Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 30/12/2011 :
http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3388.msg24772.html#msg24772
Του Αργύρη Αργυρίου,
Γενικού Ιατρού, Καβάλα. www.argiriou.se
Παρόλη την πολυφαρμακία που έχουμε στην Ελλάδα, μας λείπουν φάρμακα που υπάρχουν σε άλλες χώρες.
Τέτοια φάρμακα είναι π.χ. σκευάσματα που σε συνδυασμό με ψυχολογική υποστήριξη προλαμβάνουν την υποτροπή στον αλκοολισμό. Στην Σουηδία κυκλοφορούν τρία τέτοια φάρμακα: Το akamprosat των 333 mg της Merck με την εμπορική ονομασία Campral. Το Disulfiram των 200 mg και των 400 mg της Actavis με την εμπορική ονομασία Antabus και τέλος το naltrexone των 50 mg της Vitaflo με την εμπορική ονομασία Naltrexon Vitaflo.
Χάρηκα λοιπόν που διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο (1) στην δεκαπενθήμερη Ιατρική επιθεώρηση της Νορβηγίας (Tidsskrift for Den norske legeforening) που περιγράφει ότι υπάρχουν ενδείξεις πως ένα φάρμακο που είναι GABAβ αγωνιστής στο νευρικό μας σύστημα, και κυκλοφορεί και στην Ελλάδα ως μυοχαλαρωτικό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί, και αυτό, για την πρόληψη υποτροπών του αλκοολισμού. Πρόκειται για την Βακλοφαίνη που κυκλοφορεί από την KLEVA με το εμπορικό όνομα Miorel (10 mg x 50) και που κοστίζει σήμερα (30/12/2011) 4 ευρώ. Στο www.e-database.gr το Miorel 10 mg φαίνεται να κυκλοφορεί και σε συσκευασία των 100 δισκίων αλλά οι φαρμακοποιοί στην Καβάλα τουλάχιστον, δεν το έχουν. Η Βακλοφαίνη στην Ελλάδα κυκλοφορεί επίσης σαν Tabl. Vioridon 10 mg x 50 από την Viofar και το κουτί κοστίζει 2,96 Ευρώ. Τέλος η Βακλοφαίνη σε ενέσιμη μορφή υπάρχει και σαν Amp. Lioresal 1 x 5 ml x 10 mg και 1 x 20 ml x 10 mg από τον ΙΦΕΤ.
Η λειτουργία των GABAβ υποδοχέων δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά όταν διεγείρονται φαίνεται να έχουν μια ανασταλτική δράση στην μεταβίβαση μονοσυναπτικών και πολυσυναπτικών αντανακλαστικών (2 ). Όπως αναφέρθηκε παραπάνω η βακλοφαίνη είναι ανταγωνιστής των GABAβ υποδοχέων ενώ οι βενζοδιαζεπίνες, όπως και το αλκοόλ, δρούνε σαν αγωνιστές στους GABAα υποδοχείς που και αυτοί έχουν παρόμοια ανασταλτική δράση με τους GABAβ (1)(3).
Η δοσολογία βέβαια για την πρόληψη υποτροπής στον αλκοολισμό, είναι κάπως άβολη σε σχέση με τα mg που κυκλοφορεί το δισκίο του φάρμακου αυτού στην Ελλάδα. Στην βιβλιογραφία προτείνουν δόσεις από το στόμα 30 mg/24ωρο έως και 270 mg/24ωρο. 270 mg/24ωρο σημαίνει ότι ο ασθενής θα παίρνει 27 δισκία Miorel ή Vioridon την ημέρα, πράγμα που είναι ίσως κάπως δύσκολο να πείσουμε έναν ασθενή να το κάνει.. Ευτυχώς πάντως που και οι περισσότερες βιβλιογραφικές αναφορές ( 11, 12) αναφέρονται σε μικρότερες δόσεις π.χ. σε Tabl. Miorel ή Vioridon 10 mg με δοσολογία 1 x 3 παράλληλα φυσικά και με ψυχολογική υποστήριξη. Για λόγους καλής ανοχής είναι καλύτερα να ξεκινήσουμε την θεραπεία με Tabl. Miorel/Vioridon 10 mg x1 και να αυξάνουμε με 10 mg/24ωρο κάθε τρεις ημέρες (2) ως ότου φτάσουμε στην τελική δόση ( Tabl. Miorel/Vioridon 10 mg 1x3) την οποία όμως μπορούμε και να αυξομειώσουμε αν χρειαστεί. Όσον αφορά την υψηλή δόση 270 mg βακλοφαίνης/24ωρο αυτή βασίζεται κυρίως στο αυτοβιογραφικό βιβλίο “The end of my addiction” (6) του Γαλλοαμερικανού Ιατρού Olivier Ameisen ο οποίος υπήρξε και ο ίδιος αλκοολικός και πάλεψε μάταια για χρόνια να απαλλαγεί από τον αλκοολισμό του, κάποιες φορές με την βοήθεια προγραμμάτων των Ανώνυμων Αλκοολικών, και άλλες φορές με τα φάρμακα naltrexon, akamprostat ή disulfiram αλλά πάντα έπεφτε σε υποτροπές. Όταν όμως δοκίμασε να πάρει υψηλή δόση βακλοφαίνης (270 mg/24ωρο) τότε περιγράφει ότι του έφυγε κάθε διάθεση για αλκοόλ.
Για την ακρίβεια ο Ameisen ξεκίνησε να παίρνει 30 mg/24ωρο (10 mg τρεις φορές το 24ωρο) και ανέβαζε την δόση με 20 mg ανά 3 ημέρες αλλά έπαιρνε όταν χρειαζόταν (όταν δηλαδή είχε όρεξη για αλκοόλ ή πολύ άγχος) και επιπλέον 20-40 mg. Έτσι μέσα σε 5 εβδομάδες έφτασε να παίρνει μέχρι και 270 mg/24ωρο ( 3,6 mg/kg) και αυτό τον βοήθησε να μην έχει και ανησυχία η οποία ανησυχία σχετιζόταν και με την κατάχρησή του, του αλκοόλ. Λόγω όμως του ότι σε αυτή την δόση των 270 mg/24ωρο είχε σαν παρενέργεια την πολύ υπνηλία, κατέβηκε στα 120 mg/24ωρο και συνέχισε έτσι με αυτή την δόση για εννιά μήνες οπότε και έγραψε αυτό το βιβλίο. Από την μελέτη της βιβλιογραφίας ο Ameisen είχε καταλήξει ότι θα μπορούσε να φτάσει έως και τα 300 mg/24ωρο (4 mg/kg). Ο Ameisen μοίραζε τις παραπάνω ποσότητες σε 3 δόσεις την ημέρα αλλά επειδή η επιθυμία για αλκοόλ άλλαζε συνήθως ανάλογα με την ώρα της ημέρας η δόσεις δεν ήταν ισόποσες. Έτσι, επειδή είχε μεγαλύτερη επιθυμία για αλκοόλ τα απογεύματα και τα βράδια, είχε φτάσει π.χ. την 31η μέρα από την έναρξη της θεραπείας και έπαιρνε το πρωί 50 mg, το απόγευμα 90 mg και το βράδυ 90 mg συν 20 – 40 mg επιπλέον δόση σε περίπτωση που είχε, παρόλα αυτά, επιθυμία για αλκοόλ. Το μεγάλο πλεονέκτημα με την Βακλοφένη, σύμφωνα με τον Ameisen, είναι ότι του εξαφανίζει την διάθεση για αλκοόλ (6) (7).
Εκτός από την περίπτωση του Olivier Ameisen (6 ) και (7) υπάρχει και μια άλλη μελέτη (4) στην οποία αναφέρονται οι περιπτώσεις δύο άλλων αλκοολικών που τους έφυγε κάθε διάθεση για αλκοόλ, με υψηλές δόσεις βακλοφαίνης, δηλαδή 140 – 270 mg/24ωρο.
Υπάρχουν όμως και ενδείξεις από πειράματα σε ποντίκια ότι η Βακλοφένη μπορεί να βοηθήσει και σε περιπτώσεις κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών όπως η ηρωίνη / οπιοειδή (16) η αμφεταμίνη (17) και η νικοτίνη (18).
