Δύο λεπτών σιγή (εκ μέρους του Ιατρού).

Έχε στο ιατρείο σου ένα ευανάγνωστο ρολόι τοίχου με λεπτοδείκτες, πίσω, πάνω και λίγο πλάγια από την καρέκλα του Aσθενούς για να μπορείς να το βλέπεις χωρίς να παίρνεις το βλέμμα σου από τον Ασθενή. Όταν έρθει ο Ασθενής σου χαιρέτησε τον δια χειραψίας. Καθίστε, και ξεκίνα την συζήτηση με μια ανοικτή ερώτηση. Με ανοικτή ερώτηση εννοούμε μια πλατιά ερώτηση που να μη μπορεί να απαντηθεί με ένα ναι ή ένα όχι. Π.χ. ’’Πώς τα πας;’’ ή ’’Πώς αισθάνεσαι; ’’Άσε μετά τον Ασθενή σου να μιλήσει χωρίς να τον διακόψεις για δύο λεπτά της ώρας. Αυτά τα δυό λεπτά δεν είναι τόσο πολύς χρόνος αλλά ο Ασθενής σου θα αισθανθεί πολύ προνομιούχος. Πόσο συχνά άραγε μας δίνεται η ευκαιρία στην καθημερινή μας ζωή να μας ακούσουν για δυό ολόκληρα λεπτά χωρίς να μας διακόψουν; Μετά μπορείς να συνεχίσεις και να ρωτήσεις αυτά που θες εσύ. Έχεις ήδη γλυτώσει αρκετό χρόνο γιατί συνήθως ο Ασθενής έχει προλάβει να σου πει ένα σωρό πράγματα, και μάλιστα αυτά που ίδιος θεωρεί πιο σημαντικά.