Η χρόνια θεραπεία με μορφίνη, πρέπει πάντα να συνδυάζεται με καθαρτικά.

Στην Σουηδία, τουλάχιστον, όταν οι γιατροί ξεκινούν στον ασθενή τους θεραπεία με μορφίνη
πάντα ξεκινούν ταυτόχρονα και καθημερινή θεραπεία με φάρμακα κατά της δυσκοιλιότητας.

 Δεν περιμένουν δηλαδή να έλθει η δυσκοιλιότητα και μετά να την αντιμετωπίσουν
αλλά ξεκινούν να την καταπολεμούν πριν αυτή εμφανιστεί. (Το ότι η δυσκοιλιότητα έρχεται όταν ξεκινάς χρόνια θεραπεία με μορφίνη, είναι το μόνο σίγουρο).

 Όταν μάλιστα ανεβάζουν την δόση της μορφίνης ανεβάζουνε παράλληλα και την δόση των καθαρτικών.

 Και δεν δίνουν μόνο ένα είδος καθαρτικού αλλά δύο παράλληλα: Δίνουν δηλαδή σε καθημερινή βάση ένα αλατούχο και ωσμωτικώς δρων ενώ μέρα παρά μέρα ή κάθε τρίτη μέρα δίνουν και κάποιο καθαρτικό που δρα άμεσα.

 Συνήθως ξεκινούνε με Sir. Duphalac 30 ml κάθε πρωί (Λιανική Τιμή, Λ.Τ. στην Ελλάδα, 3,58 ευρώ τα 300 ml)
ενώ δύο – τρεις  φορές την εβδομάδα δίνουνε και 10 σταγόνες Guttalax το βράδυ (η μέγιστη δόση είναι 20 σταγόνες/24ωρο) (το μπουκαλάκι drops Guttalax 7,5 mg/ml x 15 ml, έχει Λ.Τ. 1,39 ευρώ).

 Τελευταίως όμως θεωρούν καλύτερο να δίνουν κάθε πρωί  ένα – δύο  φακελάκια  Movicol (αντιστοιχεί περίπου στο δικό μας το Tanilas, 10 gr x 20  Λ.Τ. 4,73 ευρώ) και κάθε δεύτερη ή κάθε τρίτη ημέρα συμπληρώνουν με ένα υπόθετο Dulcolax ( Supp Dulcolax 10 mg x 6  Λ.Τ. 0,69 ευρώ) ή κλύσμα Microlax (που αντιστοιχεί περίπου, στα δικά μας κλύσματα Enema Cooper Λ.Τ. 1,97 ευρώ, ή Klysmol Λ.Τ. 1,33 ευρώ).

 Επίσης για την αντιμετώπιση της τάσης για ναυτία και έμετο που μερικές φορές προκαλείται από την μορφίνη, δίνουνε κατά περίσταση το Primperan είτε σε δισκία είτε σε υπόθετο είτε ενέσιμο. Βέβαια η τάση αυτή για ναυτία και έμετο είναι συνήθως πιο έντονη στην αρχή της θεραπείας με μορφίνη και σιγά - σιγά αμβλύνεται ή και εξαφανίζεται εντελώς.


Αναφορές:

Läkemedelsboken 2011 – 2012, κεφάλαιο Paliativ vård.
http://www.lakemedelsboken.se/palliativ_vard.html?toc8286

Morphine in cancer pain management: a practical guide      σελίδα 19.                                                                                                  
Support Care Cancer (2002) 10 : 13 – 35                                                                                                                                          
Sinead Donnelly, Mellar P.Davis Declan Walsh, Michael Naughton.
http://my.clevelandclinic.org/Documents/Services/morphineincancerpainmanagement.pdf

Δείτε και σχετική συζήτηση που ακολούθησε στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας:

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3874.msg31492.html#msg31492

Όπου το μέλος Denominator με ρώτησε στις 30/06/2012:

Αργύρη, κατά την εμπειρία σου, ιδιαίτερα στη Σουηδία, εμπιστεύεσαι το Duphalac; Όχι ότι δεν είναι αποτελεσματικό, αλλά επειδή πρόκειται για ένα μη απορροφήσιμο σάκχαρο που πέπτεται από τη χλωρίδα του εντέρου, δημιουργείται πολλές φορές τυμπανισμός. Δεν είναι πιο ασφαλές να ξεκινήσει κανείς ένα άπεπτο από τα μικρόβια του εντέρου μη απορροφήσιμο σάκχαρο (όπως π.χ. πολυαιθυλενογλυκόλη); Τις λες;

Και στις 01/06/2014 του απάντησα:

Βασίλη, το Duphalac είναι το καθαρτικό το οποίο το έχω συνταγογραφήσει πιο πολύ από όλα τα άλλα μέχρι τώρα και στην Σουηδία αλλά και στην Ελλάδα.

Στη Σουηδία, τα χρόνια που δραστηριοποιήθηκα εγώ τουλάχιστον, δηλαδή από το 1990 έως και το 2005, ήταν το πιο συχνά συνταγογραφούμενο καθαρτικό.

Σε γενικές γραμμές οι εμπειρίες μου είναι καλές από αυτό το φάρμακο. Είναι συνήθως αποτελεσματικό, αρκεί να το παίρνει κανείς συστηματικά. Το 2010 βέβαια βγήκε μια ανασκόπηση από το Cochrane, που δείχνει ότι η πολυαιθυλενογλυκόλη λειτουργεί λίγο καλύτερα.

Όσο για τις παρενέργειες του Duphalac, μου τύχαινε πιο συχνά οι ασθενείς να μου παραπονιούνται για την γεύσή του, παρά για τυμπανισμό ο οποίος άλλωστε είναι, μέχρι ενός σημείου τουλάχιστον, και δοσοεξαρτώμενος. Βέβαια όπως και όλα τα καθαρτικά, οι παρενέργειές του διαφέρουν από άνθρωπο σε άνθρωπο.

Τα καθαρτικά του τύπου Duphalac, πρέπει να τα παίρνει κανείς κάθε μέρα για να είναι αποτελεσματικά. Το ασφαλιστικό μας σύστημα στην Ελλάδα, δεν καλύπτει πλέον, τα καθαρτικά. Το γενικότερο οικονομικό κλίμα στην Ελλάδα είναι αυτό που είναι. Έτσι ένας από τους λόγους που εξακολουθώ να μένω πιστός στο Duphalac, σαν το βασικό μου όπλο στην κατηγορία των καθαρτικών είναι ότι το ημερήσιο κόστος θεραπείας του είναι περίπου 25% φθηνότερο από ότι του Tanilas.

Σχόλια για τα διάφορα είδη αντιυπερτασικών.

Το παρακάτω απόσπασμα προέρχεται από το Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας και το έχει γράψει ο έγκριτος Καρδιολόγος Μανώλης Ζαχαριάδης:

Ποιός ξέρει τί θυμόταν ο Καρδιολόγος και τί είχε κατα νού χορηγώντας 3 διαφορετικά διουρητικά σε αντίστοιχους σταθερούς συνδυασμούς.
Γενικά σχόλια:
1) Ενα θειαζιδικό διουρητικό στην κατάλληλη δόση είναι οπωσδήποτε αρκετό.Συνδυασμός τους δεν έχει νόημα.
Απο τα 3 (HCT,Χλωροθαλιδόνη,Ινδαπαμίδη) με βάση πρόσφατη μελέτη (δεν έχω ευκαιρο το link) μόνο η Χλωροθαλιδόνη έδειξε
ότι επηρεάζει θετικά θνησιμότητα σε σχέση με ΗΤ και ότι γενικά -σε αντίθεση με ότι παλαιότερα νόμιζαν-επηρεάζει λιγότερο ηλεκτρολύτες,
ουρικό οξύ και λιπίδια απ ότι η HCT.Σε ότι αφορά την δοσολογία ,στις ΗΠΑ «κοροιδεύουν»τους Ευρωπαίους με της τυπικές δόσεις των 12,5 mg.
Στην Αμερική η τυπική πλήρης δόση HCT είναι 50 mg.Μάλιστα στον ορισμό της ανθεκτικής υπέρτασης αν το διουρητικό δεν είναι σε αυτή την δόση
δεν θεωρείται ότι ο ασθενής λαμβάνει πλήρη αγωγή...Σημειώνω ότι σε ασθενείς με νεφρική ανεπάρκεια και GFR < 30ml/min τα θειαζιδικά δεν έχουν
καμία δράση.Γενικά τα διουρητικά της Αγκύλης είναι καλύτερη αγωγή ως αντιυπερτασικά σε ασθενείς με Καρδιακή ή/και νεφρική ανεπάρκεια.

2)Γενικά ο  συνδυασμός ΑΜΕΑ με ARB  διπλασιάζει τον κίνδυνο νεφρικής ανεπάρκειας και υπερκαλιαιμίας χωρίς να προσφέρει ιδιάιτερο όφελος απο την
διπλή καταστολή του ΣΡΑΑ.Αν και τα δεδομένα δεν είναι πολλά,η μελέτη ONTARGET ήταν μάλλον διαφωτιστική.Συνεπώς καλύτερη επιλογή είναι η χορήγηση
είτε του ενα είτε του άλλου.Στην συγκεκριμένη περίπτωση τόσο η Περινδοπρίλη (σπουδαίος ΜΕΑ ) όσο και η Καντεσαρτάνη είναι εξαιρετικές επιλογές μόνα τους!

3)Προσωπικά δεν «συμπαθώ» την ατενολόλη καθόλου.Κυρίως γιατί σε σχέση με τους νεώτερους β-αναστολείς χωλένει σε όλους τους τομείς.
Βεβαια,εντάξει,ως τον πιό δημοφιλή και συχνά συνταγογραφούμενο ΒΒ για πάνω απο 30 χρόνια ,ότι ήταν να κερδίσει το κέρδισε και τώρα φυσικά δεν
ενδιαφέρεται να ανταγωνιστεί αποδεδειγμένα καλύτερους ΒΒ όπως π.χ την Μπισοπρολόλη,Καρβεδιλόλη και Νεμπιβολόλη.

