Σε παλαιότερη δημοσίευσή μου ήμουν αρκετά σκεπτικός (και ακόμη είμαι) στο κατά πόσο χρειάζεται ένας Γενικός Ιατρός/Παθολόγος να έχει υπερηχογράφο στο Ιατρείο του.
Για όσους παρόλα αυτά έχουν ή σκέφτονται να αποκτήσουν υπερηχογράφο ένας γνωστός μου ιδιώτης Γενικός Ιατρός στην Σουηδία που έχει δικό του υπέρηχο, μου έδωσε τις κάποιες συμβουλές:
Να έχεις αναμμένο τον υπέρηχο συνέχεια όταν κάνεις Ιατρείο (να είναι σε θέση stand by) ώστε να μην καθυστερείς αν θέλεις να τον χρησιμοποιήσεις.
Μην ξεχνάς επίσης να κάνεις πρώτα μια προσεκτική σωματική εξέταση του ασθενούς.
Μεταξύ άλλων μην ξεχνάς να ψηλαφείς προσεκτικά και την κοιλιά του ασθενούς, στην βιασύνη σου να χρησιμοποιήσεις τον υπέρηχο.
Απλώς να βλέπεις τον υπέρηχο σαν μέρος της κλινικής εξέτασης, π.χ. όπως ακούς τον ασθενή με το στηθοσκόπιο.
Να έχεις μια ηρεμία και σταθερότητα και στην έκφραση του προσώπου σου αλλά και στο χέρι σου όταν εκτελείς το υπερηχογράφημα (ακριβώς όπως όταν εξετάζεις σωματικά τον ασθενή σου.) Αυτή η ηρεμία και σταθερότητα περνά και στον ασθενή σου.
Μην αφιερώνεις πολύ ώρα όταν κάνεις τον υπέρηχο. Μπορεί να σε ζαλίσει διαγνωστικά.
Πριν αρχίσεις να εξετάζεις με τον υπέρηχο δες ακριβώς τι ώρα είναι και προσπάθησε να μην ξεπεράσεις τα 5 λεπτά εξέτασης με τον υπέρηχο.
Να χρησιμοποιείς δηλαδή τον υπέρηχο συμπληρωματικά ( complementary) όπως π.χ. τον βελονισμό. Μην αφήνεις τον υπέρηχο να απορροφά όλη την προσοχή σου και να θολώνει την κλινική σου κρίση.
Είναι λάθος να χρησιμοποιείς τον υπερηχογράφο παντού και πάντα, στην προσπάθειά σου να αποκτήσεις μεγαλύτερη εμπειρία. Θέλει "διάκριση" του πότε να χρησιμοποιείς τον υπέρηχο. Ίσως να είναι καλύτερο να χρησιμοποιείς τον υπέρηχο για λιγότερο σοβαρά περιστατικά και για τα πραγματικά σοβαρά περιστατικά όπου όπως και δήποτε πρέπει να πάνε ΚΑΙ σε Ακτινολόγο να ΜΗΝ τον χρησιμοποιείς ώστε να ΜΗΝ επαναπαύεται ο ασθενής ("Αφού μου έκανε υπέρηχο ο Γιατρός, γιατί χρειάζεται να πάω και σε Ακτινολόγο; ").
Πρόσεχε πολύ τις εκφράσεις (τις προφορικές αλλά και του σώματός σου) κατά την διάρκεια του υπερηχογραφήματος αλλά και μετά. Μην τρομάζεις τον ασθενή χωρίς λόγο αλλά ταυτόχρονα πρέπει να βγαίνουν ξεκάθαρα μηνύματα από αυτά που λες. Πολλές φορές είναι καλό να γράφεις στο τέλος της επίσκεψης και μια περίληψη των συμπερασμάτων (πέστε το και Διάγνωση) που κατέληξες (όχι μόνο με την βοήθεια του υπερηχογράφου, αλλά συνολικά) και το τι προτείνεις να κάνει ο ασθενής.
Όταν σου έρχονται πορίσματα υπερηχογραφίας από Ακτινολόγο, ρίχνε μια ματιά και στις φωτογραφίες που συχνά τα συνοδεύουν. Μαθαίνει κανείς και από αυτές.
Κάνε μια λίστα με το πόσα υπερηχογραφήματα έχεις κάνεις έως τώρα, που να την ενημερώνεις κάθε φορά που κάνεις ένα υπερηχογράφημα. Σε βοηθά και ψυχολογικά να ξέρεις π.χ. ότι μέχρι τώρα έχεις κάνει 1000 υπερηχογραφήματα...
Να θυμάσαι το εξής: « Αν δεις κάτι στον υπέρηχο αυτό μάλλον υπάρχει. Αν δεν το δεις δεν σημαίνει όμως ότι δεν υπάρχει...».
Το καλύτερο βιβλίο που πρέπει να μελετήσεις και να ξαναμελετήσεις για να έχεις ένα καλό θεωρητικό υπόβαθρο είναι το βιβλίο του Matthias Hofer «Ultrasound Teaching Manual. The Basics of Performing and Interpreting Ultrasound Scans» Στην τέταρτη έκδοση αυτού του βιβλίου, σου δίνει ατομικό κωδικό για να μπαίνεις σε μια πλατφόρμα και να βλέπεις και πάρα πολύ ωραία εκπαιδευτικά βιντεάκια. Πρέπει να διαβάσει κανείς το βιβλίου προσεκτικά, αλλά όμως όπως μου είπε και φίλος μου Γενικός Χειρουργός που χρησιμοποιεί με επιτυχία τον υπέρηχο συμπληρωματικά: «Κακά τα ψέματα Αργύρη...Υπέρηχο μαθαίνει κανείς κυρίως με την βοήθεια των βίντεο.»
Δεν χρειάζεται να αγοράσει κανείς καινούριο υπέρηχο. Με 2.000 - 3.000 ευρώ, μπορείς να αγοράσεις και έναν μεταχειρισμένο έγχρωμο σταθερό υπερηχογράφο που κάνει μια χαρά την δουλειά σου.
Μην ξεχνάς να τιμολογείς κατάλληλα την επίσκεψή σου.
No comments:
Post a Comment