Σχετικά με τον ρόλο του Γενικού Ιατρού.

Από το μέλος του Φόρουμ Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Νεφέλη:

Για μένα ο Γενικός Ιατρός είναι εξ ορισμού "ειδικός" στον ασθενή του, γνωρίζει καλά τον ίδιο και το οικογενειακό του περιβάλλον, έχει αναπτυξει σχέση εμπιστοσύνης και ουσιαστικής επικοινωνίας με τον ασθενή και υπό αυτές τις συνθήκες τον συμβουλεύει για θέματα υγείας, αντιμετωπίζει τα απλά και τον παραπέμπει σε άλλους ειδικούς για πιο εξειδικευμένα. Ο Γενικός Ιατρός είναι (ή οφείλει να είναι ) πολύ καλός στην επικοινωνία-στη διαβούλευση με τον ασθενή (consultation), γι' αυτό και οι Γ. Ι. στην Βρετανία πρίν πάρουν τον τίτλο της ειδικότητας παρουσιάζουν πραγματικές συνεντεύξεις με ασθενείς τους και κρίνονται για αυτές. Ο Γ.Ι. οφείλει να κρατά αρχεία των ασθενών του και να χρησμοποιεί αυτή τη γνώση για να προωθήσει θέματα πρόληψης (πχ. προσυμπτωματικό έλεγχο για καρκίνο, αναμνηστικές δόσεις εμβολίων κλπ), αλλά και καλής ρύθμισης της αγωγής χρονίως πασχόντων (πχ. από αρτηριακή υπέρταση, σακχαρώδη διαβήτη). Η αντιμετώπιση επειγόντων είναι μία μόνο ευθύνη των Γ.Ι. και σε ορισμένες χώρες-από ότι γνωρίζω-τα επείγοντα τα αναλαμβάνουν εξολοκλήρου το προσωπικό του εθνικού ΕΚΑΒ και οι επειγοντολόγοι στα ΤΕΠ. Δεν γνωρίζω, ειλικρινά, αν σε κάποια χώρα οι Γενικοί/ Οικογενειακοί γιατροί αναλαμβάνουν και τα επείγοντα στα νοσοκομεία. Προσωπική μου πάντα γνώμη είναι ότι δεν μπορεί κάποιος να είναι καλός σε όλα. Τα επείγοντα απαιτούν εξειδίκευση και άλλου είδους γνώση από ότι η ιατρική στην κοινότητα. Ας μην τα ανακατεύουμε!
Στην Ελλάδα δε λειτούργησε ποτέ ο θεσμός του οικογενειακού γιατρού, αλλά και δεν υπάρχει οργανωμένο σύστημα αντιμετώπισης των επειγόντων (στελεχωμένο ΕΚΑΒ, ειδικοί επειγοντολόγοι). Κάπου εκεί αρχίζει η σύγχηση και ο Γ.Ι. αντιμετωπίζεται σαν "γενικών καθηκόντων'.

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,1976.msg17042.html#msg17042