Η βακλοφαίνη είναι δοκιμασμένο φάρμακο (κυκλοφορεί από το 1972), και δεν έχει ιδιαίτερα σοβαρές παρενέργειες. Αναφέρονται πάντως ως παρενέργειες συμπτώματα που θυμίζουν μέθη, αλλά και τάση στερητικού συνδρόμου όταν προσπαθεί ο ασθενής να σταματήσει ξαφνικά μακροχρόνια θεραπεία με βακλοφαίνη. Επίσης σχετικά συνηθισμένες παρενέργειες είναι η κούραση, η ελαφριά πτώση της αρτηριακής πίεσης και η ζάλη. Έχουν περιγραφεί επίσης κατάθλιψη, ευφορία, σύγχυση αλλά και ψευδαισθήσεις. Υπάρχει ακόμη, κάπως αυξημένος κίνδυνος για σπασμούς για αυτό και την αποφεύγουμε σε ανθρώπους που έχουν τάση για σπασμούς π.χ. στους αλκοολικούς που είναι στη φάση τού οξέως στερητικού συνδρόμου (το οποίο όμως εξαφανίζεται έτσι και αλλιώς μέσα σε λίγες ημέρες ή το πολύ μέσα σε λίγες εβδομάδες). Τέλος, ο συνδυασμός αλκοόλ και βακλοφαίνης αυξάνει την κατασταλτική/ηρεμιστική ιδιότητα των δύο (1) (2).
Η βακλοφαίνη πάντως θεωρείται σχετικά ασφαλές φάρμακο για χορήγηση σε άτομα εξαρτημένα από το αλκοόλ και μπορούν να την χρησιμοποιούν ακόμη και ασθενείς με κίρρωση του ήπατος. (1) (12).
Βιβλιογραφία:
1. A Helland J G Bramness, Baklofen ved alkoholavhengighet, Nr. 21 – 1. november 2011, Tidsskr Nor Legeforen 2011; 131:2132-3, http://tidsskriftet.no/article/2164755
2. FASS του 2011 (Αντίστοιχο του Εθνικού Συνταγολογίου στην Σουηδία), στο κεφάλαιο το σχετικό με την βακλοφαίνη, http://www.fass.se/LIF/produktfakta/artikel_produkt.jsp?NplID=19731214000019&DocTypeID=3&UserTypeID=0
3. Martin Davies The role of GABAA receptors in mediating the effects of alcohol in the central nervous system J Psychiatry Neurosci. 2003 July; 28(4): 263–274. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC165791
4.
Leggio L, Garbutt JC, Addolorato G. Effectiveness and safety of baclofen in the treatment of alcohol dependent patients. CNS Neurol Disord Drug Targets 2010; 9: 33 - 44. [PubMed]
5.
Mørland J. Biologiske virkningsmekanismer og noen kliniske effekter av alkohol. Tidsskr Nor Lægeforen 2003; 123: 180-4. [PubMed]
6.
Ameisen O. The end of my addiction. Loughton (UK): Piatkus, 2009.
7.
Ameisen O. Complete and prolonged suppression of symptoms and consequences of alcohol-dependence using high-dose baclofen: a self-case report of a physician. Alcohol Alcohol 2005; 40: 147 - 50. [PubMed] [CrossRef]
8.
Liu J, Wang L. Baclofen for alcohol withdrawal. Cochrane Database Syst Rev 2011; nr. 1: CD008502. [PubMed]
9.
Helland A, Skjøtskift S. Medikamentell behandling av alkoholabstinens. Tidsskr Nor Legeforen 2008; 128: 1182-4. [PubMed]
10.
Addolorato G, Leggio L, Abenavoli L et al. Baclofen in the treatment of alcohol withdrawal syndrome: a comparative study vs diazepam. Am J Med 2006; 119: 276 e13 - 8.
11.
Addolorato G, Caputo F, Capristo E et al. Baclofen efficacy in reducing alcohol craving and intake: a preliminary double-blind randomized controlled study. Alcohol Alcohol 2002; 37: 504 - 8. [PubMed] [CrossRef]
12.
Addolorato G, Leggio L, Ferrulli A et al. Effectiveness and safety of baclofen for maintenance of alcohol abstinence in alcohol-dependent patients with liver cirrhosis: randomised, double-blind controlled study. Lancet 2007; 370: 1915 - 22. [PubMed] [CrossRef]
13.
Garbutt JC, Kampov-Polevoy AB, Gallop R et al. Efficacy and safety of baclofen for alcohol dependence: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Alcohol Clin Exp Res 2010; 34: 1849 - 57. [PubMed] [CrossRef]
14.
Addolorato G, Leggio L, Ferrulli A et al. Dose-response effect of baclofen in reducing daily alcohol intake in alcohol dependence: secondary analysis of a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Alcohol Alcohol 2011; 46: 312 - 7. [PubMed] [CrossRef]
15.
Enserink M. Addiction research. Anonymous alcoholic bankrolls trial of controversial therapy. Science 2011; 332: 653. [PubMed] [CrossRef]
16.
Xi, Z.X. and Stein, E.A. (1999) Baclofen inhibits heroin self–administration behavior and mesolimbic dopamine release. The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics 290, 1369 – 1374.
17.
Brebner, K. Ahn, S. and Phillips, A. G. (2005) Attenuation of d-amphetamine self-administration by baclofen in the rat: behavioral and neurochemical correlates. Psychopharmacology (Berlin) 177, 409 – 417.
18.
Fattore, L., Cossu, G., Martellota, M. C. et al. (2002) Baclofen antagonizes intravenous self-administration of nicotine in mice and rats. Alcohol and Alcoholism 37, 495 – 498.
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 21/09/2012 ως σχόλιο στο παραπάνω κείμενο :
www.baclofene.fr
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 27/09/2012 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο :
James Medd
The Observer, Sunday 9 May 2010
The little pill that could cure alcoholism
http://www.guardian.co.uk/society/2010/may/09/alcoholism-health-doctor-addiction-drug
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 25/07/2013 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο :
Στην Ελλάδα πάντως, η βασική φαρμακολογική θεραπεία κατά του αλκοολισμού φαίνεται ότι παραμένει το Oasil ( = χλωροδιαζεποξείδιο ).
Σήμερα (25/07/2013) μου ήρθε ασθενής που πρόσφατα ζήτησε την βοήθεια του ΚΕΘΕΑ για αλκοολισμό. Του δώσανε θεραπεία με Caps. Oasil 15 mg x 20 s: 1x3.
Περισσότερα για το Oasil εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Chlordiazepoxide
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 09/10/2013 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3388.msg24772.html#msg24772
Του Αργύρη Αργυρίου,
Γενικού Ιατρού, Καβάλα. www.argiriou.se
Παρόλη την πολυφαρμακία που έχουμε στην Ελλάδα, μας λείπουν φάρμακα που υπάρχουν σε άλλες χώρες.
Τέτοια φάρμακα είναι π.χ. σκευάσματα που σε συνδυασμό με ψυχολογική υποστήριξη προλαμβάνουν την υποτροπή στον αλκοολισμό. Στην Σουηδία κυκλοφορούν τρία τέτοια φάρμακα: Το akamprosat των 333 mg της Merck με την εμπορική ονομασία Campral. Το Disulfiram των 200 mg και των 400 mg της Actavis με την εμπορική ονομασία Antabus και τέλος το naltrexone των 50 mg της Vitaflo με την εμπορική ονομασία Naltrexon Vitaflo.
Χάρηκα λοιπόν που διάβασα πρόσφατα ένα άρθρο (1) στην δεκαπενθήμερη Ιατρική επιθεώρηση της Νορβηγίας (Tidsskrift for Den norske legeforening) που περιγράφει ότι υπάρχουν ενδείξεις πως ένα φάρμακο που είναι GABAβ αγωνιστής στο νευρικό μας σύστημα, και κυκλοφορεί και στην Ελλάδα ως μυοχαλαρωτικό, μπορεί να χρησιμοποιηθεί, και αυτό, για την πρόληψη υποτροπών του αλκοολισμού. Πρόκειται για την Βακλοφαίνη που κυκλοφορεί από την KLEVA με το εμπορικό όνομα Miorel (10 mg x 50) και που κοστίζει σήμερα (30/12/2011) 4 ευρώ. Στο www.e-database.gr το Miorel 10 mg φαίνεται να κυκλοφορεί και σε συσκευασία των 100 δισκίων αλλά οι φαρμακοποιοί στην Καβάλα τουλάχιστον, δεν το έχουν. Η Βακλοφαίνη στην Ελλάδα κυκλοφορεί επίσης σαν Tabl. Vioridon 10 mg x 50 από την Viofar και το κουτί κοστίζει 2,96 Ευρώ. Τέλος η Βακλοφαίνη σε ενέσιμη μορφή υπάρχει και σαν Amp. Lioresal 1 x 5 ml x 10 mg και 1 x 20 ml x 10 mg από τον ΙΦΕΤ.