Σε ότι αφορά το συγκεκριμένο περιστατικό σκέφτομαι: Άν ο συνάδελφος άλλαξε την Αμλοδιπίνη επειδή προκάλεσε οιδήματα σφυρών γιατί
δεν δοκίμασε πρώτα έναν απο τους νεώτερους ανταγωνιστές Ca με μικρότερη πιθανότητα οιδήματος.Το λέω αυτό γιατί ,κακά τα ψέματα,
στην πράξη απο όλους τους αντιυπερτασικούς παράγοντες μάλλον οι ανταγ Ca ρίχνουν την πίεση πιό πολύ.Δηλ. αν έχεις ασθενή του οποίου
η ρύθμιση της ΑΠ είναι δυσχερής ,του στερείς το πιό δυνατό σου όπλο.Και άντε μετα να του την ελέγξεις με ...Λοσαρτάνη....
Υπάρχουν ανταγ.Ca που εμφανίζουν το «κουσούρι» των οιδημάτων πολύ πιο σπάνια και σε μικρότερο βαθμό.Επιπλέον ορισμένοι
απ αυτούς έχουν δείξει σπουδαία οφέλη με νεφροπροστασία και υποστροφή υπερτροφίας Αρ κοιλίας εφάμιλη των ACE και ARB.
Αν τώρα αναφέρω παράδειγμα ,θα κατηγορηθώ-και όχι άδικα- για διαφήμηση !



 
Απο τον σύνδεσμο μπορείτε να διαβάσετε όλη την συζήτηση:

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3944.msg32254.html#msg32254

Το μουρουνέλαιο τέσσερις (4) φορές ακριβότερο στην Ελλάδα από ότι στην Σουηδία.

Το παρακάτω το δημοσίευσα στο Φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας στις 6 Σεπτεμβρίου 2012 αλλά το δημοσιεύω σήμερα και εδώ εν είδη αρχείου:

Το μουρουνέλαιο τέσσερις (4) φορές ακριβότερο στην Ελλάδα από ότι στην Σουηδία.

Στην Σουηδία το μουρουνέλαιο δεν το καλύπτει το ασφαλιστικό ταμείο αλλά όποιος θέλει το αγοράζει μόνος του.

H τιμή του:
Στις 11/08/2012 στο Åmål της Σουηδίας στο μαγαζί  συμπληρωμάτων διατροφής και βιολογικών προιόντων LIFE (τηλέφωνο +46  532 10 134), αγόρασα ένα κουτί  που έχει μέσα 120 καψούλες μουρουνέλαιου, για 199 Σουηδικές Κορώνες (=  23,87 Ευρώ).  Επρόκειτο για την μάρκα Pharbio Omega – 3 Forte που είναι από τις πιο συνηθισμένες μάρκες μουρουνέλαιου στην Σουηδία (  www.pharbioomega3.se ). Η κάθε κάψουλα ζυγίζει 1000 mg και η περιεκτικότητά της έχει ως εξής: Συνολική ποσότητα ωμέγα 3 λιπαρών: 630 mg. Εκ των οποίων EPA: 300 mg DHA: 200 mg DPA: 30 mg Υπόλοιπα ωμέγα 3 λιπαρά : 100 mg. Η συνιστώμενη δοσολογία είναι 1 – 2 κάψουλες την ημέρα.

Στην Ελλάδα το μουρουνέλαιο το καλύπτουν κατά 75% τα ασφαλιστικά ταμεία. Έχει μάλιστα ιδιαίτερο ενδιαφέρον ότι το πιο συχνά συνταγογραφούμενο μουρουνέλαιο στην Ελλάδα, το Omacor, ήταν μέσα στα πρώτα 15 σκευάσματα στην Ελλάδα το 2011, τόσο σε αριθμό κουτιών που πουλήθηκαν όσο και σε αξία, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΗΔΙΚΑ. Οι τιμές των Zodin και Omacor αναλυτικά:
Οι μάρκες Zodin και Omacor που είναι οι πιο διαδεδομένες περιέχουν 28 κάψουλες σε κάθε κουτί και στις 03/09/2012 η λιανική τους τιμή για τις 28 αυτές κάψουλες είναι 24,38 Ευρώ για το Zodin και 22,98 για το Omacor ( www.e-database.gr ). Η κάθε κάψουλα ζυγίζει 1000 mg και η περιεκτικότητα της κάθε κάψουλας Zodin όπως και Omacor είναι  EPA: 460 mg και DHA: 380 mg. Η πιο συνηθισμένη συνιστώμενη δοσολογία και εδώ είναι 1 – 2 κάψουλες την ημέρα.

Με άλλα λόγια το Omacor είναι  4,1 φορές και το Zodin 4,35 φορές πιο ακριβό από το Σουηδικό μουρουνέλαιο.

Επισυνάπτω σχετική φωτογραφία από το κουτί με το Σουηδικό μουρουνέλαιο και στην ίδια φωτογραφία υπάρχει και η απόδειξη αγοράς του .Στην φωτογραφία του κουτιού κάτω αριστερά γράφει 120 kapslar = 120 κάψουλες. Στην απόδειξη εκεί που γράφει Summa = Sum = Συνολικό ποσό (στα Σουηδικά)  δηλαδή 199 Σουηδικές Κορώνες = 23,87 Ευρώ.

Όσοι δεν έχουν κάνει εγγραφή στο φόρουμ, και κατά συνέπεια δεν μπορούν να δουν το επισυναπτόμενο αρχείο, μπορούν να κοιτάξουν την απάντηση του κυρίου Κουναλάκη λίγο πιο κάτω σε αυτή την συζήτηση, όπου έχει ανεβάσει την φωτογραφία με τρόπο που να μπορούν να την βλέπουν όλοι.

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3992.msg32808.html#msg32808

Κλειστοφοβικός ασθενής που πρέπει να κάνει Μαγνητική;

Ένας ασθενής ο οποίος έχει κλειστοφοβία μου περιέγραψε σήμερα πως κατάφερε να κάνει τελικά μια Μαγνητική Τομογραφία εγκεφάλου.

Μια βοηθός του εργαστηρίου όπου έκανε την Μαγνητική Τομογραφία, του είπε λίγο πριν τον βάλουν μέσα στον Μαγνητικό Τομογράφο
να κλείσει τα μάτια και να μην τα ανοίξει παρά μόνο όταν του πουν ότι η όλη εξέταση τελείωσε.

Ο ασθενής μου είπε ότι η παραπάνω συμβουλή τον βοήθησε πολύ.

Περιγράφοντας την καθημερινότητα ενός ιδιώτη Ιατρού συμβεβλημένου με τον ΕΟΠΥΥ.

Μήνυμα του συναδέλφου gad2 από άλλο σημείου του φόρουμ, στις 30/01/2013:


σήμερα πήγα να καταθέσω τα χαρτάκια του ΕΟΠΥΥ στην ΥΠΑΔ Αθήνας(Αχαρνών) και όταν μπήκα στο κτίριο ο συμπαθέστατος κατά τα άλλα ασφαλίτης ιδιωτικής ασφάλειας (με ήπιο κινητικό πρόβλημα) ζήτησε και σε μένα την ταυτότητα.Ακολούθως έγραψε τον αριθμό μου και μου επέτρεψε την είσοδο().Στο γκισέ του πρωτοκόλλου περίμενα 2 ώρες μαζί με μυριάδες δημοσίους υπαλλήλους άνω των 80 που προσπαθούσαν να φτιάξουν μια αίτηση που ήθελε ΙΒΑΝ και ΑΜΚΑ και και και ..... για να ζητήσουν λεφτά από τον ΕΟΠΥΥ για στομίες-γυαλιά και ότι άλλο φανταστεί κανείς(σε λίγο και αναλώσιμα ΣΔ).ξΑΦΝΙΚΆ ήρθε μια φωνή από το υπερπέραν και μας είπε οι γιατροί να πάνε στο γραφείο 1(έτσι απλά).Εδωσα τον αριθμό προτεραιότητας σε μια δυστυχή κυρία-παρεπιμπτόντως το μηχάνημα με τα νούμερα δεν δούλευε και οι μισοί που έρχονταν περίμεναν άδικα γιατί έπρεπε να πάνε σε άλλη ΥΠΑΔ....Εξυπηρετήθηκα από μια κυρία σχετικά γρήγορα, δίνοντας απόδειξη για λεφτά που κουτσουρεμένα ήδη (ήτοι 1800 και όχι 2000 ευρω) γνωρίζοντας ότι θα πρέπει κάποτε να ξαναπάω για να δώσω φορολογική ενημερότητα ΟΤΑΝ ΚΑΙ ΕΑΝ πληρωθώ, αφού βέβαι ξαναπαρκάρω και χάσω μια μέρα δουλειάς....αφού τώρα η ενημερότητα δεν τους κάνει...
Και γύρισα στο ιατρείο για να ξαναγράψω συνταγές που δεν εκτελέστηκαν αφού δεν υπάρχουν φάρμακα-μαζί και την αντίστοιχη μηδενική απόδειξη με το φόβο της εφορίας- και να εξηγήσω στους ασθενείς ότι τέλειωσε το πλαφόν και γιαυτό ζητάω 20 με απόδειξη για ιατρική εξέταση...

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,2465.1605.html

Πώς ανακοινώνουμε στους συγγενείς ότι ο άνθρωπός τους πέθανε;

Πώς ανακοινώνουμε στους συγγενείς που έχουν έρθει στα Επείγοντα ότι ο άνθρωπός τους πέθανε;

Μεταφράζω από τα Σουηδικά το σχετικό κείμενο από ένα blog για Επειγοντολόγους:

•   Stäng av sökaren
•   Knacka innan du går in
•   Presentera dig med namn och titel
•   Sitt ner, kom på samma nivå som den anhörige
•   Framför ditt ärende, beklaga och håll sedan tyst. Ta den tid som behövs och svara på frågor
•   Lämna dem ifred men säg att de får återkomma när de vill
http://www.akutlakarna.blogspot.gr/2011/08/att-ge-dodsbesked.html

Απενεργοποίησε το κινητό ή τον βομβητή σου.

Κτύπησε την πόρτα πριν μπεις.

Συστήσου με όνομα και τίτλο.

Κάθησε, έτσι ώστε να έρθεις στο ίδιο ύψος, με τον συγγενή.

Πες τι έγινε, συλλυπήσου και μετά μείνε σιωπηλός. Δώσε τον χρόνο που χρειάζεται για να απαντήσεις σε ερωτήσεις.

Άσε τους στην ησυχία τους αλλά πες τους ότι μπορούν να επανέλθουν σε εσένα όποτε θέλουν.

Ο Γιατρός ως Ασθενής.

---

---

27/04/2009
Της Ευγενίας Ηλιοπούλου.

ΓΙΑΤΡΕ ΜΟΥ ! ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΑ.

