Γενικά προσπαθώ να δίνω φάρμακα που ναι μεν είναι αποτελεσματικά αλλά και φθηνά. Aν δεν έχω σύμβαση με το ταμείο του Ασθενούς, αυτό είναι ιδιαίτερα σημαντικό. Οι ασθενείς μου, κυρίως αυτοί που τους βλέπω για επείγοντα περιστατικά στα σπίτια τους, πάνε στο φαρμακείο αγοράζουν το φάρμακο στην λιανική του τιμή και επειδή έχει λογικό κόστος, δεν χρειάζεται να παρακαλάνε τους γιατρούς των ταμείων τους να το γράψουν σε συνταγή για να πληρώσει το ταμείο του Ασθενούς μέρος της τιμής του φαρμάκου.
Νομίζω ότι είναι καλό οι Ασθενείς να γνωρίζουν εκ των προτέρων την τιμή του φαρμάκου και ξέρω ότι το οικονομικό κόστος παίζει ρόλο για αυτούς.
Έχω παρατηρήσει όμως ότι αν κάνω το λάθος και πω απλώς ότι το φάρμακο αυτό είναι φθηνό τότε ο Aσθενής και οι συγγενείς ξυνίζουνε. Αρχίζουνε τα "Ποιός λογαριάζει Γιατρέ τα λεφτά..." κ.τ.λ.
Αν αντίθετα πω πρώτα ότι το φάρμακο είναι αποτελεσματικό (και το τονίσω αυτό) και μετά προσθέσω ότι είναι και φθηνό τότε όλα είναι μέλι – γάλα. Είναι θέμα ψυχολογίας.
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment