για τη ζωή σου.

Αν ζεις σε μία πόλη που όλοι βιάζονται, συνειδητοποίησε ότι δε χρειάζεται να είσαι σαν όλους τους άλλους. Μπορείς να είσαι διαφορετικός. Μπορείς να περπατήσεις, αντί να οδηγείς κολλημένος στην κίνηση. Μπορείς να κάνεις λιγότερες συναντήσεις στη δουλειά. Μπορείς να δουλεύεις πάνω σε πιο λίγα, αλλά πιο σημαντικά πράγματα. Μπορείς να είσαι στο i-phone σου ή το blackberry λιγότερο, και κάπου κάπου να είσαι αποσυνδεδεμένος. Το περιβάλλον σου δεν είναι αυτό που ελέγχει τη ζωή σου. Εσύ την ελέγχεις!

Δεν πρόκειται να σου πω πως θα πάρεις την ευθύνη για τη ζωή σου, αλλά άπαξ και το αποφασίσεις, το πώς θα γίνει προφανές με τον καιρό.

 

Συμβουλές για μια ζωή με πιο αργούς ρυθμούς

Δεν μπορώ να σου πω βήμα προς βήμα πώς να μη βιάζεσαι και να πηγαίνεις σιγά σιγά, αλλά παρακάτω υπάρχουν κάποια πράγματα να σκεφτείς, και ίσως να υιοθετήσεις. Κάποια πράγματα μπορεί να σε βάλουν στη διαδικασία να κάνεις κάποιες μεγάλες αλλαγές, αλλά μπορεί να γίνουν με τον καιρό.

1. Κάνε λιγότερα. Κάνε περικοπές στα projects σου, στη λίστα με τα “πρέπει να κάνω”, στο πόσα πράγματα προσπαθείς να κάνεις κάθε μέρα. Εστίασε στην ποιότητα, όχι την ποσότητα. Διάλεξε 2-3 σημαντικά πράγματα – ή ακόμη και μόνο ένα σημαντικό πράγμα – και δούλεψε με αυτά πρώτα. Άσε τις μικρότερες δουλειές για αργότερα μέσα στην ημέρα. Δώσε στον εαυτό σου χρόνο να εστιάσει στη δουλειά που επιλέγεις να κάνεις. Διάβασε περισσότερα.

2. Κάνε λιγότερες συναντήσεις στη δουλειά. Οι συναντήσεις συνήθως είναι μεγάλο χάσιμο χρόνου. Σου ροκανίζουν τη μέρα, αναγκάζοντάς σε να στριμώξεις τα πράγματα που πραγματικά πρέπει να κάνεις, και σε κάνουν να τρέχεις και να μη φτάνεις. Προσπάθησε να έχεις διαστήματα χωρίς καθόλου διακοπές, και προσπάθησε να μην τρέχεις από τη μία συνάντηση στην άλλη.

3. Εξασκήσου στο να αποσυνδέεσαι. Κλείνε τις συσκευές σου και τις ειδοποιήσεις του e-mail σου κάπου κάπου. Δοκίμασε να μην είσαι καθόλου στο τηλέφωνο όταν δημιουργείς, ή όταν περνάς χρόνο με κάποιον, ή όταν απλά διαβάζεις ένα βιβλίο, ή όταν απλά κάνεις ένα περίπατο, ή όταν απλά τρως. Μπορείς ακόμη και να αποσυνδεθείς για (!) μία ολόκληρη μέρα, και δεν πρόκειται να πάθεις τίποτα κακό. Σου το υπόσχομαι.

4. Δώσε στον εαυτό σου χρόνο να ετοιμαστεί και να πάει εκεί που θέλει. Αν συνεχώς βιάζεσαι να πας στα ραντεβού σου ή οπουδήποτε έχεις να πας, είναι γιατί δεν καταμερίζεις σωστά το χρόνο σου και δεν αφιερώνεις αρκετό χρόνο για να ετοιμαστείς και για να διανύσεις την απόσταση που χρειάζεται. Διαμόρφωσε το πρόγραμμά σου έτσι ώστε να έχεις χρόνο για αυτά τα πράγματα. Αν νομίζεις ότι χρειάζεσαι μόνο 10 λεπτά για να ετοιμαστείς για τη δουλειά ή για ένα ραντεβού, καλύτερα δώσε στον εαυτό σου 30-45 λεπτά, έτσι ώστε να μη χρειαστεί να ξυριστείς βιαστικά ή να βαφτείς στο αυτοκίνητο. Αν νομίζεις ότι μπορείς να φτάσεις σε 10 λεπτά, καλύτερα δώσε στον εαυτό σου τον διπλάσιο ή και τριπλάσιο χρόνο, έτσι ώστε να πας χαλαρά, και ίσως ακόμη και να φτάσεις νωρίτερα.