   Είναι γνωστό ότι οι γιατροί είναι οι χειρότεροι ασθενείς. Αμφισβητούν τις διαγνώσεις και τις θεραπείες (αυτοί ξέρουν καλύτερα). Παρουσιάζουν του κόσμου τις παράξενες ασθένειες, δηλαδή αυτές που στατιστικά συναντιούνται σπάνια. Καπάκι εμφανίζουν τις πιο απίθανες επιπλοκές. Και όταν αρρωσταίνουν σε ταλαιπωρούν με υπέρμετρες απαιτήσεις και ναζάκια. Καταντάνε γραφικοί όταν αλλάζουν ρόλο δηλαδή όταν πέφτουν στο κρεβάτι . Εκεί ανακαλύπτουν ότι είναι τρωτοί στον πόνο και στην αρρώστια. Βιώνουν, από πρώτο χέρι, το γεγονός ότι ο πόνος πράγματι σε καθηλώνει και σου κάνει τα νεύρα κουρέλι. Μόνο τότε αντιλαμβάνονται πόσο υπερβολικοί ήτανε όταν συνιστούσαν, στους ασθενείς τους, να μην δώσουν σημασία στους πόνους και να μην γίνουνε …κότες. Υποκύπτεις λόγω συναδελφικότητας αλλά μέσα στο μυαλό σου εύχεσαι να ..πάει σε κάποιον άλλον για θεραπεία. Όπως και οι απλοί άνθρωποι πολλοί συνάδελφοι φεύγουν γρήγορα και άδοξα ενώ δεν έχουν προλάβει να δείξουν έργο και ικανότητες. Πληρώνουν τον φόρο τιμής της έντονης και κουραστικής  ιατρικής εργασίας. Το λειτούργημα μετράει πολλά θύματα κυρίως σε ειδικότητες όπως η καρδιολογία, αναισθησιολογία και  χειρουργική.

   Τα χρόνια περνάνε, φτάνουν τα 50 τους και αρχίζουν και βγάζουν στην επιφάνεια διάφορες ασθένειες. Μερικές σοβαρές και  άλλες ασήμαντες. Μερικές απορριπτικές για την ποιότητα ζωής, που είχανε μέχρι τώρα, και άλλες συμβατές με την φυσιολογική ζωή αλλά με κάποιους περιορισμούς. Όσο ο συνάδελφος είναι σε καλή σωματική κατάσταση και το πρόβλημα υγείας είναι περιορισμένο προτιμάει να το κρύψει. Αντιμετωπίζει ΄΄λεβέντικα΄΄ την κατάσταση και την γνωστοποιεί μόνο στους κολλητούς του . Για να μην διαρρεύσει και χαλάσει την επαγγελματική του εικόνα. Προσπαθεί να κάνει υπομονή και δυστυχώς υποτιμάει την ασθένεια σε βάθος χρόνου σαν έκταση και επιπλοκές. Τα παραδείγματα ποικίλουν από σακχαρώδης διαβήτης, αρτηριακή υπέρταση έως αυχενικό σύνδρομο, ισχιαλγία και σύνδρομο  καρπιαίου σωλήνα. Μέσα στο νοσοκομείο ΄΄πετάει΄΄ και στο σπίτι σέρνεται με φάρμακα και ειδικές θεραπείες. Μόνο ανάμεσα στα τέσσερα ντουβάρια του σπιτιού του δεν ντρέπεται να αναγνωρίσει ότι πονάει και υποφέρει. Μόνο εκεί αφαιρεί τους τίτλους και τα αξιώματα και γίνεται ένα απλώς θνητός. Όταν το πρόβλημα υγείας είναι σοβαρό και δεν θεραπεύεται αναγκαστικά θα αποτραβηχτεί από την ενεργό δράση και θα συνταξιοδοτηθεί.

   Στην πορεία ο επιστήμονας θυμάται ότι είναι και άνθρωπος άρα δεν είναι στο απυρόβλητο. Κοντά στον ανθρώπινο φόβο της αρρώστιας και του θανάτου εμφανίζεται η φυσική φθορά του οργανισμού .Ο ιατρός ανακαλύπτεί ότι έχει να κάνει με σύνολο παθολογικών καταστάσεων που τον αποδυναμώνουν. Όταν απειλείται η ζωή του επιστρατεύει τα μεγάλα μέσα. Μπαίνουν στην πρίζα όλες οι γνωριμίες και οι διασυνδέσεις. Τότε μετράει πάρα πολύ η συναδελφικότητά των γιατρών και η μεγάλη ευαισθησία που δείχνουμε όταν ένας συνάδελφος παθαίνει κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας. Δεν κοιτάζουμε σειρές αναμονής και προγράμματα και γινόμαστε θυσία για να τον βοηθήσουμε. Θεωρούμε αυτονόητη την εξαίρεση σειράς αναμονής και όταν έρχεται η σειρά μας να αρρωστήσουμε και ο συνάδελφος δεν κάνει το ίδιο για μας πολύ μας κακοφαίνεται. Ο ιατρός άνω των 60 μοιάζει με ένα σαλιγκάρι που κουβαλάει αρρώστιες στην πλάτη και σταματάει επειδή δεν έχει πλέον σάλιο για να περπατήσει .Δεν μπορεί άλλο επειδή έχει εξαντλήσει όλα τα αποθέματα ενέργειας του. Βγάζει στην φόρα όλα τα προβλήματα υγείας που συσσωρεύτηκαν ,τόσα χρόνια, στα κιτάπια του. Παραδέχεται ότι δεν είναι καλά. Δεν μπορεί άλλο. Επιβάλλεται να δηλώσει ασθένεια και να ζητήσει την συνδρομή συναδέλφων άλλων ειδικοτήτων. Αρχίζει τα check up και περιμένει όπως περιμένουν τόσοι άλλοι απλοί θνητοί στα ταμεία για τις εγκρίσεις. Βιώνει την αγωνία και την ταλαιπωρία του απλού κοσμάκη.Καταλαβαίνει πόσο άδικος ήταν όταν ,κατά την διάρκεια της επαγγελματικής του καριέρας, απέδειξε έπαρση και αλαζονεία. Μερικοί εξαντλημένοι και καταπονημένοι ιατροί φτάνουνε στα άκρα και προχωράνε στην πρόωρη συνταξιοδότηση για λόγους υγείας. Άλλοι σφίγγουνε τα δόντια και υποφέρουνε σιωπηλά. Δουλεύουνε μέχρι τελικής πτώσεως διατηρώντας τους ίδιους ρυθμούς. Με ψηλά τα κεφάλια τους μετράνε ημέρες. Για την θριαμβευτική έξοδο!

http://www.ygeianet.gr/keimeno.php?id=9184

Ποια είναι τα όρια του Γενικού Ιατρού...

Το να ξέρει κανείς μέχρι πού ”τον παίρνει” να κρατήσει τον ασθενή και από πιο σημείο και μετά πρέπει να τον παραπέμψει, ή να ρωτήσει κάποιον άλλον συνάδελφο, είναι ένα σημαντικό μέρος της τέχνης του Γενικού Ιατρού.

Πολλά διεθνή περιοδικά Γενικής Ιατρικής, όπως π.χ. το BMJ, αναφέρονται συχνά στα άρθρα τους ακριβώς σε αυτό: Δηλαδή στο πότε και πού πρέπει κανείς να παραπέμψει.
Βέβαια μερικοί Γενικοί Ιατροί (Γ.Ι.) απλοποιούν τα πράγματα και παραπέμπουν σχεδόν τους πάντες. Τότε όμως ο ρόλος του Γ.Ι. αυτοαναιρείται. Σε στατιστικές που έχουν γίνει σε καλά εκπαιδευμένους Γενικούς Ιατρούς στην Βόρεια Ευρώπη υπολογίζεται ότι από τους 100 ασθενείς που προσέρχονται σε ένα καλά εκπαιδευμένο Γενικό Ιατρό (χωρίς στο μεταξύ να έχουν πάει σε κάποιον άλλο Ιατρό) μόνο οι 10 χρειάζονται να παραπεμθούν.

Θυμάμαι ότι ο supervisor Γενικός Ιατρός που είχα όταν έκανα ειδικότητα Γενικής Ιατρικής στην Σουηδία έκανε μερικές φορές στατιστικές τί ποσοστό των ασθενών μου είχα παραπέμψει και προς ποιες ειδικότητες και αναλόγως μου έλεγε π.χ.: ”Έχεις στείλει πολλούς σε Δερματολόγο, μήπως πρέπει να διαβάσεις λίγο περισσότερο Δερματολογία ή να κάνεις λίγο περισσότερο rotation σε Δερματολογική κλινική;” (εκεί λόγο για την διάρκεια του rotation σε κάθε κλινική είχε και ο ειδικευόμενος σε συνεργασία με τον supervisor).

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,66.msg359.html#msg359

Σύζυγος Ιατρού (πλήρους και αποκλειστικής απασχολήσεως).

Το παρακάτω κείμενο είναι η ομιλία λήξης στο Πανελλήνιο Ιατρικό Συνέδριο του 2009,
την οποία έγραψε και προσφώνησε ο συγγραφέας Νίκου Δήμου.
Ο Νίκος Δήμου είναι παντρεμένος με την διαβητολόγο Μαριάννα Μπενρουμπή η οποία εργάζεται στο ΕΣΥ.



Το να είναι κανείς σύζυγος ιατρού είναι σίγουρα διαφορετικό από το να έχει παντρευτεί (ή νυμφευθεί) συμβολαιογράφο. Κανένα συμβολαιογράφο δεν τον σηκώνουν από το κρεβάτι τα χαράματα. Επί πλέον οι περισσότεροι συμβολαιογράφοι κερδίζουν απείρως πιο πολλά χρήματα από τους γιατρούς. (Εξαιρούνται μερικές χειρουργικές ειδικότητες).

Επίσης το επάγγελμα του γιατρού δεν κληρονομείται όπως του συμβολαιογράφου (εξαιρούνται μερικές πανεπιστημιακές έδρες). Συγγνώμη – είπα «επάγγελμα»;. Κακώς. Ξέχασα ότι στον χώρο της ιατρικής το να είναι κάποιος επαγγελματίας θεωρείται αρνητικό. Αντίθετα με άλλους κλάδους όπου το να είσαι επαγγελματίας είναι προτέρημα. Ένας υδραυλικός μπορεί να είναι «καλός επαγγελματίας»,  «σωστός επαγγελματίας». Αν το πείτε αυτό για ένα γιατρό είναι σαν να τον βρίζετε. Οι ψυχοψάχτες εξ υμών ας το αναλύσουν.

