Κάθε τσιγάρο ελαττώνει το προσδόκιμο επιβίωσης του καπνιστή κατά 10 λεπτά !!!

Σουηδικό βιντεάκι για το κάπνισμα ( στο 0:18):

Sympathy vs Empathy vs Apathy.

Πολύ επεξηγηματική εικόνα αλλά για εμάς τους Έλληνες χρειάζεται κάποιες σημαντικές διευκρινήσεις:



Αν και από Ελληνικές ρίζες η Αγγλική λέξη sympathy ΔΕΝ σημαίνει συμπάθεια. Σημαίνει συμπόνια.

Επίσης και η Αγγλική λέξη empathy αν και από Ελληνικές ρίζες, ΔΕΝ σημαίνει εμπάθεια. Σημαίνει ενσυναίσθηση.

Από τις τρεις λέξεις στην παρακάτω φωτογραφία η μόνη που έχει την ίδια σημασία στα Ελληνικά και στα Αγγλικά είναι η λέξη apathy = απάθεια.

Πόσο ευεργετικός είναι τελικά ο καφές;

Πολύς ο λόγος (και οι Ιατρικές μελέτες) τα τελευταία χρόνια που, και καλά, δείχνουν τις ευεργετικές επιπτώσεις του καφέ στην Υγεία.

Προσωπικά πιστεύω ότι αυτή η ιστορία με τα ευεργετικά οφέλη του καφέ θα ξεφουσκώσει με τα χρόνια όπως αυτή με τα ευεργετικά οφέλη του αλκοόλ. (αυτοί που αντέχουν να πίνουν καφέ ή αλκοόλ είναι απλώς πιο γερά σκαριά εξ αρχής, αλλά αρκετοί από αυτούς είναι και άνθρωποι της παρέας που από μόνο του έχει ευεργετική δράση, αυτό υποψιάζομαι εγώ).

Τα αποτελέσματα τέτοιων ερευνών, εννοείται ότι τα βλέπουν με πολύ καλό μάτι οι εταιρείες καφέ ή αλκοόλ, αν δεν τα επιδοτούν κιόλας (σε ορισμένες περιπτώσεις).

Τα 25 χρόνια μου ως κλινικός Ιατρός ΔΕΝ έχω δει σε ασθενείς οφέλη από τους καφέδες, αντίθετα έχω δει πολλούς να έχουν αϋπνίες, ευερεθιστότητα, και αρκετές ταχυκαρδίες ακόμη και καρδιακές αρρυθμίες. Δεν συζητάμε για τις γαστρίτιδες και τις γαστροοισοφαγικές παλινδρομήσεις καθώς και για τα κιλά που παίρνουν όσοι δεν φροντίζουν να πίνουν τον καφέ τους σκέτο.

Η επιπτώσεις επίσης στα προσωπικά οικονομικά μας είναι σοβαρές. Αν σε μία οικογένεια με 4 μέλη αγοράζει ο καθένας από απέξω 1 καφέ για 1,3 ευρώ/καφέ τότε στον χρόνο πάνω αυτή η οικογένεια θέλει 1.898 € μόνο για καφέδες…. Αφήστε στην άκρη το οικολογικό κόστος αν αγοράζεις τον καφέ σε πλαστικές συσκευασίες μιας χρήσης.

Η εξάρτηση βέβαια είναι μεγάλη. Έχω δει αρκετούς που προτιμούν χίλιες φορές να παίρνουν για πάντα πραζόλες (φάρμακα για το στομάχι) ή Eliquis (αντιπηκτικό φάρμακο που το δίνουμε σε καρδιακές αρρυθμίες γιατί τότε είναι αυξημένος ο κίνδυνος για Εγκεφαλικό), ακόμη και να κάνουν ablation στην καρδιά τους, παρά να δοκιμάσουν να κόψουν τον καφέ έστω και για λίγες εβδομάδες. ( « Ένας καφές μας έμεινε κτλ... » ).

Λίγο πριν πεθάνεις...

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών. Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω».