Η λειτουργία των GABAβ υποδοχέων δεν είναι ξεκάθαρη, αλλά όταν διεγείρονται φαίνεται να έχουν μια ανασταλτική δράση στην μεταβίβαση μονοσυναπτικών και πολυσυναπτικών αντανακλαστικών (2 ). Όπως αναφέρθηκε παραπάνω η βακλοφαίνη είναι ανταγωνιστής των GABAβ υποδοχέων ενώ οι βενζοδιαζεπίνες, όπως και το αλκοόλ, δρούνε σαν αγωνιστές στους GABAα υποδοχείς που και αυτοί έχουν παρόμοια ανασταλτική δράση με τους GABAβ (1)(3).
Η δοσολογία βέβαια για την πρόληψη υποτροπής στον αλκοολισμό, είναι κάπως άβολη σε σχέση με τα mg που κυκλοφορεί το δισκίο του φάρμακου αυτού στην Ελλάδα. Στην βιβλιογραφία προτείνουν δόσεις από το στόμα 30 mg/24ωρο έως και 270 mg/24ωρο. 270 mg/24ωρο σημαίνει ότι ο ασθενής θα παίρνει 27 δισκία Miorel ή Vioridon την ημέρα, πράγμα που είναι ίσως κάπως δύσκολο να πείσουμε έναν ασθενή να το κάνει.. Ευτυχώς πάντως που και οι περισσότερες βιβλιογραφικές αναφορές ( 11, 12) αναφέρονται σε μικρότερες δόσεις π.χ. σε Tabl. Miorel ή Vioridon 10 mg με δοσολογία 1 x 3 παράλληλα φυσικά και με ψυχολογική υποστήριξη. Για λόγους καλής ανοχής είναι καλύτερα να ξεκινήσουμε την θεραπεία με Tabl. Miorel/Vioridon 10 mg x1 και να αυξάνουμε με 10 mg/24ωρο κάθε τρεις ημέρες (2) ως ότου φτάσουμε στην τελική δόση ( Tabl. Miorel/Vioridon 10 mg 1x3) την οποία όμως μπορούμε και να αυξομειώσουμε αν χρειαστεί. Όσον αφορά την υψηλή δόση 270 mg βακλοφαίνης/24ωρο αυτή βασίζεται κυρίως στο αυτοβιογραφικό βιβλίο “The end of my addiction” (6) του Γαλλοαμερικανού Ιατρού Olivier Ameisen ο οποίος υπήρξε και ο ίδιος αλκοολικός και πάλεψε μάταια για χρόνια να απαλλαγεί από τον αλκοολισμό του, κάποιες φορές με την βοήθεια προγραμμάτων των Ανώνυμων Αλκοολικών, και άλλες φορές με τα φάρμακα naltrexon, akamprostat ή disulfiram αλλά πάντα έπεφτε σε υποτροπές. Όταν όμως δοκίμασε να πάρει υψηλή δόση βακλοφαίνης (270 mg/24ωρο) τότε περιγράφει ότι του έφυγε κάθε διάθεση για αλκοόλ.
Για την ακρίβεια ο Ameisen ξεκίνησε να παίρνει 30 mg/24ωρο (10 mg τρεις φορές το 24ωρο) και ανέβαζε την δόση με 20 mg ανά 3 ημέρες αλλά έπαιρνε όταν χρειαζόταν (όταν δηλαδή είχε όρεξη για αλκοόλ ή πολύ άγχος) και επιπλέον 20-40 mg. Έτσι μέσα σε 5 εβδομάδες έφτασε να παίρνει μέχρι και 270 mg/24ωρο ( 3,6 mg/kg) και αυτό τον βοήθησε να μην έχει και ανησυχία η οποία ανησυχία σχετιζόταν και με την κατάχρησή του, του αλκοόλ. Λόγω όμως του ότι σε αυτή την δόση των 270 mg/24ωρο είχε σαν παρενέργεια την πολύ υπνηλία, κατέβηκε στα 120 mg/24ωρο και συνέχισε έτσι με αυτή την δόση για εννιά μήνες οπότε και έγραψε αυτό το βιβλίο. Από την μελέτη της βιβλιογραφίας ο Ameisen είχε καταλήξει ότι θα μπορούσε να φτάσει έως και τα 300 mg/24ωρο (4 mg/kg). Ο Ameisen μοίραζε τις παραπάνω ποσότητες σε 3 δόσεις την ημέρα αλλά επειδή η επιθυμία για αλκοόλ άλλαζε συνήθως ανάλογα με την ώρα της ημέρας η δόσεις δεν ήταν ισόποσες. Έτσι, επειδή είχε μεγαλύτερη επιθυμία για αλκοόλ τα απογεύματα και τα βράδια, είχε φτάσει π.χ. την 31η μέρα από την έναρξη της θεραπείας και έπαιρνε το πρωί 50 mg, το απόγευμα 90 mg και το βράδυ 90 mg συν 20 – 40 mg επιπλέον δόση σε περίπτωση που είχε, παρόλα αυτά, επιθυμία για αλκοόλ. Το μεγάλο πλεονέκτημα με την Βακλοφένη, σύμφωνα με τον Ameisen, είναι ότι του εξαφανίζει την διάθεση για αλκοόλ (6) (7).
Εκτός από την περίπτωση του Olivier Ameisen (6 ) και (7) υπάρχει και μια άλλη μελέτη (4) στην οποία αναφέρονται οι περιπτώσεις δύο άλλων αλκοολικών που τους έφυγε κάθε διάθεση για αλκοόλ, με υψηλές δόσεις βακλοφαίνης, δηλαδή 140 – 270 mg/24ωρο.
Υπάρχουν όμως και ενδείξεις από πειράματα σε ποντίκια ότι η Βακλοφένη μπορεί να βοηθήσει και σε περιπτώσεις κατάχρησης ναρκωτικών ουσιών όπως η ηρωίνη / οπιοειδή (16) η αμφεταμίνη (17) και η νικοτίνη (18).
Η βακλοφαίνη είναι δοκιμασμένο φάρμακο (κυκλοφορεί από το 1972), και δεν έχει ιδιαίτερα σοβαρές παρενέργειες. Αναφέρονται πάντως ως παρενέργειες συμπτώματα που θυμίζουν μέθη, αλλά και τάση στερητικού συνδρόμου όταν προσπαθεί ο ασθενής να σταματήσει ξαφνικά μακροχρόνια θεραπεία με βακλοφαίνη. Επίσης σχετικά συνηθισμένες παρενέργειες είναι η κούραση, η ελαφριά πτώση της αρτηριακής πίεσης και η ζάλη. Έχουν περιγραφεί επίσης κατάθλιψη, ευφορία, σύγχυση αλλά και ψευδαισθήσεις. Υπάρχει ακόμη, κάπως αυξημένος κίνδυνος για σπασμούς για αυτό και την αποφεύγουμε σε ανθρώπους που έχουν τάση για σπασμούς π.χ. στους αλκοολικούς που είναι στη φάση τού οξέως στερητικού συνδρόμου (το οποίο όμως εξαφανίζεται έτσι και αλλιώς μέσα σε λίγες ημέρες ή το πολύ μέσα σε λίγες εβδομάδες). Τέλος, ο συνδυασμός αλκοόλ και βακλοφαίνης αυξάνει την κατασταλτική/ηρεμιστική ιδιότητα των δύο (1) (2).
Η βακλοφαίνη πάντως θεωρείται σχετικά ασφαλές φάρμακο για χορήγηση σε άτομα εξαρτημένα από το αλκοόλ και μπορούν να την χρησιμοποιούν ακόμη και ασθενείς με κίρρωση του ήπατος. (1) (12).