‘Ένα από τα μειονεκτήματα του να είσαι σύζυγος γιατρού είναι ότι όσοι δεν τολμούν ή δεν θέλουν να ρωτήσουν εκείνον (ή εκείνη) ρωτάνε εσένα. «Δεν μπορεί» σκέπτονται, «τόσα χρόνια μαζί κάτι θα έχει μάθει…». «Το ένα σαράντα πέντε είναι ψηλό ζάχαρο;» ρωτάει έτσι αχνά και αδιάφορα κάποιος στη δεξίωση. «Δεν ξέρω αν είναι ψηλό – πάντως στρατό δεν πας άμα είσαι ένα και σαράντα πέντε» είναι η σωστή απάντηση.

Σύζυγος ιατρού σημαίνει: θα κάνεις παρέα με γιατρούς και θα ακούς όλο το βράδυ ιατρικά περιστατικά. Κάποια στιγμή ένας θα πει: ας μιλήσουμε και για κάτι άλλο. Θα πέσουν δύο κουβέντες για πολιτική ή για ποδόσφαιρο και μετά ένας θα αναφωνήσει: «Σήμερα μου έφεραν ένα καταπληκτικό έμφραγμα!». Δεν συνιστώ σε υποχόνδριους να παντρευτούν γιατρό – δεν θα προλαβαίνουν να συλλέγουν συμπτώματα, διαγνώσεις και θεραπείες.

Το μονίμου και αποκλειστικής απασχολήσεως έχει άλλο ένα μειονέκτημα: ότι η δουλειά και η επιστήμη απορροφούν τόσο τον σύντροφο-ιατρό που έχει ελάχιστο χρόνο για σένα και την οικογένεια. Απορώ μερικές φορές όταν μαθαίνω για γιατρούς που ασκούν παράλληλα ένα χόμπι ή έχουν δεύτερη απασχόληση. Πότε προλαβαίνουν; Μόνο η διαρκής ενημέρωση που απαιτεί η συνέχεια εξελισσόμενη επιστήμη τους είναι αρκετή για να τους αλλοτριώσει τελείως. Η ιατρική πρέπει να είναι ένα από τα πιο απαιτητικά και χρονοβόρα επαγγέλματα – πράγμα που έχει επιπτώσεις στην οικογενειακή ζωή. Δύσκολο π.χ. ο σύντροφος ιατρός να παρακολουθεί την δική σου πορεία και τις δικές σου δραστηριότητες.

Ωστόσο υπάρχουν και τα φωτεινά διαλείμματα – π. χ. τα ιατρικά συνέδρια. Έχουν βέβαια γίνει ολίγον βιομηχανία – και είναι τόσα πολλά που θα μπορούσαν και αυτά να γίνουν αποκλειστική απασχόληση.

Εκεί, αν παραστείς ως συνοδόν μέλος, χάνεις εντελώς την προσωπικότητά σου. Μία και η συμμετοχή και η διαμονή έχουν κλειστεί στο όνομα του (της) συζύγου αλλάζεις κι εσύ όνομα. Εγώ π.χ. κυκλοφορώ διεθνώς ως κύριος Μπενρουμπής. Ενίοτε αυτό έχει περίεργα αποτελέσματα…

…όπως στην ιστορία με τον μασέρ που αφού εμάλαξε επί σαράντα πέντε λεπτά τον «κύριο Μπενρουμπή» (προσφορά στα συνοδά μέλη από την εταιρία που μας φιλοξενούσε στο «Θέρμαι Σύλλα») του ψιθύρισε στ’ αυτί: «Ώστε κυκλοφορούμε ινκόγκνιτο, κύριε Δήμου!».

Πέρα από αυτά τα ευτράπελα, η ζωή με ένα γιατρό σε μαθαίνει πολλά πράγματα. Όχι μόνο ιατρικά. Γιατί, πώς να το κάνουμε, ένας θεράπων, στην σωστή του εκδοχή, είναι ο πιο κοντινός συνάνθρωπος. Αυτός θα σε φέρει στον κόσμο, αυτός θα είναι κοντά σου όταν πονάς και αυτός θα σου κλείσει τα μάτια. Στις πιο αποφασιστικές, τις πιο δύσκολες στιγμές της ζωής, θα αναζητήσει κανείς ένα γιατρό. Είναι ένα λειτούργημα της ανάγκης κι αυτό κάνει την ευθύνη ενός γιατρού πολύ μεγαλύτερη.

Ζώντας με ένα γιατρό, ζεις από κοντά την ιστορία του ανθρώπινου πόνου. Είναι μία εμπειρία που σε καθορίζει. Από τις καθημερινές αφηγήσεις περνάνε συχνά μικρά ή μεγάλα δράματα.  Καμιά φορά τα νιώθεις περισσότερο εσύ ο εξωτερικός παρατηρητής από τον ίδιο τον γιατρό που είναι βυθισμένος στην ευθύνη του.

Από παιδί είχα περίεργη σχέση με τους γιατρούς. Η μητέρα μου, χρόνια άρρωστη, ζούσε από και με αυτούς. Μεγάλωσα σε ένα σπίτι που μύριζε φάρμακα, που περίμενε τον γιατρό ή τον θάνατο. Περπατούσα στην μύτη των ποδιών και ευχόμουνα να περάσει και αυτή η κρίση. Ο γιατρός ήταν η ένδειξη της ασθένειας αλλά και η έξοδος από αυτή. Έτσι στο παιδικό μου μυαλό ταυτίστηκε και με την οδύνη της αρρώστιας και με την υπέρβασή της. Μόνο που επειδή η αρρώστια ήταν χρόνια, η θεραπεία δεν ήταν ποτέ οριστική.

Αυτή η αίσθηση της υποβόσκουσας ασθένειας δεν με εγκατέλειψε ποτέ. Ακόμα και τώρα, όταν νιώθω καλά, θεωρώ τον εαυτό μου τυχερό. Σκέψου (λέω) πόσα όργανα λειτουργούν και πόσες διαδικασίες συμβαίνουν κάθε στιγμή μέσα σου – μία να αστοχήσει… Σκέψου ακόμα (λέω) πόσοι άνθρωποι υποφέρουν αυτή τη στιγμή…

Δεν ξέρω αν στην επιλογή της συζύγου μου έπαιξε ρόλο το επάγγελμα της. Για έναν άνθρωπο που συνειδητά ζει την υγεία και την ασθένεια, είναι δίκοπο μαχαίρι να συζεί με γιατρό. Από τη μία πλευρά δίνει μία σιγουριά που σε καθησυχάζει (έχω τον προσωπικό μου θεράποντα 24 ώρες το 24ώρο) κι από την άλλη νιώθεις συνεχώς κάτω από ακτίνες «Χ». («Τώρα γιατί με ρώτησε αυτό; Τι φοβάται; Τι υποψιάζεται»). Εγώ προτιμώ να την νιώθω σαν φύλακα-άγγελο με πρόσθετες γνώσεις και δεξιότητες.

Άλλωστε όταν την γνώρισα δεν ήταν ακόμα γιατρός – μόλις είχε τελειώσει την ιατρική. Ωστόσο από την πρώτη στιγμή μου έκανε εντύπωση ο τρόπος με τον οποίο αντιμετώπιζε την δουλειά της. Κι αυτό ίσως να μην συνέτεινε στο να την ερωτευτώ περισσότερο, αλλά σίγουρα στο να την εκτιμήσω πιο πολύ.

Το πρώτο μάθημα που πήρα ήταν ένα μάθημα ισότητας. Είδα πως ο ασθενής ήταν απλώς ένας άρρωστος άνθρωπος, άσχετα με το αν ήταν πρωθυπουργός ή άστεγος αλήτης. Είδα μία άλλη σχέση με το άρρωστο σώμα, τόσο όμοιο μέσα στην ανωνυμία του. Εγώ που έκρινα τους ανθρώπους από τα επιτεύγματα και τα δημιουργήματά τους, ξαφνικά τους είδα γυμνούς και μόνους απέναντι στην αρρώστια.

Πολλά χρόνια αργότερα, την παραμονή μίας σοβαρής εγχείρισης ένιωσα, στο πετσί μου αυτή τη μοναξιά και την ανημπόρια. Πού ήταν τώρα οι σπουδές μου, οι τίτλοι, τα βραβεία, τα βιβλία που είχα γράψει, η εκτίμηση των άλλων; Ένα γυμνό φύλλο ήμουν που έτρεμε στον άνεμο.

Ζώντας με ένα γιατρό έμαθα αυτή την άλλη αποτίμηση του ανθρώπου – την τόσο πιο ρεαλιστική και ουσιαστική.

Αλλά επίσης ζώντας μαζί του έμαθα και μία άλλη μορφή σχέσης. Που έχει μέσα ανθρωπιά, συμπόνια, ενσυναίσθηση – αλλά και απόσταση. Ο γιατρός συνδέεται με τον άρρωστό του ως ένα σημείο. Δεν ταυτίζεται μαζί του. Δεν πρέπει και δεν μπορεί να το κάνει. Τον πονάει αλλά δεν χάνεται μαζί του. Αλίμονο στον γιατρό που πενθεί κάθε απώλεια.

Αυτή η ισορροπημένη σχέση, ιδιαίτερα με τον χρόνια ασθενή, με δίδαξε πως μπορεί η ανθρωπιά να μοιράζεται σωστά, έτσι που να φτάνει για όλους. Θέλει τέχνη αυτή η ισορροπία γιατί ο άρρωστος τείνει να αρπάξει το χέρι που θα του απλώσεις και να σε τραβήξει κάτω. Πρέπει όμως εσύ να τον ανεβάσεις – χωρίς να ασκήσεις βία, πίεση, εξουσία.

Κι εκεί έρχεται το άλλο μάθημα. Σίγουρα η θέση του γιατρού δίπλα στον αδύναμο κι ανήμπορο είναι δύναμη. Οι περισσότεροι άρρωστοι στην ανάγκη τους βλέπουν τους γιατρούς σαν θεούς – ή τουλάχιστον μάγους. Περιμένουν το θαύμα.

Τι κάνεις όταν σε θεοποιούν; Πως αντιμετωπίζεις αυτόν τον πειρασμό; Είσαι, αναμφισβήτητα, σε μία θέση εξουσίας. Πως μπορείς να βοηθήσεις χωρίς να την εκμεταλλευθείς; Δίχως να γίνεις αυταρχικός, χωρίς να καταδυναστεύσεις, να απογυμνώσεις τον ασθενή από την αξιοπρέπειά του; Εγώ που είμαι βαθύτατα αντιεξουσιαστής θαυμάζω αυτούς που ξέρουν να κατευθύνουν χωρίς να βιάζουν.