Ο παππούς μου ήταν φυσικός. Ήταν και 96 χρονών (όπως ο Μητσοτάκης). Όταν τον ρωτούσαν πόσων χρονών είναι απαντούσε «χοντρικά… λίγο πριν πεθάνω». Το καλύτερο είναι ότι χαμογελούσε όταν το 'λεγε. Γνήσια, όχι μ’ αυτό το χαμόγελο-μορφασμό-κάλυμμα τρόμου. Ο παππούς μου χώρισε από τη γιαγιά μου όταν ήταν 75 χρονών. Όχι γιατί βρήκε γκόμενα αυτός. Όχι επειδή βρήκε γκόμενο η γιαγιά. Χώρισε γιατί δεν ήθελε να πηγαίνει εκδρομές σε μοναστήρια μαζί της. Σιχαινόταν επίσης τις φίλες της, που αφού γλεντοκόπησαν με συζύγους και εραστές στις Μυκόνους και τα Καζίνα της Ευρώπης, αποφάσισαν να κάνουν πλέον Πάσχα στον πανάγιο τάφο μόνο και μόνο γιατί φοβήθηκαν ότι έχουν πάρει την άγουσα για τον δικό τους τον τάφο. «Αυτές παιδί μου είναι συνηθισμένες να τα ρυθμίζουν όλα ζητώντας ρουσφέτια από τους βουλευτάδες τους», μου είπε τότε. «Ε, δεν μπορώ να τις βλέπω να μετατρέπουν και το θεό σε βουλευτή. Ανάβουν κεριά, κάνουν τάματα, φτιάχνουν φανουρόψωμα, φιλάνε οστά και κάρες αγίων, γιατί αυτή τη φορά είναι γιγάντιο το ρουσφέτι: ρετιρέ στον παράδεισο. Καλύτερα μόνος μου.» Και πράγματι. Έζησε άλλα 20 χρόνια καλύτερα μόνος του. Ο θεός του έδωσε υγεία – ίσως επειδή δεν το ζήτησε φιλώντας στα ξεκούδουνα την κάρα του Αγίου Μηνά. Επισκεύασε και αποσύρθηκε στο σπίτι της μάνας του σ' ένα χωριό με δέκα σπίτια κάπου στη νότια Πίνδο. Το πρωί έκανε μια μεγάλη βόλτα στο βουνό και μετά διάβαζε, έφτιαχνε το φαγάκι του και έπαιρνε ένα υπνάκι. Το απόγευμα πήγαινε στο καφενείο-μπακάλικο-ταβέρνα-πρόχειρο ιατρείο και συναντούσε τους άλλους 16 κατοίκους του χωριού. Έπιναν το κρασάκι που έφερνε αυτός (είχε τρελές προμήθειες σαββατιανού που ήταν η αδυναμία του), έτρωγαν ομελέτα με αυγά απ' το κοτέτσι της κυρά Μάγδας και μανιτάρια που μαζεύει ο ανιψιός του Θωμά. Μετά το τρίτο ποτηράκι παίζανε μπιρίμπα ή τάβλι. Όταν ο παππούς ήταν στα μεγάλα κέφια του τους εξηγούσε τους νόμους που διέπουν τον κόσμο μετά παραδειγμάτων. Η αντοχή των υλικών λ.χ. εξηγήθηκε με το διαζύγιό του. «Μαλώνεις, μαλώνεις για χρόνια και νομίζεις ότι δεν πειράζει. Τα βρίσκεις και συνεχίζεις. Όμως η σχέση έχει κουραστεί. Και όταν μια μέρα ξαφνικά χωρίζεις, απορείς αφού δεν έγινε τίποτα σπουδαίο. Αλλά δεν χρειάζεται να γίνει ένα σπουδαίο. Η καταπόνηση για χρόνια κάποια στιγμή θα φέρει το σπάσιμο. Έτσι και το πανί που το βλέπει ο ήλιος καθημερινά κάποια στιγμή ξαφνικά θα διαλυθεί». Μετά γυρνούσε σπίτι του, διάβαζε λίγο ακόμα και πήγαινε για ύπνο. Ήταν ήρεμος κι ευτυχισμένος. Η μόνη με την οποία μιλούσε στην οικογένεια ήμουν εγώ. Χτες με ειδοποίησε η κυρά Μάγδα ότι δεν είναι καλά. Πέταξα κι έφτασα δίπλα του σε μισή μέρα. Όταν μπήκα σπίτι του τον βρήκα στο κρεβάτι χάλια αλλά με καθαρές ριγέ μπυτζάμες, τριζάτα σεντόνια, μια κούπα χαμομήλι και ένα βιβλίο στο χέρι. Χαμογέλασε με όλο του το μούτρο όταν με είδε. Και μετά με μάλωσε που άφησα τις δουλειές μου και ήρθα. -Τι κάνεις παππού; τον ρώτησα προσπαθώντας να κρύψω άτσαλα την αγωνία μου. -Προσπαθώ να καταλάβω ποιες από τις 8 άγνωστες διαστάσεις του σύμπαντος είναι η πιο ωραία για να μετεγκατασταθώ, μου είπε και ανέμισε το βιβλίο. Το πήρα στα χέρια μου. Ήταν ένα βιβλίο που ανέλυε τη θεωρία των υπερχορδών, σύμφωνα με τους υπολογισμούς της οποίας υπάρχουν, όπως μου εξήγησε, παράλληλα σύμπαντα αόρατα για μας που ζούμε στις τρεις διαστάσεις. -Σοβαρά τώρα παππού, λες να αληθεύει αυτό; Λες να είμαστε κλεισμένοι σε μια γυάλα σαν ψάρια και να νομίζουμε ότι αυτό είναι όλο, ενώ έξω είναι το σπίτι, η πόλη, ο κόσμος, ο γαλαξίας; Λες να είμαστε κοντόφθαλμοι σαν χρυσόψαρα; -Θα σου πω σε λίγο μετά λόγου γνώσεως, μου είπε και γέλασε περιπαικτικά. Με ξέρεις εμένα τι ψαχτήρι είμαι. Θα βρω τρόπο, θα βρω ταχυδρόμο με άδεια κυκλοφορίας μεταξύ συμπάντων και θα σε ειδοποιήσω. Υπόσχεση! Σκάσαμε στα γέλια και αγκαλιαστήκαμε. Το βράδυ πέθανε ήσυχα στον ύπνο του. Και ξαφνικά κατάλαβα τι θα πει ακριβώς «θανάτω θάνατον πατήσας» και τον ζήλεψα. Καλό ταξίδι παππού. Θα χω το νου μου για τον ταχυδρόμο σου…

https://www.protagon.gr/apopseis/blogs/ligo-prin-pethaneis-37332000000

«Το σώμα μου μού ανήκει»: Το βίντεο που κάθε παιδί πρέπει να δει.

Πρέπει, κανονικά, να μεταφραστεί και στα Ελληνικά.

My Body Belongs To Me [ Animated Short Film]

Τι ακριβώς κάνει και πόσο εξυπηρετεί την «δημόσια υγεία» η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ);

Εύστοχη ανάρτηση του Καρδιολόγου Χρήστου Ντέλλου στο χρονολόγιό του στο facebook, στις 05/01/2019. Την αναδημοσιεύω μετά από άδειά του:

Μήπως πρέπει κυβέρνηση και αντιπολίτευση να δουν τι ακριβώς κάνει και πόσο εξυπηρετεί τη «δημόσια υγεία» η Εθνική Σχολή Δημόσιας Υγείας (ΕΣΔΥ);

Τι σχέσεις έχουν οι οικονομολόγοι υγείας καθηγητές της με τις πολυεθνικές εταιρείες φαρμάκων και ιατρικών συσκευών;
Τι προάγουν και προωθούν στα συνέδρια, στις μελέτες τους και γενικά στις επιστημονικές τους δραστηριότητες;
Μήπως βγάζουν cost-effective, δηλαδή οικονομικά συμφέρουσες για τη χώρα μας, όλες τις νέες πανάκριβες θεραπείες με «καινοτόμα» φάρμακα και συσκευές;
Πόσο προάσπισαν το δημόσιο συμφέρον σε όλη την περίοδο της λεηλασίας της υγείας (2000-2009), αλλά και μετά;
Όλα αυτά τα χρόνια έθετα τα ίδια ερωτήματα γραπτώς, αλλά και δημόσια στα συνέδριά μας, παρουσία των καθηγητών της εν λόγω σχολής, αλλά έμενα χωρίς απάντηση και τελείως μόνος! Το ιατρικό καθηγητικό κατεστημένο δεν είχε και δεν ενδιαφερόταν για τέτοιες απορίες. Αντίθετα, είχε «αρίστη συνεργασία» με το καθηγητικό κατεστημένο της εν λόγω «Εθνικής» Σχολής «Δημόσιας» Υγείας…

"Γειά σου, τι κάνεις;"

Το χειρότερο πράγμα είναι αυτό το "Γειά σου, τι κάνεις;" ενώ τους βλέπεις να είναι έτοιμοι να σε προσπεράσουν και να φύγουν.

Φίλε, η ερώτηση "Τι κάνεις;" είναι ιερή. Όταν λες "Τι κάνεις;" πρέπει να είσαι έτοιμος να καθίσεις και να ακούσεις τον άλλον για 2 λεπτά της ώρας χωρίς να τον διακόψεις.

Αλλιώς είναι πολύ προτιμότερο να πεις μια απλή "Καλημέρα" και να κάνεις ένα φιλικό νεύμα.

Ενημερωτικό για τα Παιδικά Ατυχήματα.

Μπορείτε να κάνετε απλό αριστερό κλικ πάνω σε κάθε εικόνα για να την μεγεθύνετε.