5. Εξασκήσου στο να είσαι άνετος όταν κάθεσαι και δεν κάνεις τίποτα. Έχω παρατηρήσει ότι όταν οι άνθρωποι πρέπει να περιμένουν, γίνονται ανυπόμονοι και αισθάνονται άβολα. Θέλουν το κινητό τους ή έστω ένα περιοδικό, γιατί το να στέκονται και το να περιμένουν είναι ή χάσιμο χρόνο ή κάτι που δεν είναι συνηθισμένοι να κάνουν χωρίς να νιώθουν αυτοπεποίθηση. Αντί γι’ αυτό, δοκίμασε απλά να καθίσεις, κοιτώντας γύρω, απολαμβάνοντας ότι υπάρχει στον περίγυρό σου. Δοκίμασε να σταθείς στην ουρά, και απλά να παρακολουθήσεις και να ακούσεις τους ανθρώπους γύρω σου. Χρειάζεται εξάσκηση, αλλά μετά από λίγο, θα το κάνεις με χαμόγελο.

6. Συνειδητοποίησε ότι αν δε γίνει, δεν πειράζει. Πάντα υπάρχει αύριο. Και ναι, ξέρω ότι αυτή η νοοτροπία δημιουργεί το αίσθημα του ανεκπλήρωτου για κάποιους από εσάς που δε συμπαθούν την τεμπελιά ή την αναβλητικότητα ή το να ζουν χωρίς προθεσμίες, αλλά είναι κι αυτό μέρος της πραγματικότητας. Πιθανότατα δε θα έρθει το τέλος του κόσμου αν δεν ολοκληρώσετε σήμερα τη δουλειά που κάνετε. Το αφεντικό σας μπορεί να νευριάσει, αλλά η εταιρία δε θα καταρρεύσει και αναπόφευκτα, η ζωή θα συνεχίσει. Και τα πράγματα που χρειάζεται να γίνουν, θα γίνουν.

7. Άρχισε να βγάζεις από τη μέση αυτά που δεν είναι αναγκαία. Όταν εστιάζεις στα σημαντικά πράγματα και τα κάνεις χωρίς βιασύνη, θα υπάρχουν πράγματα που μένουν πίσω, που δε γίνονται. Και πρέπει να αναρωτηθείς: πόσο αναγκαία είναι αυτά τα πράγματα? Τι θα γινόταν αν σταματούσα να τα κάνω? Πως μπορώ να τα βγάλω από τη μέση, ή να τα αναθέσω σε άλλους, ή να τα αυτοματοποιήσω?

8. Εξασκήσου στην επίγνωση. Απλά μάθε να ζεις στο παρόν, από το να σκέφτεσαι τόσο πολύ το μέλλον ή το παρελθόν. Όταν τρως, εκτίμησε πλήρως το φαγητό σου. Όταν είσαι με κάποιον, να είσαι μαζί του ολοκληρωτικά. Όταν περπατάς, εκτίμησε τον περίγυρό σου, ανεξάρτητα από το που είσαι.

9. Εξουδετέρωσε τις δεσμεύσεις σιγά σιγά. Είμαστε δεσμευμένοι μέχρι το κόκαλο, γι’ αυτό τρέχουμε και δε φτάνουμε. Δεν εννοώ μόνο με τη δουλειά -projects, συναντήσεις και άλλα τέτοια. Οι γονείς έχουμε χιλιάδες πράγματα να κάνουμε με και για τα παιδιά μας. Και εκτός των άλλων, υπερ-δεσμεύουμε και τα παιδιά μας τα ίδια. Πολλοί από εμάς έχουμε πολυάσχολη κοινωνική ζωή, ή δεσμεύσεις με τα κοινά, ή προπονούμε ή παίζουμε σε αθλητικές ομάδες. Έχουμε μαθήματα, έχουμε χόμπυ. Αλλά προσπαθώντας να στριμώξουμε τόσα πολλά στη ζωή μας, στην πραγματικότητα αλλοιώνουμε την ποιότητά της. Σιγά σιγά, εξουδετέρωσε τις δεσμεύσεις. Διάλεξε 4-5 από τις πιο απαραίτητες, και συνειδητοποίησε ότι οι υπόλοιπες, παρόλο που μπορεί να είναι ενδιαφέρουσες ή σημαντικές, απλά δε χωράνε αυτή τη στιγμή. Ενημέρωσε ευγενικά τον κόσμο, με τον καιρό, ότι δεν έχεις χρόνο να ασχοληθείς με αυτές στις δεσμεύσεις.

Δοκίμασε αυτά τα πράγματα. Η ζωή είναι καλύτερη χωρίς βιασύνες. Και δεδομένου του γρήγορου ρυθμού αυτής της ζωής, γιατί να χάσεις ακόμη και μία στιγμή με το να την προσπεράσεις βιαστικά?

Θυμήσου το απόφθεγμα παραπάνω:  Αν η φύση μπορεί να φέρει τα πάντα εις πέρας χωρίς να βιάζεται, το ίδιο μπορείς κι εσύ.

https://www.zenhabits.gr/pos-na-min-biazesai/