Η συμβίωση με ένα γιατρό είναι ένα διαρκές μάθημα. Τον βλέπεις να ελίσσεται ανάμεσα στις δυνάμεις και τις αδυναμίες του, να προσπαθεί να λειτουργήσει μέσα σε αντίξοες συνθήκες (είτε εργάζεται μέσα στην μιζέρια του ΕΣΥ – είτε στην εμπορευματοποίηση του ιδιωτικού τομέα) να αγωνίζεται για τον άρρωστο αλλά και την δική του αυτοεκτίμηση…

Θα προχωρήσω ένα βήμα πιο πέρα – ίσως και πιο βαθιά.

Στην ιστορία της ανθρωπότητας υπήρξαν δύο τύποι ανθρώπου. Θα τους ονομάσω: ο παθητικός και ο ενεργητικός ή αλλιώς – ο πιστός και ο μάγος.

Η στάση τους απέναντι στον κόσμο και τη ζωή ήταν διαμετρικά αντίθετη. Ο πιστός έσκυβε το κεφάλι παθητικά μπροστά στο μυστήριο του κόσμου, υποκλινόταν στις θεϊκές δυνάμεις, και προσπαθούσε να κερδίσει το έλεός τους παρακαλώντας και προσευχόμενος. Υποταγή και εγκαρτέρηση ήταν η ζωή του. «Δούλος του Θεού» όπως τον αποκαλεί η θρησκεία μας. 

Ο ενεργητικός, ο μάγος, δεν υποτασσόταν στον κόσμο – ήθελε να τον υποτάξει. Τις αόρατες ή ορατές δυνάμεις τις χρησιμοποιούσε για να επιτύχει τους δικούς του σκοπούς και να προεκτείνει τη δική του βούληση.

Δεν είναι τυχαίο πως όλες οι θρησκείες μισούσαν τους μάγους, και τους είχαν για πρώτο στόχο. Μάγοι και μάγισσες κατευθείαν στην πυρά.  Όχι μόνο στο Χριστιανικό Μεσαίωνα αλλά ακόμα και στην Αμερική του 18ου αιώνα. Η θρησκεία έβλεπε στον μάγο τον αρνητή της εξουσίας της, τον επαναστάτη, τον ανατροπέα της θεϊκής τάξης.

Οι σύγχρονες επιστήμες – και ιδιαίτερα η ιατρική – είναι η συνέχεια της μαγείας. Ακόμα και τώρα στους πρωτόγονους λαούς επιβιώνει το λειτούργημα τους μάγου-γιατρού, του medicine doctor των Ινδιάνων. Οι αλχημιστές του Μεσαίωνα έκαναν φαρμακολογία και ιατρική. Σε μία προσωπικότητα σαν τον Παράκελσο, συνενώνονται ιδανικά οι δύο ιδιότητες. Από αυτόν κατάγεστε όλοι.

Είναι χαρακτηριστικό το μότο που είχε στη ζωή του ο συγγραφέας της «Μεγάλης Χειρουργικής» (1536): alterius non sit qui suus esse potest. (Κανείς να μην ανήκει σε άλλον όταν μπορεί να ανήκει στον εαυτό του).

Έτσι λοιπόν οι γιατροί υπήρξαν οι πρώτοι ελεύθερα σκεπτόμενοι άνθρωποι – οι «ιατροφιλόσοφοι» των περασμένων αιώνων το τεκμηριώνουν. Εκεί που οι ιερείς προσπαθούσαν να ξορκίσουν την αρρώστια με προσευχές, παρακλήσεις και δεήσεις, οι γιατροί έκαναν κάτι πιο συγκεκριμένο: ερευνούσαν για τα αίτια και έβρισκαν θεραπείες.

Για ένα σκεπτόμενο άνθρωπο είναι λοιπόν φυσικό να εκτιμά και να αναγνωρίζει τους ενεργητικούς ανθρώπους, αυτούς που δεν υπομένουν παθητικά αλλά μάχονται για να βοηθήσουν τους άλλους.

Ο όρος «μαχόμενη ιατρική» είναι πλούσιος σε περιεχόμενο. Και δεν αναφέρομαι μόνο στους ηρωικούς γιατρούς που ακολουθώντας το πρότυπο του Αλμπερτ Σβάιτσερ κινδυνεύουν στις πιο ακραίες περιοχές και καταστάσεις για να σώσουν ζωές. Σε αυτούς που έφτιαξαν οργανώσεις σαν τους Γιατρούς του Κόσμου και τους Γιατρούς χωρίς Σύνορα – που μαζί με άλλες μη κυβερνητικές  έδωσαν ένα νέο υπόδειγμα ήθους στο δεύτερο μισό του 20ου αιώνα. (Για μένα η εμφάνιση αυτών των οργανώσεων ήταν η μεγαλύτερη ηθική επανάσταση στην ιστορία της ανθρωπότητας, πιο σημαντική κι από τον Χριστιανισμό, ο οποίος μπορεί να κήρυξε την αγάπη του πλησίον, αλλά συμβίωσε χιλιετίες με την δουλεία, την εκμετάλλευση και  τους λιμούς).

Μαχόμενος γιατρός όμως είναι για μένα και αυτός που δίνει την καθημερινή μάχη ενάντια στο πόνο και την ασθένεια. Και το να έχεις συνδέσει τη ζωή σου με ένα μαχόμενο, σου δίνει κι εσένα μία αίσθηση συμμετοχής σε αυτή τη μάχη. Ενώ παράλληλα δίνεις και συ τις δικές σου μάχες, σε άλλους χώρους.

Ναι, είναι τελείως διαφορετικό το να έχεις δίπλα σου ένα γιατρό παρά ένα συμβολαιογράφο… Αν και τα έσοδα από μερικά συμβόλαια τύπου Εφραίμ, δεν θα ήταν καθόλου ευκαταφρόνητα…


http://www.ndimou.gr/newsarticle_gr.asp?news_id=364

Breaking Bad News.

Πώς λέμε σε ένα ασθενή ότι έχει καρκίνο ή κάποια άλλη σοβαρή ασθένεια;


http://www.dhsspsni.gov.uk/breaking_bad_news.pdf

και

JAMES C. SALWITZ, MD | PHYSICIAN | MARCH 11, 2015.

http://www.kevinmd.com/blog/2015/03/broke-rule-giving-bad-news.html

Να πώς πλασάρουν κάποιοι στην Ελλάδα, Προϊόντα Ειδικής Διατροφής.

Πριν λίγες ημέρες ήρθε στο Ιατρείο μου, φαρμακευτικός αντιπρόσωπος εταιρείας που πουλά Προϊόντα Ειδικής Διατροφής για μεταβολικά νοσήματα, κοιλιοκάκη κτλ

Σύμφωνα με τον πρόσφατο Ενιαίο Κανονισμό Παροχών Υγείας του ΕΟΠΥΥ για την πιστοποίηση της νόσου που χρήζει Προϊόν Ειδικής Διατροφής απαιτείται γνωμάτευση Διευθυντή Πανεπιστημιακής Κλινικής, Κλινικής του ΕΣΥ ή Στρατιωτικού Νοσοκομείου σχετικής με την πάθηση ειδικότητας.

Ο αντιπρόσωπος, με παρότρυνε να συνταγογραφώ τα προϊόντα του,
και όσο για την Γνωμάτευση από Διευθυντή, αυτή, ούτε λίγο ούτε πολύ, μου είπε ότι την αναλαμβάνει η εταιρεία...

Είστε ξεχασιάρηδες; Γράψτε την Α.Π. στο χαρτί του εξεταστικού κρεβατιού.

Δεν ξέρω αν έχετε και εσείς το ίδιο πρόβλημα αλλά μερικές φορές μου συμβαίνει να ξεχάσω πόσο ήταν η Αρτηριακή Πίεση (Α.Π.) του ασθενούς, που στο μεταξύ την μέτρησα μόλις πριν λίγο, και έτσι δεν ξέρω μετά τι ακριβώς να γράψω στο αρχείο μου.

Σήμερα είδα μια Νοσηλεύτρια να γράφει το αποτέλεσμα της μέτρησης της Α.Π. στο αναλώσιμο χαρτί που καλύπτει το εξεταστικό κρεβάτι του ασθενούς και μου φάνηκε καλή ιδέα..

Χρησιμοποίησε την ψήφο σου.

Χρησιμοποίησε την ψήφο σου, για να μην έρθει κάποιος άλλος και χρησιμοποιήσει τη σιωπή σου.

Ιατρείο και Τέχνη.

Εδώ και αρκετά χρόνια με προβληματίζει το πώς πρέπει να διακοσμεί κανείς ένα Ιατρείο και το τι μουσική θα πρέπει να παίζει στην αίθουσα αναμονής των ασθενών.

 Γενικά νομίζω ότι η τέχνη μπορεί να συνεισφέρει στην ίαση ή την ανακούφιση των ασθενών. Με ποιο τρόπο; Με το να τους βοηθήσει να χαλαρώσουν και να ηρεμήσουν αλλά ταυτόχρονα με το να τους δώσει και μια νότα ζωντάνιας και αισιοδοξίας.

 Για τον λόγο αυτό προτιμώ να έχω στους χώρους του Ιατρείου πίνακες με ήρεμα τοπία από την φύση, τέτοια όμως που να μη μελαγχολούν.

 Είμαι αντίθετος στο να βάζει κανείς αφίσες από φαρμακευτικές εταιρείες αφενός γιατί καταντά κανείς το ιατρείο του χώρο διαφήμισης εταιρειών αλλά και γιατί συνήθως αυτές οι αφίσες παραπέμπουν σε αρρώστιες και όχι σε υγεία πράγμα το οποίο δεν θέλω. Αντιθέτως αφίσες από κρατικές υπηρεσίες με μηνύματα που συχνά έχουν να κάνουν με την προώθηση της υγείας πιστεύω ότι έχουν μια θέση. Έχουν άλλωστε και το πλεονέκτημα να βοηθούν αυτόν που έρχεται στο Ιατρείο να καταλαβαίνει ότι δεν είναι απλά ένα καλά διακοσμημένο σπίτι αλλά ένας επαγγελματικός χώρος. Αρκεί να είναι αφίσες που δεν τρομάζουν τον ασθενή. Δεν διστάζω επίσης να βάζω ένα ταμπελάκι στο δωμάτιο αναμονής που γράφει ”Παρακαλώ μην καπνίζετε”. Αφενός έχω δει τότε ότι οι ασθενείς όντως δεν καπνίζουν μέσα στο Ιατρείο, αφετέρου τονίζεται και πάλι ότι ο χώρος είναι επαγγελματικός.

