Σήμερα Σάββατο έχει στην Καβάλα παζάρι.
Μου αρέσει να πηγαίνω σε παζάρια. Έχουν ζωντάνια, έχουν ενέργεια, έχουν φωνές, έχουν πολυχρωμία, παίρνεις μια γρήγορη και εποπτική ιδέα του τι παίζει με τις τιμές στην πιάτσα, και μερικές φορές μπορείς να βρεις και φθηνά προιόντα.
Όμως υπάρχει και κάτι που δεν μου αρέσει: Οι πωλητές που αποφεύγουν να πουν την τιμή του προιόντος ανά 1 κιλό ή ανά 1 κομμάτι. Αντί αυτού για να μας μπερδέψουν προτιμούν να τερτίπια του στυλ τα 3 κιλά 5 ευρώ….
Τέτοιου είδους τερτίπια θα έπρεπε κατά την γνώμη μου να απαγορευτούν δια νόμου.
Θες κύριε μου να πουλήσεις τα 3 κιλά 5 ευρώ; Με γειά σου και χαρά σου αλλά τότε θα γράψεις στο ταμπελάκι του προιόντος σου 1,66 Ευρώ/κιλό (5/3 = 1,66). Έτσι ώστε να μπορώ εύκολα να συγκρίνω με τον διπλανό σου που πουλά τα 5 κιλά 7 ευρώ δηλαδή 1,4 Ευρώ/κιλό (5/7 = 1,4). Όλα τα άλλα είναι κουτοπονηριές.
Το θέμα αυτό δεν είναι αστείο. Με το να υπάρχει αδιαφάνεια και δυσκολία στην σύγκριση των τιμών ενός προιόντος αυξάνονται οι πληθωριστικές τάσεις σε μια κοινωνία και έτσι τα προιόντα ακριβαίνουν πιο εύκολα. Νομίζω ότι το κράτος πρέπει να ξεκινήσει από εδώ πριν προχωρήσει σε πιο δραστικά μέτρα κατά της ακρίβειας και της αισχροκέρδειας.
22 August 2009
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment