Εφόσον δεν θέλουμε την ΔΕΗ πρέπει να στηρίξουμε τις ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας.

Αντιγράφω δημοσίευση, της 15/03/2017 ενός φίλου μου στο facebook (και κάτω από την αρχική δημοσίευση ένας μικρός διάλογος που επακολούθησε). Συμφωνώ απολύτως με την δημοσίευση αυτή:

- Κάνω αυτή την ανάρτηση με αφορμή μία συζήτηση που διάβασα σχετικά με τους ιδιωτικούς παροχους ενέργειας. Εδώ και 1,5 χρόνο έχω φύγει από τη ΔΕΗ και είμαι στην Protergia. Δεν έχω αντιμετωπίσει κανένα πρόβλημα. Όποτε χρειάστηκα βοήθεια ήταν ευγενέστατοι και πριν λίγες μέρες μου έκαναν έκπτωση 15% για ένα χρόνο επειδή είμαι συνεπής στους λογαριασμούς. Εφόσον δεν θέλουμε τη ΔΕΗ πρέπει να στηρίξουμε τις ιδιωτικές εταιρείες ενέργειας. Η αγορά έχει δύο μέρη, την προσφορά και την ζήτηση. Εμείς ως καταναλωτές, δηλαδή ως μέρος της ζήτησης, έχουμε την ευθύνη να κάνουμε τις σωστές επιλογές ανταμείβοντας τις αντίστοιχες εταιρείες. Υπάρχει εναλλακτική πλέον. Ιδού η Ρόδος λοιπόν...

-        -   Υπάρχει πρακτικά κάποια διαφορά στο πορτοφόλι του καταναλωτή, άμεσα πάντοτε, από την αλλαγή σε Protergia?

-         - ΝΑΙ, αλλά όχι μεγάλη. Όμως κάθε ευρώ μετράει και πρέπει να το διαχειριζόμαστε αποδοτικά. Πέρα από τα άμεσα οικονομικά οφέλη, η στήριξη σε μία ιδιωτική εταιρεία δημιουργεί συνθήκες ανταγωνισμού και αυτό μακροχρόνια θα μειώσει περαιτέρω τις τιμές. Επομένως, θα ωφεληθεί ο καταναλωτής..

Φόροι και τέλη, το 33% του λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος.

Καθημερινή, 06/03/2017
Της Χρύσας Λιάγγου.

Μπορεί οι καταναλωτές να αγανακτούν όταν λαμβάνουν τον λογαριασμό ρεύματος, εάν όμως ρίξουν μια προσεκτική ματιά θα διαπιστώσουν ότι το ένα τρίτο περίπου δεν αφορά στο κόστος ρεύματος, αλλά σε φόρους και τέλη. Οι καταναλωτές, είτε προμηθεύονται το ρεύμα από τη ΔΕΗ είτε από άλλο εναλλακτικό πάροχο, πληρώνουν μέσω του λογαριασμού ρεύματος συνολικά 11 χρεώσεις, εκ των οποίων οι τρεις μόνο σχετίζονται με την ηλεκτρική ενέργεια. Η χρέωση προμήθειας ρεύματος σε ένα μέσο νοικοκυριό με κατανάλωση 1.600 κιλοβατώρες το τετράμηνο αντιπροσωπεύει το 35% του συνολικού λογαριασμού. Σε αυτό προστίθενται οι ρυθμιζόμενες χρεώσεις που αφορούν το ρεύμα και είναι δύο. Η χρέωση συστήματος μεταφοράς, για την κάλυψη δαπανών συντήρησης, λειτουργίας και ανάπτυξης του συστήματος που μεταφέρει την ενέργεια από τις μονάδες παραγωγής στους υποσταθμούς της ΔΕΗ και τις ενεργοβόρες βιομηχανίες, και η χρέωση συστήματος διανομής, για την κάλυψη αντίστοιχων δαπανών του δικτύου που μεταφέρει την ενέργεια από τους υποσταθμούς στα σπίτια μας και στις μικρές επιχειρήσεις.Οι δύο αυτές χρεώσεις μαζί αντιπροσωπεύουν περίπου το 30% του συνολικού λογαριασμού. Δηλαδή, συνολικά το κόστος προμήθειας, μεταφοράς και διανομής της ηλεκτρικής ενέργεια που πληρώνει ο κάθε καταναλωτής καλύπτει περίπου το 65% του συνολικού λογαριασμού του. Το υπόλοιπο 35% καλύπτει δύο ακόμη «ρυθμιζόμενες χρεώσεις», που όμως δεν έχουν σχέση με κατανάλωση, φόρους και τέλη: Χρέωση για Υπηρεσίες Κοινής Ωφέλειας (ΥΚΩ) είναι η πρώτη και Χρέωση για Ειδικό Τιμολόγιο Μείωσης Εκπομπών Αερίων Ρύπων (ΕΤΜΕΑΡ) η δεύτερη, μέσω της οποίας καλύπτονται οι εγγυημένες τιμές για τους παραγωγούς ΑΠΕ, οι οποίες αντιστοιχούν στο 12% του λογαριασμού ηλεκτρικού ρεύματος. Μέσω της χρέωσης ΥΚΩ, η πολιτεία έχει μεταφέρει στους καταναλωτές ένα κόστος της τάξεως του 1 δισ. ευρώ ετησίως, το οποίο σε ποσοστό 80%, περίπου, αφορά την ηλεκτροδότηση των νησιών και της Κρήτης, ποσό που θα εξέλιπε εάν είχαν γίνει τα έργα διασύνδεσης. Το υπόλοιπο ποσοστό αφορά το Κοινωνικό Οικιακό Τιμολόγιο και το ειδικό τιμολόγιο των πολυτέκνων.