Βιβλιογραφία:
1. A Helland J G Bramness, Baklofen ved alkoholavhengighet, Nr. 21 – 1. november 2011, Tidsskr Nor Legeforen 2011; 131:2132-3, http://tidsskriftet.no/article/2164755
2. FASS του 2011 (Αντίστοιχο του Εθνικού Συνταγολογίου στην Σουηδία), στο κεφάλαιο το σχετικό με την βακλοφαίνη, http://www.fass.se/LIF/produktfakta/artikel_produkt.jsp?NplID=19731214000019&DocTypeID=3&UserTypeID=0
3. Martin Davies The role of GABAA receptors in mediating the effects of alcohol in the central nervous system J Psychiatry Neurosci. 2003 July; 28(4): 263–274. http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC165791
4.
Leggio L, Garbutt JC, Addolorato G. Effectiveness and safety of baclofen in the treatment of alcohol dependent patients. CNS Neurol Disord Drug Targets 2010; 9: 33 - 44. [PubMed]
5.
Mørland J. Biologiske virkningsmekanismer og noen kliniske effekter av alkohol. Tidsskr Nor Lægeforen 2003; 123: 180-4. [PubMed]
6.
Ameisen O. The end of my addiction. Loughton (UK): Piatkus, 2009.
7.
Ameisen O. Complete and prolonged suppression of symptoms and consequences of alcohol-dependence using high-dose baclofen: a self-case report of a physician. Alcohol Alcohol 2005; 40: 147 - 50. [PubMed] [CrossRef]
8.
Liu J, Wang L. Baclofen for alcohol withdrawal. Cochrane Database Syst Rev 2011; nr. 1: CD008502. [PubMed]
9.
Helland A, Skjøtskift S. Medikamentell behandling av alkoholabstinens. Tidsskr Nor Legeforen 2008; 128: 1182-4. [PubMed]
10.
Addolorato G, Leggio L, Abenavoli L et al. Baclofen in the treatment of alcohol withdrawal syndrome: a comparative study vs diazepam. Am J Med 2006; 119: 276 e13 - 8.
11.
Addolorato G, Caputo F, Capristo E et al. Baclofen efficacy in reducing alcohol craving and intake: a preliminary double-blind randomized controlled study. Alcohol Alcohol 2002; 37: 504 - 8. [PubMed] [CrossRef]
12.
Addolorato G, Leggio L, Ferrulli A et al. Effectiveness and safety of baclofen for maintenance of alcohol abstinence in alcohol-dependent patients with liver cirrhosis: randomised, double-blind controlled study. Lancet 2007; 370: 1915 - 22. [PubMed] [CrossRef]
13.
Garbutt JC, Kampov-Polevoy AB, Gallop R et al. Efficacy and safety of baclofen for alcohol dependence: a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Alcohol Clin Exp Res 2010; 34: 1849 - 57. [PubMed] [CrossRef]
14.
Addolorato G, Leggio L, Ferrulli A et al. Dose-response effect of baclofen in reducing daily alcohol intake in alcohol dependence: secondary analysis of a randomized, double-blind, placebo-controlled trial. Alcohol Alcohol 2011; 46: 312 - 7. [PubMed] [CrossRef]
15.
Enserink M. Addiction research. Anonymous alcoholic bankrolls trial of controversial therapy. Science 2011; 332: 653. [PubMed] [CrossRef]
16.
Xi, Z.X. and Stein, E.A. (1999) Baclofen inhibits heroin self–administration behavior and mesolimbic dopamine release. The Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics 290, 1369 – 1374.
17.
Brebner, K. Ahn, S. and Phillips, A. G. (2005) Attenuation of d-amphetamine self-administration by baclofen in the rat: behavioral and neurochemical correlates. Psychopharmacology (Berlin) 177, 409 – 417.
18.
Fattore, L., Cossu, G., Martellota, M. C. et al. (2002) Baclofen antagonizes intravenous self-administration of nicotine in mice and rats. Alcohol and Alcoholism 37, 495 – 498.
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 21/09/2012 ως σχόλιο στο παραπάνω κείμενο :
www.baclofene.fr
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 27/09/2012 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο :
James Medd
The Observer, Sunday 9 May 2010
The little pill that could cure alcoholism
http://www.guardian.co.uk/society/2010/may/09/alcoholism-health-doctor-addiction-drug
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 25/07/2013 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο :
Στην Ελλάδα πάντως, η βασική φαρμακολογική θεραπεία κατά του αλκοολισμού φαίνεται ότι παραμένει το Oasil ( = χλωροδιαζεποξείδιο ).
Σήμερα (25/07/2013) μου ήρθε ασθενής που πρόσφατα ζήτησε την βοήθεια του ΚΕΘΕΑ για αλκοολισμό. Του δώσανε θεραπεία με Caps. Oasil 15 mg x 20 s: 1x3.
Περισσότερα για το Oasil εδώ: http://en.wikipedia.org/wiki/Chlordiazepoxide
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 09/10/2013 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
Σε περίπτωση που δυσκολευτεί κανείς να βρει Μπακλοφένη στα Ελληνικά φαρμακεία υπάρχει και το EU-Versandapotheke:
http://www.eu-versandapotheke.com/search/baclofen.html?row=0
Από το EU-Versandapotheke μπορεί να βρει κανείς και το Campral (akamprosat) καθώς και το Naltrexon (naltrexone) τα οποία δεν κυκλοφορούν στην Ελληνικής αγορά:
http://www.eu-versandapotheke.com/search/campral-magensaftresistente-tabletten.html?row=0
http://www.eu-versandapotheke.com/search/naltrexon.html?row=0
Η δοσολογία του T. Naltrexon 50 mg είναι 1x1. Δίνουμε την θεραπεία αυτή για τουλάχιστον 3 μήνες. Προσοχή όταν υπάρχει ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια ή εθισμός στα οπιοειδή. Ελέγχουμε τα ηπατικά ένζυμα και την Κρεατινίνη πριν και κατά την διάρκεια της θεραπείας. Αν τα ηπατικά ένζυμα έχουν τιμές > 3 φορές του φυσιολογικού αποφεύγουμε να δόσουμε το Naltrexon.
http://www.eu-versandapotheke.com/search/baclofen.html?row=0
Από το EU-Versandapotheke μπορεί να βρει κανείς και το Campral (akamprosat) καθώς και το Naltrexon (naltrexone) τα οποία δεν κυκλοφορούν στην Ελληνικής αγορά:
http://www.eu-versandapotheke.com/search/campral-magensaftresistente-tabletten.html?row=0
http://www.eu-versandapotheke.com/search/naltrexon.html?row=0
Η δοσολογία του T. Naltrexon 50 mg είναι 1x1. Δίνουμε την θεραπεία αυτή για τουλάχιστον 3 μήνες. Προσοχή όταν υπάρχει ηπατική ή νεφρική ανεπάρκεια ή εθισμός στα οπιοειδή. Ελέγχουμε τα ηπατικά ένζυμα και την Κρεατινίνη πριν και κατά την διάρκεια της θεραπείας. Αν τα ηπατικά ένζυμα έχουν τιμές > 3 φορές του φυσιολογικού αποφεύγουμε να δόσουμε το Naltrexon.
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 08/11/2013 από το μέλος με το ψευδώνυμο Denominator ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
Δυσκολευόμουν να βρω μέχρι τώρα θειαμίνη.
Πριν λίγες μέρες πληροφορήθηκα ότι η Lamberts κυκλοφορεί κάψουλες θειαμίνης 100mg.
Πριν λίγες μέρες πληροφορήθηκα ότι η Lamberts κυκλοφορεί κάψουλες θειαμίνης 100mg.
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 14/08/2014 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
Το
Topiramate είναι ένα αντιεπιληπτικό φάρμακο. Σε κάποιους γερούς πότες
όμως, το Topiramate μπορεί να δοθεί για να τους βοηθήσει να βγούν από τα
δίχτυα του αλκοόλ:
March 6, 2014
Joel Yager, MD reviewing Kranzler HR et al. Am J Psychiatry 2014 Feb 14.
For the 42% of white patients with a specific genetic polymorphism, topiramate reduced heavy drinking days.
Topiramate can reduce heavy drinking days among patients who aspire to quit drinking. This medication affects glutamate receptors, especially those containing the kainite GluK1 subunit encoded by GRIK1, and a GRIK1 polymorphism has been associated with fewer adverse topiramate effects. In a 12-week, federally funded study, 138 heavy drinkers wishing to reduce drinking to safe levels (62% male; 62% employed full time) were genotyped for C and A alleles at rs2832407 and randomized to topiramate (dosed progressively to 200 mg/day; mean, 173 mg/day) or placebo.
All patients received medical management and brief psychosocial interventions at nine visits. Despite high lifetime prevalence of depression, only eight patients had current diagnoses of anxiety or depressive disorders, and 23 took antidepressants. At baseline, patients drank heavily on an average of 5 days/week. About 82% of topiramate recipients completed the study.
By week 12, topiramate recipients averaged about 1 day/week of heavy drinking and were more likely than placebo recipients to be abstinent (odds ratio, 2.57); placebo was associated with significantly greater risk for a heavy drinking day (OR, 5.33). Adverse events with topiramate were common (mean, 5.5 per patient), but 66% were rated as mild.
Genotype analyses were reported only in the 122 white patients because of racially different allelic frequencies. Of this group, 42% were CC homozygotes. Only in CC patients was topiramate found to be efficacious.
Comment
Despite having more frequent adverse effects than placebo, topiramate was associated with a high completion rate, even higher than in previous studies. Patients who have this polymorphism and can tolerate topiramate may see reductions in heavy drinking. The polymorphism might deserve inclusion in personalized medicine's eventual diagnostic chips.
Citation:
Kranzler HR et al. Topiramate treatment for heavy drinkers: Moderation by a GRIK1 polymorphism. Am J Psychiatry 2014 Feb 14; [e-pub ahead of print]. (http://dx.doi.org/10.1176/appi.ajp.2013.13081014)
- See more at: http://www.jwatch.org/na33775/2014/03/06/which-heavy-drinkers-benefit-most-topiramate#sthash.h00o9MU3.dpuf
Μπορεί να ξεκινήσει κανείς με 25 mg κάθε βράδυ για μία εβδομάδα. Με διάστημα 1-2 εβδομάδων μπορούμε να αυξάνουμε μετά την δόση με 25-50 mg/24ωρο και η συνολική ημερήσια δόση μοιράζεται στα δύο (μία το πρωί και μία το βράδυ) μέχρι να φτάσουμε στα 200 mg συνολικά/24ωρο. Δεν παίζει ρόλο αν πάρει κανείς το topiramate με ή χωρίς φαγητό. Όταν θέλει να σταματήσει κανείς το topiramate είναι καλύτερα να το κάνει σταδιακά π.χ. με μείωση 25 - 50 mg/24ωρο με διάστημα μιας εβδομάδας.
https://www.fass.se/LIF/product?userType=0&nplId=20060131000069
March 6, 2014
Joel Yager, MD reviewing Kranzler HR et al. Am J Psychiatry 2014 Feb 14.
For the 42% of white patients with a specific genetic polymorphism, topiramate reduced heavy drinking days.
Topiramate can reduce heavy drinking days among patients who aspire to quit drinking. This medication affects glutamate receptors, especially those containing the kainite GluK1 subunit encoded by GRIK1, and a GRIK1 polymorphism has been associated with fewer adverse topiramate effects. In a 12-week, federally funded study, 138 heavy drinkers wishing to reduce drinking to safe levels (62% male; 62% employed full time) were genotyped for C and A alleles at rs2832407 and randomized to topiramate (dosed progressively to 200 mg/day; mean, 173 mg/day) or placebo.
All patients received medical management and brief psychosocial interventions at nine visits. Despite high lifetime prevalence of depression, only eight patients had current diagnoses of anxiety or depressive disorders, and 23 took antidepressants. At baseline, patients drank heavily on an average of 5 days/week. About 82% of topiramate recipients completed the study.
By week 12, topiramate recipients averaged about 1 day/week of heavy drinking and were more likely than placebo recipients to be abstinent (odds ratio, 2.57); placebo was associated with significantly greater risk for a heavy drinking day (OR, 5.33). Adverse events with topiramate were common (mean, 5.5 per patient), but 66% were rated as mild.
Genotype analyses were reported only in the 122 white patients because of racially different allelic frequencies. Of this group, 42% were CC homozygotes. Only in CC patients was topiramate found to be efficacious.
Comment
Despite having more frequent adverse effects than placebo, topiramate was associated with a high completion rate, even higher than in previous studies. Patients who have this polymorphism and can tolerate topiramate may see reductions in heavy drinking. The polymorphism might deserve inclusion in personalized medicine's eventual diagnostic chips.
Citation:
Kranzler HR et al. Topiramate treatment for heavy drinkers: Moderation by a GRIK1 polymorphism. Am J Psychiatry 2014 Feb 14; [e-pub ahead of print]. (http://dx.doi.org/10.1176/appi.ajp.2013.13081014)
- See more at: http://www.jwatch.org/na33775/2014/03/06/which-heavy-drinkers-benefit-most-topiramate#sthash.h00o9MU3.dpuf
Μπορεί να ξεκινήσει κανείς με 25 mg κάθε βράδυ για μία εβδομάδα. Με διάστημα 1-2 εβδομάδων μπορούμε να αυξάνουμε μετά την δόση με 25-50 mg/24ωρο και η συνολική ημερήσια δόση μοιράζεται στα δύο (μία το πρωί και μία το βράδυ) μέχρι να φτάσουμε στα 200 mg συνολικά/24ωρο. Δεν παίζει ρόλο αν πάρει κανείς το topiramate με ή χωρίς φαγητό. Όταν θέλει να σταματήσει κανείς το topiramate είναι καλύτερα να το κάνει σταδιακά π.χ. με μείωση 25 - 50 mg/24ωρο με διάστημα μιας εβδομάδας.
https://www.fass.se/LIF/product?userType=0&nplId=20060131000069
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 20/08/2014:
Δίνουμε
άλλα και άλλα φάρμακα με το τσουβάλι στην Ελλάδα, αλλά αρκετά από τα
παρακάτω φάρμακα δεν κυκλοφορούν καν στην χώρα μας. Να 'ναι καλά τα
διαδικτυακά φαρμακεία πάντως, όπως π.χ. το έγκυρο Γερμανικό www.eu-versandapotheke.com
May 13, 2014
Thomas L. Schwenk, MD reviewing Jonas DE et al. JAMA 2014 May 14. Bradley KA and Kivlahan DR. JAMA 2014 May 14.
Oral Naltrexone and Acamprosate Reduce Various Measures of Alcohol Consumption.
Nalmefene and topiramate also are somewhat effective, but disulfiram is not.
A systemic review of 123 clinical studies (essentially all randomized, controlled trials; duration range, 12–52 weeks; 23,000 total patients) of FDA-approved medications and medications that are used off-label in patients with alcohol-use disorders (i.e., alcohol abuse or dependence) showed clinical value for four medications. Most patients were enrolled in these studies after detoxification or a period of sobriety. Most studies included a range of psychosocial interventions and support.
Acamprosate (a glutamine antagonist and γ-aminobutyric acid agonist) and oral naltrexone (an opioid antagonist) were about equally effective in preventing resumption of any drinking. Naltrexone also was effective in reducing heavy drinking, but acamprosate was not. The magnitude of effectiveness translates to needing to treat between 12 and 20 patients in order for 1 patient to benefit. Injectable naltrexone was associated with fewer heavy drinking days but did not affect other measures. Disulfiram (an acetaldehyde dehydrogenase inhibitor) did not reduce alcohol consumption.
Two off-label medications conferred clinical value. Nalmefene (Revex; an opioid antagonist) and topiramate (an anticonvulsant) were associated with improvements in various measures of heavy drinking. Researchers found insufficient or no evidence for using a wide range of off-label medications, including selective serotonin reuptake inhibitors, tricyclic antidepressants, atypical antipsychotics, and gabapentin.
COMMENT
Editorialists believe that these findings should encourage primary care clinicians to be more involved in caring for patients with alcohol-use disorders. Primary care physicians should realize that, because effective medications exist to supplement psychosocial interventions, they can engage patients more assertively in shared decision-making, take primary responsibility for managing mild-to-moderate alcohol-use disorder, and coordinate effective referrals for complex patients.
CITATION(S):
Jonas DE et al. Pharmacotherapy for adults with alcohol use disorders in outpatient settings. JAMA 2014 May 14; 311:1889. (http://dx.doi.org/10.1001/jama.2014.3628)
Bradley KA and Kivlahan DR.Bringing patient-centered care to patients with alcohol use disorders. JAMA 2014 May 14; 311:1861. (http://dx.doi.org/10.1001/jama.2014.3629)
- See more at: http://www.jwatch.org/na34630/2014/05/13/oral-naltrexone-and-acamprosate-reduce-various-measures#sthash.yo4AOHuo.dpuf
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 12/11/2014 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
May 13, 2014
Thomas L. Schwenk, MD reviewing Jonas DE et al. JAMA 2014 May 14. Bradley KA and Kivlahan DR. JAMA 2014 May 14.
Oral Naltrexone and Acamprosate Reduce Various Measures of Alcohol Consumption.
Nalmefene and topiramate also are somewhat effective, but disulfiram is not.
A systemic review of 123 clinical studies (essentially all randomized, controlled trials; duration range, 12–52 weeks; 23,000 total patients) of FDA-approved medications and medications that are used off-label in patients with alcohol-use disorders (i.e., alcohol abuse or dependence) showed clinical value for four medications. Most patients were enrolled in these studies after detoxification or a period of sobriety. Most studies included a range of psychosocial interventions and support.
Acamprosate (a glutamine antagonist and γ-aminobutyric acid agonist) and oral naltrexone (an opioid antagonist) were about equally effective in preventing resumption of any drinking. Naltrexone also was effective in reducing heavy drinking, but acamprosate was not. The magnitude of effectiveness translates to needing to treat between 12 and 20 patients in order for 1 patient to benefit. Injectable naltrexone was associated with fewer heavy drinking days but did not affect other measures. Disulfiram (an acetaldehyde dehydrogenase inhibitor) did not reduce alcohol consumption.
Two off-label medications conferred clinical value. Nalmefene (Revex; an opioid antagonist) and topiramate (an anticonvulsant) were associated with improvements in various measures of heavy drinking. Researchers found insufficient or no evidence for using a wide range of off-label medications, including selective serotonin reuptake inhibitors, tricyclic antidepressants, atypical antipsychotics, and gabapentin.
COMMENT
Editorialists believe that these findings should encourage primary care clinicians to be more involved in caring for patients with alcohol-use disorders. Primary care physicians should realize that, because effective medications exist to supplement psychosocial interventions, they can engage patients more assertively in shared decision-making, take primary responsibility for managing mild-to-moderate alcohol-use disorder, and coordinate effective referrals for complex patients.
CITATION(S):
Jonas DE et al. Pharmacotherapy for adults with alcohol use disorders in outpatient settings. JAMA 2014 May 14; 311:1889. (http://dx.doi.org/10.1001/jama.2014.3628)
Bradley KA and Kivlahan DR.Bringing patient-centered care to patients with alcohol use disorders. JAMA 2014 May 14; 311:1861. (http://dx.doi.org/10.1001/jama.2014.3629)
- See more at: http://www.jwatch.org/na34630/2014/05/13/oral-naltrexone-and-acamprosate-reduce-various-measures#sthash.yo4AOHuo.dpuf
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 12/11/2014 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
Σήμερα έμαθα ότι η ουσία naltrexone κυκλοφορεί και στην Ελλάδα από την ΒΙΑΝΕΞ ως
NALOREX F.C.TAB F.C.TAB 50MG/TAB BTx14(BLISTER) ORAL TAB_FILM_COATED 50MG/TAB 17,41 €
http://www.galinos.gr/web/drugs/main/substances/naltrexone#content
Η συνταγή πρέπει να συνοδεύεται και από συνοδευτική, από μπλοκάκι αριθμημένο που, σύμφωνα με ένα γείτονά μου Ψυχίατρο, μπορεί ο κάθε Ιατρός να το παραγγείλει μόνος του σε τυπογραφείο. Επισυνάπτω σε μορφή pdf, υπόδειγμα σελίδας από ένα τέτοιο μπλοκάκι του οποίου οι σελίδες πρέπει να είναι διπλότυπες:
7.- NALOREX - NARCAN
Σύμφωνα με απόφαση του Υπουργεού Υγείας κ.Στεφανή (4-4-2003) και η οποία δημοσιεύθηκε στο υπ.αριθ. 448/14-4-2003 ΦΕΚ, τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που περιέχουν ανταγωνιστικές των οπιοειδών ουσίες χορηγούνται από τα φαρμακεία με ειδική «ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ».
Η συνταγή αυτή είναι διπλότυπη και φέρει τα εξής στοιχεία: «ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ» του ν.2955/01 και αύξοντα αριθμό, ονοματεπώνυμο, ειδικότητα, διεύθυνση και τηλέφωνο του ιατρού που εκδίδει την συνταγή.
Σε κάθε χορηγούμενη συνταγή ο ιατρός πρέπει να αναγράφει ευανάγνωστα ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και αριθμό μητρώου ασφαλιστικού φορέα, αριθμό ταυτότητας του ασθενή, αιτιολογία, χρονολογία έκδοσης και θα υπογράφεται και θα σφραγίζεται από τον ιατρό.
Επίσης θα υπογράφεται από τον παραλήπτη των φαρμάκων, ύστερα από επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας και τέλος θα υπογράφεται και θα σφραγίζεται από τον φαρμακοποιό.
Τα ίδια στοιχεία θα αναγράφονται και στο στέλεχος.
Οι συνταγές και τα στελέχη τους θα φυλάσσονται για τρία χρόνια.
http://www.fskozani.gr/node/171
Ο κωδικός ICD-10 που απαιτεί το e-syntagografisi για να βγει η συνταγή είναι Z50.2 ( Απεξάρτηση από τον αλκοολισμό )
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 08/02/2015 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
Υπάρχει και ένα νέο φάρμακο που έχει πάρει άδεια στην Ευρώπη από το 2013 και πριν λίγες μέρες έμαθα ότι κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Πρόκειται για την δραστική ουσία ναλμεφένη που κυκλοφορεί με το εμπορικό όνομα Selincro. Παρακάτω προσπαθώ να περιγράψω περιληπτικά αυτό το φάρμακο:
Το Selincro είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για να ελαττώσει την κατανάλωση αλκοόλ σε ενήλικες που έχουν εξάρτηση από το αλκοόλ και καταναλώνουν συνήθως περισσότερα από 60 γραμμάρια αλκοόλ/24ωρο (οι άντρες) (αντιστοιχεί σε πάνω από 7 standard drinks) ή 40 γραμμάρια (οι γυναίκες) (αντιστοιχεί σε πάνω από 5 standard drinks.) ( Το φάρμακο αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε συνδυασμό με ψυχοκοινωνική υποστήριξη και μόνο εάν αυτός που το παίρνει δεν έχει φυσικά συμπτώματα εξάρτησης που να απαιτούν άμεση αποτοξίνωση.
Η δραστική ουσία του Selincro είναι η ναλμεφένη ( Nalmefene ) . Η ναλμεφένη πηγαίνει στους υποδοχείς των οπιοειδών που βρίσκονται στον εγκέφαλο. Αυτό προκαλεί μείωση της όρεξης για αλκοόλ σε άτομα που είναι συνηθισμένα σε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Το φάρμακο αυτό δεν εμποδίζει ωστόσο τα αποτελέσματα μέθης του αλκοόλ.
Βάση για την άδεια κυκλοφορίας που πήρε η ναλμεφένη στις 25/02/2013 από σχετική επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CHMP ) αποτελούν δύο μελέτες που περιλαμβάνανε 1322 άτομα εξαρτημένα από το αλκοόλ. Σε αυτά τα άτομα δόθηκαν, παράλληλα με φαρμακευτική αγωγή, και συμβουλές για να ελαττώσουν το αλκοόλ και να ακολουθήσουν την θεραπεία. Το βασικό μέτρο σύγκρισης για την αποτελεσματικότητα της ναλμεφένης ήταν η μείωση του αριθμού ημερών έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα και η μέση ποσότητα καταναλωθέντος αλκοόλ/24ωρο, έξι μήνες μετά από την έναρξη της θεραπείας.
Το Salincro έδειξε να είναι πιο αποτελεσματικό από το εικονικό φάρμακο ( placebo ) στο να μειώσει τις ημέρες έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα και την μέση ποσότητα καταναλωθέντος αλκοόλ / 24ωρο. Σημαντική βελτίωση βρέθηκε μέσα στις πρώτες τέσσερις εβδομάδες θεραπείας σε άντρες που ήδη καταναλώνανε περισσότερο από 60 γραμμάρια αλκοόλ την ημέρα ή σε γυναίκες που καταναλώνανε περισσότερο από 40 γραμμάρια την ημέρα. Μετά από έξι μήνες θεραπείας ελαττώθηκαν οι ημέρες έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα από 23 ημέρες στις 10 ημέρες στην πρώτη μελέτη και από 23 ημέρες στις 11 ημέρες στην άλλη μελέτη. Η μέση ποσότητα καταναλωθέντος αλκοόλ/24ωρο ελαττώθηκε στην πρώτη μελέτη από τα 102 γραμμάρια στα 44 γραμμάρια και στην άλλη μελέτη από τα 113 γραμμάρι στα 43 γραμμάρια. Τα αποτελέσματα της ναλμεφένης ήταν καλύτερα από αυτά του placebo: Η ομάδα της ναλμεφένης είχε 3 λιγότερες ημέρες έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα και 10 – 18 λιγότερα γραμμάρια μέσης ποσότητας καταναλωθέντος αλκοόλ/24 ωρο.
Οι πιο συνηθισμένες παρενέργειες (συχνότερες από τον ένα στους δέκα) είναι η τάση για έμετο, ο ίλιγγος, η αυπνία και η κεφαλαλγία. Σε σπάνιες περιπτώσεις έχουν περιγραφεί παροδικά περιστατικά ψευδαισθήσεων και για αυτό θέλει προσοχή όταν το συνταγογραφούμε σε ψυχικά ασταθείς ασθενείς. Το Selincro δεν πρέπει να το παίρνουν άτομα που λαμβάνουν οπιοειδή φάρμακα, αυτοί που είναι ή ήταν πρόσφατα εξαρτημένοι από οπιοειδή, άτομα που έχουν οξεία συμπτώματα στέρησης οπιοειδών ή που υπάρχει υποψία ότι έχουν κάνει χρήση οπιοειδών πρόσφατα. Δεν πρέπει επίσης να το παίρνουν ασθενείς με έντονη ηπατική ή νεφρική κάμψη ή αυτοί που είχαν πρόσφατα οξύ στερητικό επεισόδιο αλκοόλ. Παράδειγμα έντονης ηπατικής βλάβης είναι αυτοί που έχουν τρανσαμινάσες με τιμές πάνω από το τριπλάσιο του κανονικού.
Πριν από την φαρμακολογική θεραπεία με ναλμεφένη θα πρέπει ο ασθενής επί δύο συναπτές εβδομάδες να καταγράψει μέρα προς μέρα την κατανάλωση του σε αλκοόλ. Από κει και πέρα οι ασθενείς που θεωρούνται ότι είναι κατάλληλοι για θεραπεία με Selincro θα αρχίσουν να παίρνουν από του στόματος 1 χάπι Selincro των 18 mg / 24ωρο, με ή χωρίς φαγητό, κατά περίσταση δηλαδή όταν θεωρούν ότι υπάρχει κίνδυνος να πιούν πολύ. Το χάπι το παίρνει κατά προτίμηση κανείς μία με δύο ώρες πριν αρχίσει να πίνει αλκοόλ. Εάν ο ασθενής έχει ήδη αρχίσει να πίνει αλκοόλ χωρίς να έχει πάρει Selincro τότε μπορεί ακόμη και τότε να πάρει ένα χάπι Selincro το συντομότερο δυνατόν. Επιτρέπεται να πάρει κανείς μέχρι ένα χάπι Selincro των 18 mg ανά 24ωρο. (αν και στην βιβλιογραφία περιγράφεται περίπτωση ασθενούς που πήρε εφάπαξ δόση 450 mg ναλμεφένης χωρίς μεταβολή στην αρτηριακή του πίεση, στους σφυγμούς, στην αναπνευστική του συχνότητα ή στην θερμοκρασία του σώματός του).
Ένα μείον του φαρμάκου είναι η τιμή του. Την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές (07/02/2015) η συσκευασία με τα επτά δισκία έχει λιανική τιμή 33,95 €. Το φάρμακο το παίρνει κανείς κατά περίσταση όπως ανέφερα πιο πάνω. Σε μια από τις μελέτες στην οποία βασίστηκε η αδειοδότηση του Selincro, ο μέσος ασθενής πήρε Selincro περίπου τις μισές ημέρες του μήνα οπότε αυτό θα κόστιζε στην Ελλάδα σε λιανική τιμή σχεδόν 73 €/μήνα (αν δηλαδή ο ασθενής το παίρνει τις μισές ημέρες του μήνα) αλλά μπορεί να κοστίσει και το διπλάσιο δηλαδή 145 €/μήνα αν το παίρνει κάθε μέρα.
http://www.galinos.gr/web/drugs/main/packages/22047#content
https://www.medicines.org.uk/emc/medicine/27609/SPC/Selincro+18mg+film-coated+tablets/
http://en.wikipedia.org/wiki/Nalmefene
http://www.lakemedelsvarlden.se/lakemedel/selincro-10672
http://www.fass.se/LIF/product?userType=0&nplId=20120120000033
NALOREX F.C.TAB F.C.TAB 50MG/TAB BTx14(BLISTER) ORAL TAB_FILM_COATED 50MG/TAB 17,41 €
http://www.galinos.gr/web/drugs/main/substances/naltrexone#content
Η συνταγή πρέπει να συνοδεύεται και από συνοδευτική, από μπλοκάκι αριθμημένο που, σύμφωνα με ένα γείτονά μου Ψυχίατρο, μπορεί ο κάθε Ιατρός να το παραγγείλει μόνος του σε τυπογραφείο. Επισυνάπτω σε μορφή pdf, υπόδειγμα σελίδας από ένα τέτοιο μπλοκάκι του οποίου οι σελίδες πρέπει να είναι διπλότυπες:
7.- NALOREX - NARCAN
Σύμφωνα με απόφαση του Υπουργεού Υγείας κ.Στεφανή (4-4-2003) και η οποία δημοσιεύθηκε στο υπ.αριθ. 448/14-4-2003 ΦΕΚ, τα φαρμακευτικά ιδιοσκευάσματα που περιέχουν ανταγωνιστικές των οπιοειδών ουσίες χορηγούνται από τα φαρμακεία με ειδική «ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ».
Η συνταγή αυτή είναι διπλότυπη και φέρει τα εξής στοιχεία: «ΣΥΝΤΑΓΗ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΤΙΚΩΝ ΟΥΣΙΩΝ» του ν.2955/01 και αύξοντα αριθμό, ονοματεπώνυμο, ειδικότητα, διεύθυνση και τηλέφωνο του ιατρού που εκδίδει την συνταγή.
Σε κάθε χορηγούμενη συνταγή ο ιατρός πρέπει να αναγράφει ευανάγνωστα ονοματεπώνυμο, διεύθυνση και αριθμό μητρώου ασφαλιστικού φορέα, αριθμό ταυτότητας του ασθενή, αιτιολογία, χρονολογία έκδοσης και θα υπογράφεται και θα σφραγίζεται από τον ιατρό.
Επίσης θα υπογράφεται από τον παραλήπτη των φαρμάκων, ύστερα από επίδειξη της αστυνομικής του ταυτότητας και τέλος θα υπογράφεται και θα σφραγίζεται από τον φαρμακοποιό.
Τα ίδια στοιχεία θα αναγράφονται και στο στέλεχος.
