Παριστάνοντας τον Ιατρό εκτός Ιατρείου...

Συμβαίνει συχνά: Να με σταματά κάποιος γνωστός στη μέση του δρόμου ή μέσα σε μια κοινωνική εκδήλωση και να με παίρνει μονότερμα για κάποιο πρόβλημα υγείας που αντιμετωπίζει.

Δεν είναι και τόσο ευχάριστο. Αφενός νιώθω ότι δεν μπορώ να κάνω καλή δουλειά αφού ούτε το ιστορικό του μπορώ να πάρω συστηματικά και να το καταγράψω, ούτε να κάνω φυσική εξέταση ούτε άλλες εξετάσεις που πιθανώς να χρειάζονται. Αφετέρου νιώθω ότι με εκμεταλλεύεται και οικονομικά αφού αυτή η γνώμη που ζητά για να είναι έγκυρη προαπαιτεί επίπονες Ιατρικές Σπουδές πολλών ετών και πρέπει κανονικά να αμειφθεί. Χώρια που μου τρώει τον ελεύθερό μου χρόνο. Και το χειρότερο από όλα: Μάλλον δεν θα με πάρει και στα πολύ σοβαρά αφού δεν του τα έχει πει ένας “κανονικός” Ιατρός αλλά ένας “φίλος” έτσι στο πόδι.

Τι κάνουμε τότε; Η απάντηση που βρήκα να μου ταιριάζει καλύτερα είναι:

“ Έλα στο Ιατρείο να σε εξετάσω. Αν η Ιατρική ήταν τόσο εύκολη θα την εξασκούσαμε στους δρόμους και στα καφενεία. Δεν θα χρειαζόμασταν τα Ιατρεία. ”