Η τρίτη κατηγορία χρεώσεων στους λογαριασμούς ρεύματος αφορά τέλη και φόρους ως εξής:

• Ειδικός Φόρος Κατανάλωσης. Επιβλήθηκε πρώτη φορά το 2010 και στο οικιακό τιμολόγιο ορίστηκε στα 5 ευρώ η μεγαβατώρα.
• Ειδικό τέλος 5 επί τοις χιλίοις υπέρ των τελωνειακών υπαλλήλων.
• Χρεώσεις δήμων, δηλαδή δημοτικά τέλη, τέλη φωτισμού και τέλος ακίνητης περιουσίας.
• +Χρέωση ΝΕΡΙΤ, υπέρ της δημόσιας τηλεόρασης.
• ΦΠΑ 13%.

Αριστοτέλης Ωνάσης.

«Μετά από κάποιο σημείο, τα λεφτά δεν έχουν πια σημασία. Το παιχνίδι είναι αυτό που μετράει».

Παιδική προσευχή πριν από τον ύπνο.

Ο κορμός της παρακάτω προσευχής είναι του Μιχαήλ Στασινόπουλου, αλλά ένα μέρος της ( η τρίτη στροφή ), είναι της μητέρας μου ( Βούλας Ξανθοπούλου ). Όπως και να' χει με αυτή την προσευχή μεγάλωσα:

Πριν πέσω να πλαγιάσω
Θεέ μου, σε παρακαλώ
να δώσεις να περάσω
τη νύχτα με καλό.


Τον άγγελο σου πάλι
στείλε μου από ψηλά
να' ρθει στο προσκεφάλι
πιστά να με φιλά.


Αξίωσέ με, Θεέ μου
να, μαι καλό παιδί,
και πάντα χάριζέ μου
χαρά και προκοπή.

Συγγραφέας Κλαρίσε Λισπέκτορ: Προσευχόταν μα δίχως Θεό.

http://www.kathimerini.gr/890606/article/politismos/vivlio/8rhnhtiko-mployz-gia-th-makkampea

Το ολοκαύτωμα των Εβραίων της Καβάλας στις 4 Μαρτίου του 1943.

Αντιγραφή από την προσωπική σελίδα του Καβαλιώτη Ιστορικού Κυριάκου Λυκουρίνου στο facebook:

Πριν 70 χρόνια… In memoriam

Το σήμα δόθηκε στις 2:30 μετά τα μεσάνυχτα. Αμέσως αποκλείστηκαν οι είσοδοι της πόλης, βουλγαρικά περίπολα κατέλαβαν τους κεντρικούς δρόμους και όλη η δύναμη της βουλγαρικής χωροφυλακής, μαζί και οι μυστικοί της Οχράνα, ξεχύθηκαν στην εβραϊκή συνοικία, πάνω από την οδό Ομονοίας.

Εφιαλτικά αντήχησαν μέσα στην ήρεμη νύχτα οι άγριες φωνές και τα δυνατά χτυπήματα στις πόρτες των σπιτιών, οι διαταγές, τα κλάματα και οι γοερές κραυγές. Η επιχείρηση ολοκληρώθηκε στις 11 το πρωί και η σειρήνα της πόλης σήμανε το τέλος του αποκλεισμού.

Εκείνες τις πρωινές ώρες της 4ης Μαρτίου 1943 κάπου 1.700 άνθρωποι, άντρες και γυναίκες, νέοι, γέροι, παιδιά, έσυραν τα βήματα και τις μικρές αποσκευές τους στους δρόμους της Καβάλας και οδηγήθηκαν με απειλές και βίαια σπρωξίματα στις καπναποθήκες της Commercial, στην οδό Βενιζέλου (τότε οδό “Αδόλφου Χίτλερ”).

Τρεις μέρες βασανίστηκαν στο “προσωρινό στρατόπεδο” από τους υπηρέτες του Ναζισμού, την πείνα και τη δίψα, τους εξευτελιστικούς σωματικούς ελέγχους, ακόμη και στα γεννητικά όργανα των γυναικών. Την ώρα που τους αφαιρούσαν χρήματα και κοσμήματα, άλλες συμμορίες λεηλατούσαν τα σπίτια και τις περιουσίες τους.

