Αχ αυτός ο τόνος και το ύψος της φωνής..

Διάβασα σήμερα ένα άρθρο των ΝΕΩΝ από την 21/01/2010 με τίτλο “Ο γάμος είναι μια τέχνη που διδάσκεται”.

Ενδιαφέρον άρθρο που με λίγα λόγια γράφει ότι πρέπει κανείς να βάλει προσπάθεια για να έχει ένα καλό γάμο, ότι είναι σημαντικό να τρέφεις εκτίμηση για τον σύντροφό σου αλλά και να αναπτύσσεις και επικοινωνιακές δεξιότητες. Αυτό όμως που μου φάνηκε το πιο ενδιαφέρον και εύστοχο είναι το σχόλιο ενός με αναγνώστη με το ψευδώνυμο “ναύαρχος”. Το σχόλιο στο άρθρο αυτό γράφτηκε στην διαδικτυακή έκδοση των ΝΕΩΝ.

Γράφει λοιπόν ο “ναύαρχος”:

O γάμος κρατάει όταν η σύζυγος έχει γλυκιά φωνή και μιλάει με ευγένεια- την ί δ ι α ευγένεια που διέθετε όταν ήθελε αρχικά να τον κατακτήσει -χωρίς να δίνει εντολές στο σύζυγο δίκην ταξίαρχου προς σμηνίτη .
Ο τόνος και το ύψος της φωνής, χαλάει και φτιάχνει τους γάμους, ναι, το πιστεύω!:-)
Το άκουσα από μια χαρούμενη αφράτη κυρία στην εκπομπή της Ράνιας κάποτε, και ενθουσιάστηκα.
Η κυριούλα ήτο δασκάλα φωνητικής και ήξερε καλά τι έλεγε η γυναίκα!

Βέβαια το παραπάνω δεν λέει όλη την αλήθεια. Γιατί έχουμε και εμείς οι άντρες τις ευθύνες μας.


http://www.tanea.gr/default.asp?pid=2&ct=1&artId=4556409

Ένα σιρόπι άχρωμο, άοσμο και άγευστο.

Εδώ και μερικούς μήνες έχω ένα ασθενή μου ο οποίος στην αρχή νόμιζα ότι έχει μια απλή κατάθλιψη αλλά σιγά-σιγά φάνηκε ότι έχει και ψυχωσικά συμπτώματα.
Ιδέες τηλεπάθειας, καταδίωξης κ.τ.λ. Όσο έπαιρνε τα φάρμακά που του πρότεινα εγώ αλλά και οι διάφοροι ψυχίατροι τους οποίους επισκέφτηκε πήγαινε καλά. Έλα όμως που με το που αισθανόταν καλά σταματούσε αυτοβούλως τα φάρμακά του. Μια Κυριακή μάλιστα με φώναξε ο πατέρας του γιατί τον ασθενή τον είχε πιάσει ένα είδος αμόκ. Προσωπικά είχα αρχίσει να παίρνω τις αποστάσεις μου πεπεισμένος ότι δεν μπορώ πια να κάνω και πολλά πράγματα. Να όμως που την λύση την έδωσε ένας ψυχίατρος στον οποίον κατέφυγε εν αγνοία του ασθενούς η σύζυγος του ασθενούς. Ο ψυχίατρος λοιπόν αυτός πρότεινε στην σύζυγο να βάζει στον καφέ του ασθενούς σιρόπι Rispelen 2 ml μία φορά την ημέρα και ο ασθενής είναι τώρα, μετά από λίγες εβδομάδες θεραπείας, πολύ καλύτερα και μπορεί να λειτουργεί και μέσα στην οικογένειά του αλλά και στην δουλειά του.

Βέβαια το ερώτημα παραμένει κατά πόσο η σύζυγος έχει δικαίωμα να δίνει στον ασθενή φάρμακο χωρίς ο ασθενής να το γνωρίζει αλλά και τι θα συμβεί σε περίπτωση που αυτός το ανακαλύψει.