Σημαία.

Μήπως το «Οχι» ανήκει στην Αριστερά;

Καθημερινή, 26/10/2019
Του Τάκη Θεοδωρόπουλου.

Το «Οχι» δεν το είπε ο Ιωάννης Μεταξάς. Το είπε ολόκληρος ο ελληνικός λαός, διότι ο Μεταξάς ήταν δικτάτορας, οπότε καλόν θα ήτο να μην αναφέρεται το όνομά του ή, και αν αναφέρεται, να μην προβάλλεται υπέρ το δέον. Ο εχθρός δεν ήταν η Ιταλία, αλλά ο φασισμός. Στην Πίνδο δεν πολέμησαν Ελληνες εναντίον Ιταλών, αλλά αντιφασίστες εναντίον φασιστών. Ο Ελληνοϊταλικός Πόλεμος ήταν ένας αντιιμπεριαλιστικός πόλεμος, όπως η επανάσταση των Ελλήνων κατά των Οθωμανών ήταν ταξική επανάσταση. Αφού το «Οχι» το είπε ο λαός, ο οποίος είναι εξ ορισμού αριστερός, το μεγάλο βάρος του πολέμου το ανέλαβαν οι δυνάμεις του ΕΑΜ, το οποίο μπορεί να ιδρύθηκε στη διάρκεια της Κατοχής, όμως ως ιδέα προϋπήρχε της ιδρύσεώς του. Με μπροστάρηδες εννοείται τους κομμουνιστές, τους πιο αντιφασίστες από τους αντιφασίστες. Οσοι δεν ήσαν αριστεροί παρίσταναν πως αντιστέκονται, γιατί τέτοια κουμάσια είναι. Ευτυχώς, τους έπαιρναν είδηση οι κομμουνιστές και τους έβγαζαν από τη μέση. Και επειδή η 28η Οκτωβρίου εντάσσεται στο κεφάλαιο «Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος», να μην παραλείψετε να πείτε ότι τον κέρδισε η μεγάλη σοβιετική πατρίδα. Οι Αμερικανοί πετάχτηκαν στη μέση για να πατήσουν πόδι στην Ευρώπη, όχι για να νικήσουν τον Χίτλερ. Εξάλλου, μετά πήγαν στην Κορέα και στο Βιετνάμ. Οσο για τους Αγγλους, αυτοί από το 1940 είχαν αρχίσει να σχεδιάζουν τον Εμφύλιο για να μην έρθει η λαοκρατία.

Ολ’ αυτά μπορεί να σας φαίνονται κάπως τραβηγμένα, όμως, πριν αποφανθείτε, θα ήθελα να αναρωτηθείτε σε πόσες σχολικές αίθουσες της επικρατείας χθες ακούστηκαν τέτοια ή παρόμοια. Θα ήθελα επίσης να αναρωτηθείτε πόσοι από τους εν ενεργεία εκπαιδευτικούς όχι μόνον δεν τα βρίσκουν τραβηγμένα, αλλά πιστεύουν πως αυτή είναι η ιστορική αλήθεια. Πόσοι πιστεύουν πως, όταν αναφέρεσαι στον Ελληνοϊταλικό Πόλεμο και λες πως οι πατεράδες μας πολέμησαν στην Αλβανία για να υπερασπιστούν την πατρίδα τους και όχι γιατί ήσαν αντιφασίστες, απλώς κάνεις εθνικιστική προπαγάνδα; Για να μην πω για την αναφορά στον Μεταξά, η οποία συνιστά ιδιώνυμο αδίκημα.

Πότε και πώς θα απαλλαγούμε από τους ιστορικούς μύθους που οργάνωσε η ιδεολογική κυριαρχία της Αριστεράς στα χρόνια της μεταπολίτευσης; Στην εκπαίδευση και όχι μόνον. Δεν αρκεί η σημαντική δουλειά των ιστορικών που γίνεται τα τελευταία χρόνια. Απαιτούνται και πολιτικό θάρρος και αποφασιστικότητα, διότι η υπόθεση δεν αφορά μόνον την ιστορική έρευνα. Αφορά τη συλλογική μας νοοτροπία και συμπεριφορά. Κι όσο κυριαρχούν αυτού του τύπου τα μυθικά στερεότυπα, αυτή δεν πρόκειται να αλλάξει. Φτάνει να αναρωτηθούμε πόσο αυτοί οι μύθοι επηρεάζουν ακόμη και σήμερα την ιστορική αδράνεια της ελληνικής κοινωνίας.

https://www.kathimerini.gr/1048987/opinion/epikairothta/politikh/mhpws-to-oxi-anhkei-sthn-aristera

Έντυπη

Η απόσταση του Στρες από το Πάθος.

Μια «αιρετική» θεώρηση του ΟΧΙ του 1940.

Ανάρτηση συναδέλφου Ιατρού από την Λευκάδα, στον τοίχο του στο facebook στις 27/10/2019 σχετικά με το νόημα της αυριανής επετείου:

[ Ένα από τα αξιοθαύμαστα της επετείου της 28ης Οκτωβρίου,είναι πως υπήρξε εξαιρετικά ανθεκτική απέναντι στην ιδεολογική άλωση της αριστεράς.
Στην αρχή,έγινε προσπάθεια να ερμηνευτεί το «Όχι» ως απάντηση «του λαού» και όχι του Μεταξά! Μάταιος κόπος. Το «όχι» ανήκει στον Μεταξά και ουδείς ιστορικός το αμφισβητεί.
Στη συνέχεια,έγινε απόπειρα μετατροπής του εθνικού αγώνα σε ιδεολογικό.Αντισταθήκαμε,μας λένε, στο «φασισμό» και όχι στους Ιταλούς εισβολείς! Κι αυτό το επιχείρημα είναι απολυτως αίολο,δεδομένου ότι το καθεστώς Μεταξά είχε στενή ιδεολογική συγγένεια με το καθεστώς Μουσολίνι κι ωστόσο,επέλεξε τη σύγκρουση αντί της συνθηκολόγησης.
Παρά τις άοκνες προσπάθειες της πλειοψηφίας των εκπαιδευτικών της μεταπολίτευσης,η 28η Οκτωβρίου,παραμένει εκτός ιδεολογικής εργαλειοποίησης. Ή μάλλον,συνιστά το διαμετρικά αντίθετο ιδεολογικό υπόδειγμα του επικρατήσαντος στη χώρα: αντί του πασιφιστικού διεθνισμού,ο πατριωτισμός,αντί της μαρξιστικής πάλης των τάξεων,η πάλη των εθνών και αντί του αγώνα για οικονομικές παροχές,ο αγώνας για ελευθερία!

Πρόκειται για σπάνια περίπτωση επετείου που δεν αλώθηκε από το ιδεολογικό άρμα της μεταπολίτευσης. Γι αυτό και προξενεί τόση αμηχανία στο σημερινό υπερεθνικό,πολυπολιτισμικό και μονομερώς οικονομοκεντρικό μοντέλο που επιχειρείται να επιβληθεί! Κάθε συμβατική ανάλυση,σταματά εκεί που σταμάτησαν και οι Ιταλοί: στο Καλπάκι και στην Πίνδο,στους ήρωες του Κατσιμήτρου και του Δαβάκη!
Ζήτω η πατρίδα! ]

Και άλλη μια ανάρτηση από άλλο τοίχο στο facebook στις 27/10/2019 στο ίδιο μήκος κύματος:

Οπως πολλοι φιλοι εχουν ηδη σημειωσει, το 1940 πολεμησαμε με τους Ιταλους και με τους Γερμανους. ΔΕΝ πολεμησαμε με τον "φασισμο". Αυτες ειναι αριστερες μαλακιες, για να δικαιολογησουν την κατοπινη πολιτικη τους. Το ποσο ανιστοριτοι και ψευτες ειναι φαινεται απο 2 γεγονοτα:
1.Οταν μας επιτεθηκαν οι Ιταλοι, το ΚΚΕ καλουσε τον "λαο" να μην μετασχει στον ιμπεριαλιστικο πολεμο...
2.Οταν μας επιτεθηκαν οι Γερμανοι τον Απριλιο του 41, το ΚΚΕ και παλι καλουσε τον λαο να αποσχει. Μετα τον Ιουνιο ομως που οι Γερμανοι επιτεθηκαν στην μαμα Ρωσσια, το ΚΚΕ τον Σεπτεμβριο εφτιαξε το ΕΑΜ.... περιεργο ετσι ;;; Μεχρι τοτε ο πολεμος ηταν ιμπεριαλιστικος. Μετα εγινε "αγωνας κατα του φασισμου".

#Καρδουλες 


Υστερόγραφο: Να ξεκαθαρίσω ότι ΔΕΝ υπήρξα ποτέ νοσταλγός του καθεστώτος του Μεταξά ή του Μουσολίνι. Γενικά είμαι ενάντια σε κάθε είδος ολοκληρωτισμού.

«Κλειστά Νοσοκομεία = Ανοιχτά Νεκροταφεία» ( Μεγάλη ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας).

http://www.docmed.gr/apergoyn-simera-giatroi-kai-ergazomenoi-sto-systima-dimosias-ygeias/?fbclid=IwAR2x7ewQ5K6QeKkF3hSfYzRm47k5ZkNptU8HWycwJCtzHHavkk0Cvbsu2Yo

« Κλειστά Νοοοκομεία = Ανοιχτά Νεκροταφεία ». ( Μεγάλη ιδέα έχουμε για τον εαυτό μας οι Υγειονομικοί).

Ας κοιτάξουμε όμως και τα νούμερα πέρα από τα συνθήματα:

Annals Of Family Medicine, May/June 2019, Vol. 17 no. 3 pages 267-272, 
Robert M. Kaplan, PhD and Arnold Milstein, MD,  MPH, 

Clinical Excellence Research Center, Stanford University School of Medicine, Stanford, California.

Corresponding Author: Robert M. Kaplan, PhD, Clinical Excellence Research Center (CERC) 75 Alta Road, Stanford University Stanford, CA 94305,   bob.kaplan{at}stanford.edu

Contributions of Health Care to Longevity: A Review of 4 Estimation Methods

The results converge to suggest that restricted access to medical care accounts for about 10% of premature death or other undesirable health outcomes. Health care has modest effects on the extension of US life expectancy, while behavioral and social determinants may have larger effects.

http://www.annfammed.org/content/17/3/267.full

( Κάποτε μάλιστα διάβασα ότι όταν κάναν απεργία οι Ιατροί σε μία Πολιτεία των ΗΠΑ ελαττώθηκαν εκείνη την περίοδο και οι θάνατοι...)



Αργύρης Αργυρίου, 
Γενικός Ιατρός, Καβάλα. 
https://gr.linkedin.com/in/argiriosargiriou

Προσπαθώ οι αναρρωτικές που γράφω να τελειώνουν μεσοβδόμαδα.

Με τον τρόπο αυτό δίνω στους ασθενείς μου μια «μαλακή εκκίνηση» γιατί τότε δουλεύουν 1-3 ημέρες και μετά έρχεται πάλι Σαββατοκύριακο.

(Εμμανουήλ Ροΐδης, 1836-1904)

«Είς νόμος απαιτείται εις αυτήν τη χώραν, ο οποίος να επιτάσσει την εφαρμογήν όλων των υπολοίπων νόμων.»