Στις 7 και 8 Μαρτίου 1943 οι άνθρωποι με το κίτρινο αστέρι φορτώθηκαν σε δεκαέξι καμιόνια για το σιδηροδρομικό σταθμό της Δράμας. Κάπου είκοσι μέρες κράτησε το ταξίδι χωρίς επιστροφή και τελείωσε στα κρεματόρια του στρατοπέδου εξόντωσης της Τρεμπλίνκα στην Πολωνία. Από την Τρεμπλίνκα δεν επέστρεψε κανείς κι απ' το Ολοκαύτωμα επέζησαν μόνο 42 Καβαλιώτες Εβραίοι.

Τα αποτρόπαια γεγονότα εκείνων των ημερών δεν έχουν καταγραφεί στη συλλογική μνήμη της πόλης και οι νεότεροι τα αγνοούν. Πολλοί δεν έχουν καν ακούσει ότι εδώ έζησαν και Εβραίοι, πάνω από 400 χρόνια. Δε θα ιστορήσουμε την παρουσία τους στην Καβάλα. Σκοπός του σημειώματος είναι να φωτίσει λίγο τη θαμπή και αμήχανη μνήμη για τους συμπολίτες που εξοντώθηκαν σ’ ένα ακατανόητο μαζικό έγκλημα, το πιο φρικτό που γνώρισε η ανθρωπότητα. Στην πόλη που αποτέλεσε καταφύγιο για χιλιάδες πρόσφυγες – τα αθώα θύματα μια άλλη εθνικής εκκαθάρισης – δεν ταιριάζει η μνημοκτονία.

Και κάποιος διάλογος που διαμείφθηκε κάτω από το παραπάνω κείμενο μεταξύ του Ιστορικού Κυριάκου Λυκουρίνου και ενός αναγνώστη του:

Κυριάκος Λυκουρίνος:  Ένοχες σιωπές, μνήμες συσκοτισμένες (από προαιώνιες προκαταλήψεις και ανιστόρητους πολιτικούς συμψηφισμούς) και διστακτικές υπομνήσεις. Κάτι είναι κι αυτό... Όσο για τον αριθμό, όντως ήταν περίπου 1.700 (γύρω στα 1930 ήταν περίπου 2.200, αλλά πολλοί έφυγαν από την Καβάλα στα χρόνια της οικονομικής κρίσης και αρκετοί γύρω στα 1940, φοβούμενοι την "τελική λύση"). Στα ΓΑΚ της Καβάλας υπάρχει το συγκλονιστικό βιβλίο Απογραφής των Καβαλιωτών Εβραίων, με τα στοιχεία του καθενός (και φωτογραφίες τους!), το οποίο συνέταξαν οι εδώ Βουλγαρικές Αρχές Κατοχής μάλλον το Νοέμβριο του 1942. Υπάρχει επίσης η καταγραφή του μακαρίτη Σαμπετάι Τσιμίνο (γλύτωσε γιατί τότε ήταν "ντουρντουβάκι" στη Βουλγαρία). Συγκλονιστική λεπτομέρεια: Από το μέρος που τους είχαν στη Βουλγαρία πέρασε το τρένο με τους Καβαλιώτες Εβραίους, ο Τσιμίνο είδε τους δικούς του και προσπάθησε να ανέβει πάνω για να πάει μαζί τους...

- Κυριάκο, είσαι πολύτιμος.Ευχαριστώ ακόμη μια φορά.(Ο Ν.Ρουδομέτωφ σε μια προφορική του μαρτυρία ανέφερε ότι ο αριθμός των κρατούμενων στην Κομέρσιαλ ήταν περίπου στις 3.500 ψυχές και ήταν αθλίως στοιβαγμένοι -γι' αυτό και η επιμονή μου στον αριθμό).

Κυριάκος Λυκουρίνος: Σε καμία περίπτωση 3.500! Τα στοιχεία και τα γεγονότα είναι γνωστά, κυρίως από την έρευνα του Βασίλη Ριτζαλέου στα επίσημα βουλγαρικά αρχεία. Ο κατάλογος που έχουμε περιλαμβάνει 1.675 ονόματα, βάλε και τους 16 που κουβάλησαν από τη Θάσο και τους λίγους από την Ελευθερούπολη. Μέχρι το ξημέρωμα είχαν συλλάβει 1.484 και μετά εξαπέλυσαν κυνηγητό για τους υπόλοιπους. Άλλωστε τους προηγούμενους μήνες η Οχράνα είχε μοιράσει 1.740 κίτρινα αστέρια (1.720 σε Εβραίους και καμιά 20αριά σε Βούλγαρους χαφιέδες).

- Ευχαριστώ για την απάντηση.