 Στο θέμα μας ίσως εμπίπτει και το θέμα των εντύπων που μπορεί να έχει κανείς στον χώρο αναμονής. Εκεί πιστεύω ότι χρειαζόμαστε έντυπα τα οποία κινούν το ενδιαφέρον χωρίς όμως να παίρνουν ξεκάθαρη πολιτική ή θρησκευτική θέση και χωρίς φυσικά να ταράζουν ιδιαίτερα ή να προκαλούν απαισιόδοξα αισθήματα. Αποφεύγω επίσης τα lifestyle περιοδικά τα οποία κατά την γνώμη μου σχετίζονται περισσότερο με καταναλωτισμό και καταναγκασμό, και λιγότερο με ελευθερία σκέψης και δράσης.

 Στα πλαίσια αυτά, είμαι αρκετά επιφυλακτικός στο να διακοσμώ το ιατρείο μου με εικόνες θρησκευτικού περιεχομένου και αν το κάνω, προσπαθώ να είναι διακριτικές.

 Όσον αφορά την μουσική προσπαθώ να ακολουθώ τις ίδιες αρχές. Δηλαδή ψάχνω μουσική που να χαλαρώνει και να ηρεμεί. Δεν θέλω όμως να φέρνει μελαγχολία ή να είναι ιδιαίτερα αισθησιακή. Προτιμώ επίσης να είναι μουσική χωρίς λόγια για να μπορεί κανείς να συγκεντρώνεται ευκολότερα στις δικές του σκέψεις. Επιδιώκω επίσης η ένταση της μουσικής να είναι τέτοια ώστε να μπορεί κανείς να διαβάζει, αν θέλει, χωρίς να ενοχλείται από αυτή.

 Όλα αυτά μπορεί να ακούγονται καλά στην θεωρία. Στην πράξη όμως δεν είναι και τόσο εύκολο να τα βρει κανείς όλα μαζί μέσα σε ένα έργο. Πάντως μέχρι τώρα η μουσική που φαίνεται να ταιριάζει περισσότερο στα κριτήρια μου είναι ο Μότσαρτ. Αλλά όχι οποιοσδήποτε Μότσαρτ. Ψάχνω να βρω έργα του που να είναι σε μείζονα κλίμακα (ματζόρε/dur) και αποφεύγω αυτά που είναι σε ελάσσονα (μινόρε/minor). Οι μείζονες κλίμακες έχουν γενικά στην μουσική ένα πιο αισιόδοξο και ζωντανό τόνο ενώ οι ελάσσονες κλίμακες είναι μεν γλυκές αλλά ρέπουν περισσότερο στην αναπόληση και την μελαγχολία.

 Θα μου πει κανείς γιατί σώνει και καλά να βάλουμε μουσική στο χώρο αναμονής. Πιστεύω ότι εκτός από το ότι η προσεκτικά διαλεγμένη μουσική μπορεί να ηρεμήσει και να αναπτύξει θετικά αισθήματα, έχει και άλλο πρακτικό σκοπό: Δηλαδή το να μην ακούγεται στον χώρο αναμονής το τι συζητιέται μέσα στο εξεταστήριο μεταξύ του Ιατρού και του Ασθενούς. Βέβαια για τον λόγο αυτό θα μπορούσε να έχει κανείς μια τηλεόραση και υπάρχουν τώρα πια πολλοί γιατροί πού έχουν στο χώρο αναμονής μια συσκευή. Εμένα η τηλεόραση με βρίσκει αντίθετο αν παίζει ειδήσεις ή κουτσομπολίστικα προγράμματα γιατί δεν νομίζω ότι προκαλούν ψυχική ανάταση, ούτε και ηρεμία. Αντίθετα θα μπορούσα να φανταστώ να παίζει η τηλεόραση βιντεοκασέτες με ντοκιμαντέρ που έχουν θέματα παρμένα από την φύση, καθώς και ταξιδιωτικά ή μουσικά ντοκιμαντέρ. Ένα από τα θετικά βέβαια της τηλεόρασης είναι ότι σε περίπτωση που στο χώρο αναμονής κάθεται και η γραμματέας του Ιατρείου, αυτή αισθάνεται λιγότερο υποχρεωμένη να πιάσει κοινωνική κουβέντα με τους ασθενείς.

 Προτίμησα πάντως να γράψω το κείμενο αυτό σε πρώτο πρόσωπο, έχοντας συναίσθηση του πόσο υποκειμενικά είναι όλα αυτά: Ιδιαίτερα τα θέματα που άπτονται της τέχνης και γενικότερα της αισθητικής, νομίζω ότι δεν επιδέχονται δογματισμούς.

Η Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας στην Σουηδία.

26/06/2009.
του Γενικού Ιατρού, Αργύρη Αργυρίου, www.argiriou.se

Τί κοστίζει να πας σε ένα Δημόσιο Γιατρό στη Σουηδία; 

 Θα ήθελα να περιγράψω το οικονομικό πλαίσιο (από την πλευρά του Ασθενούς) για την Δημόσια Υγεία στη Σουηδία. Το πλαίσιο αυτό αλλάζει λίγο από Νομό σε Νομό αλλά χονδρικά είναι περίπου το ίδιο σε όλη την χώρα. Eδώ παίρνω σαν παράδειγμα τον νομό της Östergötland. Ότι γράφω ισχύει τώρα, δηλαδή Ιούνιο του 2007, αλλά κάπως έτσι ήταν το σύστημα από το 1987 τουλάχιστον, που γνωρίζω τη Σουηδία. Ότι ισχύει για τους Δημόσιους Ιατρούς (που είναι η μεγάλη πλειοψηφία στην Σουηδία), ισχύει και για τους Ιδιώτες Ιατρούς που έχουν σύμβαση με το Σουηδικό Δημόσιο.

 Στη Σουηδία υπάρχει ένα ενιαίο ταμείο ιατροφαρμακευτικής περίθαλψης και σύνταξης για όλους τους κατοίκους της χώρας.

 Το νόμισμα είναι η Σουηδική Κορώνα. 10 Σουηδικές Κορώνες (Σ.Κ.) είναι περίπου 1 Ευρώ (Ε). Τα ποσά στα οποία θα αναφερθώ παρακάτω τα έχω μετατρέψει κατά προσέγγιση σε Ευρώ για την ευκολία μας.

 Κάθε φορά που κάποιος θέλει να επισκεφτεί ένα Γενικό Ιατρό για εξέταση στο Κέντρο Υγείας κοστίζει 10 Ε. Επίσκεψη κατ´οίκον κοστίζει 15 Ε. Τηλεφωνική επικοινωνία με τον Γενικό Ιατρό, καθώς επίσης και ανανέωση παλιάς συνταγής κοστίζει 5 Ε. Αν θελήσει να πάει κανείς από μόνος του κατευθείαν στο Νοσοκομείο κοστίζει 25 Ε. Σε περίπτωση που ο Νοσοκομειακός Ιατρός θεωρήσει ότι ο Ασθενής δεν χρήζει νοσοκομειακής περίθαλψης αλλά πρωτοβάθμιας μπορεί να παραπέμψει τον Ασθενή πίσω στο Κέντρο Υγείας (και αυτό συμβαίνει αρκετά συχνά). Αν όμως ο Ασθενής επισκεφτεί πρώτα τον Γενικό του Ιατρό και ο Γενικός Ιατρός παραπέμψει επειγόντως τον Ασθενή στο Νοσοκομείο, τότε ο Ασθενής δεν πληρώνει τίποτε επιπλέον για την επίσκεψη στο Νοσοκομείο παρά μόνο ότι κόστισε για να επισκεφτεί τον Γενικό Ιατρό (10 Ε). Αν η παραπομπή στο Νοσοκομείο δεν είναι επείγουσα κοστίζει στον Ασθενή επιπλέον 15 Ε. Στον φυσικοθεραπευτή ή τον εργοθεραπευτή του Κέντρου Υγείας η επίσκεψη κοστίζει 8 Ε. Σε περίπτωση που ο Ασθενής χρειάζεται κάτι απλό μπορεί να συμβουλευτεί και νοσηλεύτρια και τότε είναι δωρεάν.

 Αν για κάποιο λόγο ο Ασθενής δεν έχει να πληρώσει επί τόπου του στέλνουν λογαριασμό στο σπίτι. Αν αγνοήσει τον λογαριασμό δεν τον παν και στα δικαστήρια.. αλλά την επόμενη φορά που θα πάει στον Ιατρό θα του γίνει παρατήρηση.

 Ο Ασθενής παίρνει απόδειξη κάθε φορά που πληρώνει για να επισκεφτεί Ιατρό ή άλλο νοσηλευτικό προσωπικό και αυτές τις αποδείξεις πρέπει να τις κρατά (αν και αυτά καταγράφονται και στον υπολογιστή του Ιατρού).
Μέσα στην διάρκεια ενός ημερολογιακού έτους ένας Ασθενής μπορεί να πληρώσει για Ιατρούς και υπόλοιπο νοσηλευτικό προσωπικό μέχρι και 90 Ε συνολικά. Από εκεί και πέρα βγάζει κάρτα ελευθέρας και μπορεί να επισκέφτεται τους Ιατρούς και το υπόλοιπο νοσηλευτικό προσωπικό εντελώς δωρεάν για το ίδιο έτος.

 Η περίθαλψη για τα παιδιά και νέους μέχρι και 20 ετών είναι εντελώς δωρεάν ήδη από την πρώτη επίσκεψη.

 Σε περίπτωση που γίνει εισαγωγή στο Νοσοκομείο, ο Ασθενής πληρώνει για κάθε ημέρα νοσηλείας 5 Ε – 8 Ε. Φακελλάκια δεν υπάρχουν στη Σουηδία. Μπορεί π.χ. να κάνει κανείς εγχείρηση καρδιάς by-pass, να μείνει στο Νοσοκομείο 10 ημέρες, και να πληρώσει συνολικά 50 Ε.

 Για την φαρμακευτική περίθαλψη:
Τα φαρμακεία είναι κρατικά. Το κόστος των 90 πρώτων Ε για φάρμακα σε ένα ημερολογιακό έτος το επωμίζεται εξολοκλήρου ο ασθενής και από εκεί και πάνω πληρώνει όλο και μικρότερη συμμετοχή. Και σε αυτή την περίπτωση κρατά τις αποδείξεις (αν και αυτά τα ποσά αποθηκεύονται επίσης στον υπολογιστή του Φαρμακείου). Αν μέσα σε ένα ημερολογιακό έτος ο ασθενής ξεπεράσει συνολικά συμμετοχή 180 Ε για φάρμακα τότε παίρνει κάρτα ελευθέρας και για τα φάρμακα για το έτος αυτό.

