Πρέπει να είναι στις επιδιώξεις των Γενικών Ιατρών να μπορούν να παίρνουν τον τίτλο «Διαβητολόγος» ;

Σε ένα σχετικό ποστ από τις 09/02/2017 στην ομάδα «ΓΕΝΙΚΟΙ / ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ - Ελεύθερο Βήμα» ο Γενικός Ιατρός Γιώργος Κτιστάκης έγραψε τα παρακάτω, τα οποία εκφράζουν και εμένα. Ιδιαίτερα τις γραμμές εκείνες που τις τόνισα, με δική μου πρωτοβουλία, με bold:

Εγώ πάντως δεν θέλω να έχω τον τίτλο "διαβητολόγος" και το θεωρώ λάθος ο ΓΙ να διεκδικεί τέτοιο τίτλο. Εξ ορισμού της ειδικότητας ο ΣΔ είναι στο αντικείμενο της ειδικότητας, όπως πιστεύω και της παθολογίας. Τώρα ο παθολόγος μπορεί κατά την γνώμη μου να κάνει εξειδίκευση και να εργαστεί σέ Β άθμιο κέντρο ΣΔ. Ο ΓΙ εάν θελει να δουλέψει σε τέτοιο κέντρο νομίζω ότι μάλλον έχει διαλέξει λάθος ειδικότητα. Νομίζω ότι ο τίτλος διαβητολόγος ως εξειδίκευση πρέπει να μείνει ΜΌΝΟ σε ενδοκρινολόγους και παθολόγους και μόνο για Β ~Γ βάθμιες δομές. Στην ΠΦΥ δηλαδή ποιό είναι αυτό το "ειδικό" που θα κάνει αυτός;;;

Το να σου πουν (όπως πχ οι πνευμονολόγοι) ότι ο ΣΔ δέν είναι στο αντικείμενο της ΓΙ είναι να βγει η ειδικότητα στα κάγκελα. Για την εξειδίκευση στον ΣΔ όμως νωμιζω ότι δεν πρέπει να την διεκδικεί και όσοι την έχουν να την έχουν ώς γνώση και όχι ώς τίτλο.

Ποιός σε εμποδίζει στο ΚΥ να παρακολουθείς ΣΔ και να τον χειρίζεστε μέχρι εκεί που φτάνουν οι γνώσεις σας και τα μέσα που διαθέτει μία μονάδα ΠΦΥ;;;; Δεν μπορώ να καταλάβω τόν όρο "ειδικό ιατρείο" στο ΚΥ . Δηλαδή δεν θα κάνετε ιατρείο ΓΙ , αλλά μόνο ΣΔ;; Μα τότε δεν θα είστε ΓΙ που θα βλέπει τον ασθενή ολιστικά. Έναν υπερτασικό δηλαδή μέ ΧΑΠ, υπερλιπιδαιμία ,θυροειδοπάθεια, οστεοπόρωση και ίσως να έχει και άλλα, θα πηγαίνει σε 3-4 διαφορετικά ιατρεία εντός του ΚΥ ;;; Ή μήπως θα είναι αποκλειστικότητά σας η διαχείριση του ΣΔ στο ΚΥ ή μήπως εσείς ως "ειδικός" δέν θά ασχολείστε με άλλα;;;;

Το κάθε ΚΥ Έχει μία κατά μέσο όρο κίνηση και ο πληθυσμός αναφοράς κάποιες ανάγκες. Το να λειτουργεί κάποιο "ειδικό" ιατρείο, ναι μεν μπορεί να εξυπηρετεί καποια συγκεκριμένη ομάδα ασθενών, αλλά εάν δεν είναι επαρκές στελεχωμένο και οργανωμένο το ΚΥ να αντιμετωπίσει το σύνολο των αναγκων του πληθυσμού, η δημιουργία τέτοιων ιατρείων σημαίνει απασχόληση κάποιων ατόμων (που υπο τις σημερνές καταστάσεις δεν επαρκούν) για μια συγκεκριμένη ομάδα ασθενών ,και να μείνει πίσω η συνολική παροχη ολοκληρωμένης ΠΦΥ για τον πληθυσμό. Θεωρώ ότι εάν και ο αλλος συνάδελφός σου ζητήσει " ιατρειο Υπερτασης" και ο άλλος "ιατρειο οστεοπόρωσης" κτλ κτλ τότε τι θα γίνει?? Σε ένα ΚΥ πρέπει κατά την γνωμη μου να λειτουργούν μονο ιατρεια ΓΙ (και άλλα ειδικά ιατρεία άλλων ειδικοτήτων που θα συνεπικουρούν την ολη λειτουργία) και να είναι τόσα όσα χρειάζονται για την κάλυψη των αναγκών του πληθυσμού. Το να επικαλούμαστε τον φόρτο συνταγογράφησης και να προσπαθούμε κάποιοι να ξεφύγουμε από αυτό, με αυτόν τον τρόπο, δεν το θεωρώ σωστή τακτική. Σε εμας πχ ενώ θα έπρεπε να λειτουργούν 5-6 ιατρεια (σε 50000 πληθυσμό) λειτουργούν δύο και φυσικά δεν προλαβαίνουν ούτε την συνταγογράφηση. Πρωταρχικός στόχος θεωρώ ότι είναι εμείς οι ΓΙ να πιέσουμε όσο μπορούμε την αλλαγή του τρόπου της χορήγησης της φαρμακευτικης περίθαλψης, να αποδεσμευτούμε από τον άχαρο και υποτιμητικό για εμένα ρολο του "συναταγογράφου" και να απαιτήσουμε την εκμετάλλευση των ΓΙ σε αυτό που λεμε ουσιαστική ΠΦΥ. Και παλαιότερα που με κάποιους κουβέντιαζα το ιδιο θεμα, οταν μου ειπαν ότι δεν μπορεί να λειτουργεί ένα ιατρειο σωστά όταν έχεις ολη αυτήν την πίεση της μαζας των περιστατικών και για αυτό είναι ανάγκη " ειδικών ιατρειων", έιπα ότι αντι για ειδικά ιατρεια γιατι δεν προτείνουν πχ Δευτερα για τους Υπερτασηκους, Τριτη για τους ΣΔ, Τεταρτη για τους με υπερλιπιδαιμια κτλ?? Όταν λειτουργεί ένα "ειδικο" ιατρειο, το βαρος της μαζας των περιστατικών που "γλιτώνει" ο συνάδελφος σε αυτό το ιατρείο πέφτει στα άλλα ιατρεία. Δηλαδή λειτουργεί με κάποιον τροπο "ρατσιστικά" απέναντι στους ασθενέις με άλλα προβλήματα, που έχουν το ιδιο δικαίωμα πρόσβασης στην ΠΦΥ. Ο κάθε ασθενής (πολίτης για εμάς τους ΓΙ), έχει το ίδιο και ίσο δικαίωμα στο να του αφιερώσει ο Γεν/ Οκογ Ιατρος τον απαιτούμενο χρόνο για την ΦΡΟΝΤΊΔΑ της υγείας του.

