Εδώ και μερικούς μήνες έχω ένα ασθενή μου ο οποίος στην αρχή νόμιζα ότι έχει μια απλή κατάθλιψη αλλά σιγά-σιγά φάνηκε ότι έχει και ψυχωσικά συμπτώματα.
Ιδέες τηλεπάθειας, καταδίωξης κ.τ.λ. Όσο έπαιρνε τα φάρμακά που του πρότεινα εγώ αλλά και οι διάφοροι ψυχίατροι τους οποίους επισκέφτηκε πήγαινε καλά. Έλα όμως που με το που αισθανόταν καλά σταματούσε αυτοβούλως τα φάρμακά του. Μια Κυριακή μάλιστα με φώναξε ο πατέρας του γιατί τον ασθενή τον είχε πιάσει ένα είδος αμόκ. Προσωπικά είχα αρχίσει να παίρνω τις αποστάσεις μου πεπεισμένος ότι δεν μπορώ πια να κάνω και πολλά πράγματα. Να όμως που την λύση την έδωσε ένας ψυχίατρος στον οποίον κατέφυγε εν αγνοία του ασθενούς η σύζυγος του ασθενούς. Ο ψυχίατρος λοιπόν αυτός πρότεινε στην σύζυγο να βάζει στον καφέ του ασθενούς σιρόπι Rispelen 2 ml μία φορά την ημέρα και ο ασθενής είναι τώρα, μετά από λίγες εβδομάδες θεραπείας, πολύ καλύτερα και μπορεί να λειτουργεί και μέσα στην οικογένειά του αλλά και στην δουλειά του.
Βέβαια το ερώτημα παραμένει κατά πόσο η σύζυγος έχει δικαίωμα να δίνει στον ασθενή φάρμακο χωρίς ο ασθενής να το γνωρίζει αλλά και τι θα συμβεί σε περίπτωση που αυτός το ανακαλύψει.
1 comment:
γεια σου φίλε μου,
πολύ ενδιαφέρον το άρθρο σου μιας και μου έτυχε μια παραπλήσια περίπτωση όταν έκανα το internship (stage) στην ψυχιατρική όπου είχαμε παραπλήσιο ασθενή..
το πρόβλημα λύθηκε με το να του δίνει η γυναίκα του το φάρμακο αυτό μαζί με τον καφέ.
σε προβλήματα ψυχιατρικής φύσης έχουμε να κάνουμε με τη/το σύζυγο του ασθενούς μιας και ο ίδιος δεν είναι σε θέση να αποφασίσει για τον εαυτό του.
Post a Comment