Του Θεόδωρου Μήτρα,
Καρδιολόγου
(ο οποίος έζησε με την γυναίκα και τα παιδιά του για αρκετά
χρόνια στην Σουηδία).
Στη Σουηδία που ζούσα κάποτε, όταν ένα γέρικο δέντρο στον
δήμο αρρώσταινε και οι αρχές αποφάσιζαν ότι έπρεπε να κοπεί, τις περισσότερες
φορές κλαδεύονταν κατάλληλα και κατέληγε στην αυλή κάποιου δημοτικού σχολείου
σαν παιχνίδι. Ζούσα δίπλα σε παιδικό σταθμό και δημοτικό σαν φοιτητής και
θυμάμαι ακόμα πώς τα παιδάκια έπαιζαν ώρες ολόκληρες με ένα τόσο απλό παιχνίδι
σε μια τόσο πλούσια χώρα. Κόστος, 0 ευρώ, άντε κανα πενηντάρικο με τα
μεταφορικά. Αξία στα μάτια των παιδιών, ανεκτίμητη. Εδώ παλεύουμε με νόμους να
πιστοποιήσουμε παιδικές χαρές και να συντηρήσουμε πανάκριβα παιχνίδια που χαλάνε
μετά από μερικές μέρες. Ένας κορμός δέντρου δεν χαλάει.... Κάτι και για μας;;;
Δεν θέλει κόπο, θέλει τρόπο... Και κάτι ακόμα. Στη βάρβαρη και βροχερή Σουηδία,
με τις λάσπες και τα χώματα ΚΑΜΙΑ αυλή από σχολείο δεν ήταν τσιμεντένια. ΜΟΝΟ
χώμα......και ας λασπώνεται η τάξη...βάρβαροι βίκινγκς, τι να καταλάβουν από
ακριβό πλακάκι και τσιμέντο ...
No comments:
Post a Comment