Να προσθέσω και αυτό. Πριν μερικά χρόνια (προ ΕΟΠΥΥ) τουλάχιστον εδώ στον νομό Ηρακλείου, ο ΟΓΑ δεν δεχόταν συνταγή με ινσουλίνη από ΓΙ, παρά μόνο από αυτούς που είχαν μετεκπαιδευση στον ΣΔ. Τότε εξέφρασα έγγραφη διαμαρτυρία προς τον ΟΓΑ και ζήτησα να αιτιολογηθεί αυτή η τακτική. Με πήραν τηλ (περιττό να πω ότι απάντησα ότι δεν δέχομαι τίποτα προφορικά και το θέλω εγγράφως), και μου είπαν ότι μόνο όποιος ΓΙ έχει "χαρτί" που πιστοποιεί τις γνώσεις του σε ΣΔ μπορεί να το κάνει. Ενημέρωσα άμεσα την ΕΛΕΓΕΙΑ (συγκεκριμένα ασχολήθηκε με το θέμα ο Κος Μπατίκας), και μετά από πίεση, τελικά το ΟΓΑ άρχισε να κάνει δεκτές συνταγές με ινσουλίνη και από ΓΙ. Το λέω αυτό γιατί με την διεκδίκηση του "ειδικού" μην φτάσουμε ξανά σε τέτοιες καταστάσεις!!! Ισχύουν και τώρα αρκετοί περιορισμοί για την συνταγογράφιση από ΓΙ πχ φυσικοθεραπείες, ΧΑΠ, άνοια κτλ κτλ. Μην κοιτάτε που δεν μας κυνηγούν για αυτά, αλλά οι εποχές σκληραινουν και ποιος ξέρει αύριο;;; https://www.e-prescription.gr/.../d5/L2dBISEvZ0FBIS9nQSEh/ Αυτά πρέπει να λύσει η ειδικότητα και όχι τις εξειδικεύσεις. ΔΕΝ έχουμε ανάγκη από τέτοιες, γιατί απλά η ΓΙ είναι από μόνη της ΕΞΕΙΔΙΚΕΥΣΗ στην ΠΦΥ που δεν το έχει καμία άλλη ειδικότητα. Ρόλο στην ΠΦΥ έχουν φυσικά και άλλες ειδικότητες, αλλά μόνο η ΓΙ είναι ΕΙΔΙΚΉ σε αυτό.

Δεν αντιλέγω στην μετεκπαιδευση ή πιο σωστά στην συνεχιζόμενη εκπαίδευση. Δεν χρειάζεται "ειδικό" ιατρείο για να κάνεις αυτά που ξέρεις να κάνεις. Εγώ αυτό που βλέπω σε καθημερινή βάση, είναι ότι ο ασθενής που πάει σε διαβητολογικά κέντρα (λόγο του ότι δεν πάει και τόσο τακτικά), όταν τον βλέπουμε στο ΚΥ (για να επαναλάβει την αγωγή από αυτά) έχει HBA1C 8, 9 ή και 11. (δυστυχώς επαναλαμβανουμε την αγωγή και 6μηνη κιόλας χωρίς να ελέγχουμε.) Ο ΣΔ πρέπει να τον παρακολουθεί ο ΓΙ στον τόπο κατοικίας. Έτσι έχεις περισσοτερους "ρυθμισμενους", αρκεί να το κάνουμε. Δεν θα λύσει το πρόβλημα το ειδικό ιατρείο. Η εκπαίδευση των ΓΙ και η εξάσκηση του ρόλου τους (πρώτα από τους ίδιους που δεν το κάνουμε) και φυσικά και η οργάνωση της ΠΦΥ από την πολιτεία, θα το λύσει.
Όσο για την διακοπή του καπνίσματος, (όπως και της παχυσαρκίας) δες διάφορες μελέτες να δεις ότι η παραίνεση από τον ΓΙ στην επίσκεψη σε αυτόν (έστω και για μικρό χρονικό διάστημα) έχει καλύτερα αποτελέσματα συνολικά στον πληθυσμό, που είναι και το ζητούμενο στην ΓΙ. Γεν/Οικ ιατροί χρειάζονται και οργάνωση της ΠΦΥ και όχι ειδικά ιατρεία.