Οι συνταγές και τα στελέχη τους θα φυλάσσονται για τρία χρόνια.
http://www.fskozani.gr/node/171
Ο κωδικός ICD-10 που απαιτεί το e-syntagografisi για να βγει η συνταγή είναι Z50.2 ( Απεξάρτηση από τον αλκοολισμό )
Δημοσιεύτηκε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 08/02/2015 ως σχόλιο στο αρχικό μου κείμενο:
Υπάρχει και ένα νέο φάρμακο που έχει πάρει άδεια στην Ευρώπη από το 2013 και πριν λίγες μέρες έμαθα ότι κυκλοφορεί και στην Ελλάδα. Πρόκειται για την δραστική ουσία ναλμεφένη που κυκλοφορεί με το εμπορικό όνομα Selincro. Παρακάτω προσπαθώ να περιγράψω περιληπτικά αυτό το φάρμακο:
Το Selincro είναι φάρμακο που χρησιμοποιείται για να ελαττώσει την κατανάλωση αλκοόλ σε ενήλικες που έχουν εξάρτηση από το αλκοόλ και καταναλώνουν συνήθως περισσότερα από 60 γραμμάρια αλκοόλ/24ωρο (οι άντρες) (αντιστοιχεί σε πάνω από 7 standard drinks) ή 40 γραμμάρια (οι γυναίκες) (αντιστοιχεί σε πάνω από 5 standard drinks.) ( Το φάρμακο αυτό πρέπει να χρησιμοποιείται μόνο σε συνδυασμό με ψυχοκοινωνική υποστήριξη και μόνο εάν αυτός που το παίρνει δεν έχει φυσικά συμπτώματα εξάρτησης που να απαιτούν άμεση αποτοξίνωση.
Η δραστική ουσία του Selincro είναι η ναλμεφένη ( Nalmefene ) . Η ναλμεφένη πηγαίνει στους υποδοχείς των οπιοειδών που βρίσκονται στον εγκέφαλο. Αυτό προκαλεί μείωση της όρεξης για αλκοόλ σε άτομα που είναι συνηθισμένα σε μεγάλες ποσότητες αλκοόλ. Το φάρμακο αυτό δεν εμποδίζει ωστόσο τα αποτελέσματα μέθης του αλκοόλ.
Βάση για την άδεια κυκλοφορίας που πήρε η ναλμεφένη στις 25/02/2013 από σχετική επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης (CHMP ) αποτελούν δύο μελέτες που περιλαμβάνανε 1322 άτομα εξαρτημένα από το αλκοόλ. Σε αυτά τα άτομα δόθηκαν, παράλληλα με φαρμακευτική αγωγή, και συμβουλές για να ελαττώσουν το αλκοόλ και να ακολουθήσουν την θεραπεία. Το βασικό μέτρο σύγκρισης για την αποτελεσματικότητα της ναλμεφένης ήταν η μείωση του αριθμού ημερών έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα και η μέση ποσότητα καταναλωθέντος αλκοόλ/24ωρο, έξι μήνες μετά από την έναρξη της θεραπείας.
Το Salincro έδειξε να είναι πιο αποτελεσματικό από το εικονικό φάρμακο ( placebo ) στο να μειώσει τις ημέρες έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα και την μέση ποσότητα καταναλωθέντος αλκοόλ / 24ωρο. Σημαντική βελτίωση βρέθηκε μέσα στις πρώτες τέσσερις εβδομάδες θεραπείας σε άντρες που ήδη καταναλώνανε περισσότερο από 60 γραμμάρια αλκοόλ την ημέρα ή σε γυναίκες που καταναλώνανε περισσότερο από 40 γραμμάρια την ημέρα. Μετά από έξι μήνες θεραπείας ελαττώθηκαν οι ημέρες έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα από 23 ημέρες στις 10 ημέρες στην πρώτη μελέτη και από 23 ημέρες στις 11 ημέρες στην άλλη μελέτη. Η μέση ποσότητα καταναλωθέντος αλκοόλ/24ωρο ελαττώθηκε στην πρώτη μελέτη από τα 102 γραμμάρια στα 44 γραμμάρια και στην άλλη μελέτη από τα 113 γραμμάρι στα 43 γραμμάρια. Τα αποτελέσματα της ναλμεφένης ήταν καλύτερα από αυτά του placebo: Η ομάδα της ναλμεφένης είχε 3 λιγότερες ημέρες έντονης κατανάλωσης αλκοόλ/μήνα και 10 – 18 λιγότερα γραμμάρια μέσης ποσότητας καταναλωθέντος αλκοόλ/24 ωρο.
Οι πιο συνηθισμένες παρενέργειες (συχνότερες από τον ένα στους δέκα) είναι η τάση για έμετο, ο ίλιγγος, η αυπνία και η κεφαλαλγία. Σε σπάνιες περιπτώσεις έχουν περιγραφεί παροδικά περιστατικά ψευδαισθήσεων και για αυτό θέλει προσοχή όταν το συνταγογραφούμε σε ψυχικά ασταθείς ασθενείς. Το Selincro δεν πρέπει να το παίρνουν άτομα που λαμβάνουν οπιοειδή φάρμακα, αυτοί που είναι ή ήταν πρόσφατα εξαρτημένοι από οπιοειδή, άτομα που έχουν οξεία συμπτώματα στέρησης οπιοειδών ή που υπάρχει υποψία ότι έχουν κάνει χρήση οπιοειδών πρόσφατα. Δεν πρέπει επίσης να το παίρνουν ασθενείς με έντονη ηπατική ή νεφρική κάμψη ή αυτοί που είχαν πρόσφατα οξύ στερητικό επεισόδιο αλκοόλ. Παράδειγμα έντονης ηπατικής βλάβης είναι αυτοί που έχουν τρανσαμινάσες με τιμές πάνω από το τριπλάσιο του κανονικού.
Πριν από την φαρμακολογική θεραπεία με ναλμεφένη θα πρέπει ο ασθενής επί δύο συναπτές εβδομάδες να καταγράψει μέρα προς μέρα την κατανάλωση του σε αλκοόλ. Από κει και πέρα οι ασθενείς που θεωρούνται ότι είναι κατάλληλοι για θεραπεία με Selincro θα αρχίσουν να παίρνουν από του στόματος 1 χάπι Selincro των 18 mg / 24ωρο, με ή χωρίς φαγητό, κατά περίσταση δηλαδή όταν θεωρούν ότι υπάρχει κίνδυνος να πιούν πολύ. Το χάπι το παίρνει κατά προτίμηση κανείς μία με δύο ώρες πριν αρχίσει να πίνει αλκοόλ. Εάν ο ασθενής έχει ήδη αρχίσει να πίνει αλκοόλ χωρίς να έχει πάρει Selincro τότε μπορεί ακόμη και τότε να πάρει ένα χάπι Selincro το συντομότερο δυνατόν. Επιτρέπεται να πάρει κανείς μέχρι ένα χάπι Selincro των 18 mg ανά 24ωρο. (αν και στην βιβλιογραφία περιγράφεται περίπτωση ασθενούς που πήρε εφάπαξ δόση 450 mg ναλμεφένης χωρίς μεταβολή στην αρτηριακή του πίεση, στους σφυγμούς, στην αναπνευστική του συχνότητα ή στην θερμοκρασία του σώματός του).
Ένα μείον του φαρμάκου είναι η τιμή του. Την στιγμή που γράφω αυτές τις γραμμές (07/02/2015) η συσκευασία με τα επτά δισκία έχει λιανική τιμή 33,95 €. Το φάρμακο το παίρνει κανείς κατά περίσταση όπως ανέφερα πιο πάνω. Σε μια από τις μελέτες στην οποία βασίστηκε η αδειοδότηση του Selincro, ο μέσος ασθενής πήρε Selincro περίπου τις μισές ημέρες του μήνα οπότε αυτό θα κόστιζε στην Ελλάδα σε λιανική τιμή σχεδόν 73 €/μήνα (αν δηλαδή ο ασθενής το παίρνει τις μισές ημέρες του μήνα) αλλά μπορεί να κοστίσει και το διπλάσιο δηλαδή 145 €/μήνα αν το παίρνει κάθε μέρα.
http://www.galinos.gr/web/drugs/main/packages/22047#content
https://www.medicines.org.uk/emc/medicine/27609/SPC/Selincro+18mg+film-coated+tablets/
http://en.wikipedia.org/wiki/Nalmefene
http://www.lakemedelsvarlden.se/lakemedel/selincro-10672
http://www.fass.se/LIF/product?userType=0&nplId=20120120000033
No comments:
Post a Comment