 Με το σύστημα αυτό αποθαρρύνονται οι Ασθενείς οι οποίοι απλώς είδαν φως στο Κέντρο Υγείας και μπήκαν…έτσι για να μετρήσουν την πίεσή τους…και έτσι αποφεύγεται ο άσκοπος συνωστισμός.
 Με το σύστημα επίσης αυτό, παρακινείται έμμεσα ο Ασθενής να προστρέξει πρώτα στον Γενικό Ιατρό αντί να πάει στο Νοσοκομείο αφού είναι φθηνότερο να επισκεφτεί τον Γενικό Ιατρό του.
 Ένα άλλο πλεονέκτημα είναι ότι ο Ασθενής σέβεται το Ιατρό και το έργο που αυτός επιτελεί (διότι ως γνωστόν ότι είναι δωρεάν δεν είναι καλό και μόλις πάμε και πληρώσουμε για το ίδιο πράγμα τότε αμέσως αυτό μεταμορφώνεται και γίνεται καλύτερο….).
 Με το σύστημα αυτό καλύπτεται τέλος και ένα μέρος της χρηματοδότησης των μονάδων Υγείας της χώρας. Να πω ότι τα Κέντρα Υγείας έχουν δικό τους προυπολογισμό και στο τέλος της χρονιάς ο διευθυντής του κάθε Κέντρου Υγείας συντάσσει ετήσιο οικονομικό ισολογισμό.

 Να τονισθεί βέβαια και το ότι στη Σουηδία όλοι οι άνθρωποι έχουν ένα εγγυημένο κατώτατο εισόδημα από το κράτος (ανεξάρτητα αν έχουν εργαστεί ποτέ στην ζωή τους ή όχι) και αυτό το 2007 ανέρχεται γύρω στα 700 Ε τον μήνα. Το κόστος ζωής στη Σουηδία και στην Ελλάδα είναι πλέον περίπου το ίδιο.  


Η πρωτοβάθμια φροντίδα Υγείας στην Σουηδία από την πλευρά του Ιατρού.

Οι Γιατροί στην Σουηδία πληρώνονται με πάγια μηνιαία αντιμισθία αλλά τελευταία γίνεται πολύ συζήτηση να αλλάξει το σύστημα για τους Γενικούς Ιατρούς: Η πρόταση είναι οι Γενικοί Ιατροί να συνενώνονται ανά δύο-τρείς, να προσλαμβάνουν προσωπικό και να κάνουν μικρά ιδιωτικά Κέντρα Υγείας. Ο κάθε πολίτης θα διαλέγει να ανήκει στον καλυπτόμενο πληθυσμό ενός τέτοιου ιδιωτικού Κέντρου Υγείας και θα έχει δικαίωμα να αλλάζει Κέντρο Υγείας (αν δεν είναι ευχαριστημένος), μια φορά στο εξάμηνο. Τα ιδιωτικά αυτά Κέντρα Υγείας θα πληρώνονται από το κράτος ανάλογα με το μέγεθος του πληθυσμού που καλύπτουν, πόσους Ασθενείς βλέπουν, τί ιατρικές πράξεις κάνουν και την νοσηλευτική βαρύτητα του κάθε ασθενούς. Η νοσηλευτική βαρύτητα προσδιορίζεται από την ηλικία και τις χρόνιες διαγνώσεις του Ασθενούς. Οι Ασθενείς θα πληρώνουν τα ίδια όπως και τώρα. Η γειτονικές χώρες Δανία και Νορβηγία έχουν ήδη ένα σύστημα που μοιάζει με αυτό προς το οποίο σκέφτεται να οδεύσει η Σουηδία. Οι Ασθενείς (αλλά και οι Γενικοί Ιατροί), σύμφωνα με στατιστικές που έχουν γίνει, μοιάζουν να είναι πιο ευχαριστημένοι στην Δανία και την Νορβηγία με το σύστημα αυτό σε σχέση με το υπάρχον Σουηδικό. Από την άλλη οι δείκτες που παραδοσιακά χρησιμοποιούνται για να δείξουν πόσο καλή είναι η Υγεία σε μια χώρα, όπως το προσδόκιμο ζωής και η βρεφική θνησιμότητα είναι κάπως καλύτεροι στην Σουηδία από ότι στην Δανία και Νορβηγία.
 Ο λόγος που στην Σουηδία σκέφτονται να αλλάξουν σύστημα είναι ακριβώς για να κάνουν τους Γενικούς Ιατρούς να είναι πιο παραγωγικοί.
Βέβαια και τώρα υπάρχουν τρόποι που σε ωθούν να γίνεις πιο παραγωγικός και να μην κάνεις ότι σου κατέβει: Την πάγια μηνιαία αντιμισθία σου την διαπραγματεύεσαι με τον Διευθυντή του Κέντρου Υγείας σου όταν πας να προσληφθείς εκεί και είναι δυνατόν να την επαναδιαπραγματευθείς ανά πάσα στιγμή. Αυτό σημαίνει ότι είναι δυνατόν ένας συνάδελφός σου που είναι π.χ. 15 χρόνια παλαιότερος από εσένα να έχει μικρότερο μισθό από εσένα αν ο Διευθυντής του Κέντρου Υγείας θεωρεί ότι αυτός δεν αξίζει κάτι καλύτερο. Επίσης όταν πας να ζητήσεις μια καινούρια δουλειά, πολύ βασικό ρόλο για το αν θα την πάρεις ή όχι, παίζουν το τι συστάσεις θα δώσουν γραπτά αλλά και τηλεφωνικά οι πρώην εργοδότες σου. Μπορεί να τους γνωρίζεις αυτούς του εργοδότες σου από πολύ καιρό. Μην είσαι όμως βέβαιος ότι αυτοί θα πουν καλά λόγια για την δουλειά σου αν πραγματικά δεν τα πιστεύουν, ανεξάρτητα αν έχετε καλή σχέση κατά τα άλλα. Το πόσα χρόνια έχει κανείς στο επάγγελμα δεν παίζει σχεδόν κανένα ρόλο για το αν θα πάρει μια καινούρια δουλειά ή όχι (μάλιστα η παλαιότητα μπορεί να παίξει και αρνητικό ρόλο). Επίσης η μονιμότητα με την μορφή που ξέρουμε στην Ελλάδα δεν υφίσταται. Στη Σουηδία μπορεί να προσληφθείς αλλά και να χάσεις την δουλειά σου αρκετά εύκολα ακόμη και αν είσαι Δημόσιος Υπάλληλος. Βέβαια υπάρχει από κάτω το προστατευτικό δίχτυ ασφαλείας του εγγυημένου κατώτατου εισοδήματος (flexicurity). Αυτά ισχύουν και για τους Διευθυντές Κλινικών και Κέντρων Υγείας (Κ.Υ.). Δεν θα πει ότι επειδή έγινε κάποιος Διευθυντής θα παραμείνει Διευθυντής μέχρι την συνταξιοδότησή του. Είναι συνηθισμένο οι Σουηδοί να διαλέγουν τους διευθυντές τους να είναι γύρω στην ηλικία των 50 ετών και μετά από μια πενταετία αλλάζουν άτομο. Έτσι συμβαίνει ένας υφιστάμενος να γίνει μετά από λίγο καιρό Διευθυντής του νυν Διευθυντή του. Επίσης μπορεί να γίνει Διευθυντής του Κ.Υ. κάποιος που προέρχεται από άλλες επαγγελματικές κατηγορίες. Να γίνει π.χ. Διευθυντής του Κ.Υ. ένας νοσηλευτής ή μία γραμματέας.

 Βέβαια για να λειτουργήσει ένα τέτοιο σύστημα προυποθέτει και την αντίστοιχη ωριμότητα, ακεραιότητα και πειθαρχία στην νοοτροπία ενός λαού.

 Όσον αφορά τους Ιδιώτες Ιατρούς των διαφόρων ειδικοτήτων: Δεν είναι αυτονόητο ότι όλοι οι Ιατροί που θέλουν να γίνουν ιδιώτες, μπορούν να κάνουν σύμβαση με το Σουηδικό Δημόσιο. Η τοπική αυτοδιοίκηση είναι αυτή που αποφασίζει κατά τακτά χρονικά διαστήματα το πόσοι ιδιώτες Γενικοί Ιατροί, ΩΡΛ ή π.χ. Οφθαλμίατροι θα έχουν σύμβαση με το Δημόσιο σε κάθε Δήμο. Η απόφαση λαμβάνεται ανάλογα με τον αριθμό του καλυπτόμενου πληθυσμού και το πόσα (και πόσο μεγάλα) Κέντρα Υγείας και Νοσοκομεία υπάρχουν ήδη στην περιοχή. Αν θες να γίνεις ιδιώτης με σύμβαση με το Σουηδικό Δημόσιο έχεις δυό εναλλακτικές λύσεις. Ή πρέπει να περιμένεις να προκηρυχθεί καινούρια σύμβαση για την ειδικότητά σου και να κάνεις αίτηση ή να αγοράσεις το δικαίωμα της σύμβασης από έναν ιδιώτη της ειδικότητάς σου που έχει σύμβαση και ο οποίος βγαίνει στην σύνταξη. Βέβαια δεν μπορεί κανείς να εγγυηθεί ότι η σύμβαση θα επανανεωθεί.

 Οι Δημόσιοι Ιατροί μπορούν να παραπέμπουν και στους Iδιώτες Ιατρούς που έχουν σύμβαση με το Δημόσιο. Ο πολίτης είτε πάει σε Δημόσιο είτε σε ιδιωτικό Ιατρό οποιασδήποτε ειδικότητος πληρώνει τα ίδια εφόσον ο Ιδιώτης Ιατρός έχει σύμβαση με το Δημόσιο. Οι Iδιώτες Ιατροί όμως που έχουν σύμβαση με το Δημόσιο, έχουν ένα πλαφόν επισκέψεων (ή επεμβάσεων) το χρόνο. Aν το ξεπεράσουν, το Δημόσιο δεν τους πληρώνει για περισσότερες επισκέψεις (ή επεμβάσεις). Έτσι συμβαίνει να παίρνουν διακοπές τρεις μήνες τον χρόνο… Το κόστος να επισκεφτεί κανείς Ιδιώτη Ιατρό που δεν έχει σύμβαση με το Δημόσιο είναι συνήθως απαγορευτικό. Για τον λόγο αυτό είναι πολύ λίγοι οι Ιδιώτες Ιατροί που δεν έχουν σύμβαση με το Δημόσιο.

 Οι αναμονές για μη επείγοντα περιστατικά είναι ίσως το σημαντικότερο πρόβλημα του Σουηδικού συστήματος Υγείας αυτή την στιγμή. Μου έχει τύχει να παραπέμψω Ασθενή σε Δερματολογική Κλινική από το Κ.Υ., και να μου πουν ότι η αναμονή είναι εννιά μήνες! Βέβαια οι αναμονές στους Ιδιώτες Ιατρούς με σύμβαση με το Δημόσιο είναι πολύ μικρότερες…

 Προσωπικά όμως είχα την εντύπωση όταν δούλευα στην Σουηδία ότι η ποιότητα των προσφερόμενων υπηρεσιών ήταν κάπως υψηλότερη στον Δημόσιο από ότι στον Ιδιωτικό τομέα αν και το Δημόσιο ήταν πιο δυσκίνητο. Βέβαια όπως περιέγραψα παραπάνω, το Σουηδικό Δημόσιο διαφέρει αρκετά από Ελληνικό. Μερικές φορές ένιωθα ότι τα όρια μεταξύ Δημόσιου και Ιδιωτικού ήταν δυσδιάκριτα.

 Όσον αφορά τις παρακλινικές εξετάσεις: Τις πιο βασικές βιοχημικές εξετάσεις (Γενική αίματος, stick ούρων, Τρανσαμινάσες, Κρεατινίνη, CRP, Strept-A από χρίσμα από τον φάρυγγα) τις έκανε επί τόπου στο Κ.Υ. η βοηθός μικροβιολόγου (στη Σουηδία την δουλειά που κάνουν εδώ οι Ιατροί Μικροβιολόγοι την κάνουν οι βοηθοί Μικροβιολόγου, και οι Ιατροί Μικροβιολόγοι είναι ελάχιστοι και ασχολούνται κυρίως με έρευνα). Για πιο εξειδικευμένες βιοχημικές εξετάσεις καθώς και για ακτινολογικές, στέλναμε τα τελευταία χρόνια τον Ασθενή στο κοντινότερο Νοσοκομείο με ηλεκτρονικό παραπεμπτικό (από υπολογιστή σε υπολογιστή).

Για τα φάρμακα έχω αναφερθεί σε παλαιότερο κείμενο μου εδώ στο forum: http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,708.0.html

 Όσον αφορά την χρέωση της τηλεφωνικής συνομιλίας με τον Ιατρό: Για να επικοινωνήσει κανείς τηλεφωνικά με τον Ιατρό του πρέπει συνήθως να πάρει πρώτα σε ένα τηλεφωνικό κέντρο το οποίο καταγράφει το ποιος παίρνει τηλέφωνο και στέλνει μετά και τον λογαριασμό στο σπίτι αυτού που τηλεφώνησε.

 Δείτε σχετικά και το: http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,364.0.html

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,1036.msg6547.html#msg6547

Το σύστημα επαναπιστοποίησης των Γενικών Ιατρών στη Νορβηγία.

του
Αργύρη Αργυρίου,
Γενικού Ιατρού,
www.argiriou.se


Για την δια βίου μάθηση των Ελλήνων Γενικών Ιατρών ίσως θα μπορούσαμε να πάρουμε ιδέες από το σύστημα της Νορβηγίας:

Από τότε που ξεκίνησε η ειδικότητα της Γενικής Ιατρικής στη Νορβηγία στα μέσα της δεκαετίας του 1980, ξεκίνησε και η υποχρεωτική επαναπιστοποίηση των Νορβηγών Γενικών Ιατρών γιατί εργαζόταν συχνά μόνοι και για τον λόγο αυτό υπήρχε αυξημένος κίνδυνος να μείνουν πίσω στις νεότερες εξελίξεις. Το σύστημα αυτό βοήθησε ούτως ώστε οι Γενικοί Ιατροί στη Νορβηγία να είναι πρώτοι σε ώρες μετεκπαίδευσης/έτος σε σχέση με όλες τις υπόλοιπες ειδικότητες στην χώρα αυτή. Στη Νορβηγία η Γενική Ιατρική είναι η μόνη ειδικότητα που έχει υποχρεωτική την επαναπιστοποίηση.

Έτσι ο Νορβηγός ειδικός Γενικής Ιατρικής πρέπει να επαναπιστοποιείται κάθε 5 χρόνια.

Βάση για την πιστοποίησή του είναι στην διάρκεια αυτών των 5 ετών, να έχει εργαστεί τουλάχιστον ένα χρόνο κλινικά ως Γενικός Ιατρός.

Από εκεί και πέρα πρέπει και να μαζέψει 300 πόντους μέσα σε αυτά τα 5 χρόνια. Το σύστημα με τους πόντους θυμίζει κάπως το σύστημα CME:

Οι 140 πόντοι πρέπει να προέρχονται από κάποιες υποχρεωτικές δραστηριότητες:

100 πόντοι από σεμινάρια: Τουλάχιστον 6 διαφορετικά σεμινάρια (κάθε ώρα εκπαιδευτικής ομιλίας δίνει 1 πόντο) από τα οποία τα πέντε, πρέπει να είναι το λιγότερο των 15 πόντων το καθένα και να έχουν σχέση με κλινικά ζητήματα, και το ένα από αυτά να έχει σχέση με την Επείγουσα Ιατρική.

2 ημερήσιες επισκέψεις σε Ιατρεία άλλων Ιατρών για να πάρεις ιδέες για την οργάνωση τους και μετά από κάθε επίσκεψη μια γραπτή αναφορά των εντυπώσεών σου, δίνουν επίσης 10 πόντους η κάθε μια, δηλαδή 20 πόντους συνολικά.

Συμμετοχή σε ομάδα συναδέλφων Γενικών Ιατρών των 5-8 ατόμων που εμβαθύνουν σε κάποιο θέμα που άπτεται της δουλειάς του Γενικού Ιατρού  (etterutdanningsgrupper) δίνει άλλους 20 πόντους (1 πόντος/ώρα και πρέπει να γίνουν τουλάχιστον 6 ώρες σε διάρκεια 12 μηνών).

Επίσης υπάρχουν δραστηριότητες επιλογής που μπορούν να δώσουν τους υπόλοιπους 160 πόντους:

Μπορεί π.χ. να κάνει κανείς περισσότερα από αυτά που αποτελούν τις υποχρεωτικές δραστηριότητες. Π.χ. μπορεί να μαζέψει κανείς έως 100 πόντους με το να επισκεφτεί Ιατρεία άλλων Ιατρών, και οι 5 από τις 10 αυτές επισκέψεις μπορούν να είναι στον ίδιο Ιατρό. Ή συμμετοχή σε ομάδα Γενικών Ιατρών όπως ανέφερα παραπάνω μπορεί να δώσει συνολικά έως και 150 πόντους και απαγορεύεται να εμπλέκεται με κάποιο τρόπο η Φαρμακευτική Βιομηχανία.

Ή μπορείς να επισκεφτείς κάποιες ημέρες Νοσοκομειακό τμήμα της επιλογής σου ή το Ιατρείο κάποιου ειδικού (7 πόντοι ανά ημέρα, και μέχρι 70 πόντοι συνολικά).

Ή μπορεί να επισκεφτείς κάποια κλινική ή κάποιον ειδικό στο εξωτερικό (μέχρι και 2 τέτοιες επισκέψεις στο εξωτερικό δηλαδή 14 πόντους συνολικά).

Ή μπορεί να οργανώσει το Νοσοκομείο μια πιο καλά δομημένη επίσκεψη από αυτήν που περιέγραψα πρωτύτερα όπου ξεκινάς από το πρωί και τελειώνεις το απόγευμα παρακολουθώντας όλη την ημερήσια δουλειά μιας κλινικής οπότε τότε παίρνεις 10 πόντους την ημέρα (και συνολικά μπορείς να έχεις μέχρι και εννιά τέτοιες επισκέψεις δηλαδή συνολικά 90 πόντους από τέτοια δραστηριότητα).

Ή μπορεί να εργαστείς σε μια κλινική του Νοσοκομείου και τότε παίρνεις 40 πόντους/μήνα και μέχρι συνολικά 120 πόντους.

Ή μπορείς να εξετάσεις έναν Ασθενή μαζί με έναν Ειδικό και τότε παίρνεις 1 πόντο ανά Ασθενή και συνολικά μέχρι 50 πόντους. Η εξέταση μπορεί να γίνει είτε στο γραφείο του Γενικού Ιατρού είτε στου Ειδικού (ο ειδικός μπορεί να είναι και Κλινικός Ψυχολόγος), και ο Ειδικός υπογράφει για κάθε Ασθενή ότι εξέτασε τον Ασθενή μαζί με τον Γενικό Ιατρό. Είναι δεκτή και εξέταση Ασθενούς μέσω video αλλά όχι μέσω τηλεφώνου.

Ή να συμμετέχεις σε σεμινάρια που οργανώνονται από το τοπικό Νοσοκομείο και που δίνουν συνολικά μέχρι και 80 πόντους (πρέπει να συμμετέχει κανείς τουλάχιστον σε 6 διδακτικές ώρες κατά την διάρκεια ενός έτους. Κάθε διδακτική ώρα δίνει ένα πόντο).

Ή το να είσαι επιβλέπων ( supervisor ) ενός Φοιτητή Ιατρικής που σε ακολουθεί στο Ιατρείο σου, ή Αγροτικού Ιατρού σε Κέντρο Υγείας ή σε ιδιωτικό Ιατρείο Γενικής Ιατρικής, ή ενός ερευνητή στην Γενική Ιατρική τα οποία δίνουν συνολικά μέχρι και 100 πόντους. 1 μέρας επίβλεψη δίνει 1 πόντο. Το να κάνεις μάθημα σε μια ομάδα Ιατρών που επισκέπτονται το Ιατρείο σου, δίνει 1 πόντο την ώρα. Το να είσαι επιβλέπων Αγροτικού Ιατρού (είναι υποχρεωτικό ο καθένας τους να έχει έναν supervisor) μπορεί να δώσει μέχρι και 20 πόντους/εξάμηνο. Το να κάνεις μάθημα σε ομάδα Αγροτικών Ιατρών δίνει 1 πόντο την ώρα και μέχρι 20/εξάμηνο. Το να είσαι supervisor ενός αλλοδαπού Ιατρού ή Φοιτητή Ιατρικής που κάνει την πρακτική του στο ιδιωτικό Ιατρείο σου, δίνει 1 πόντο/ημέρα και μέχρι 20 πόντους/εξάμηνο. Το να είσαι επιβλέπων ειδικευόμενου Γενικής Ιατρικής ή παραπλήσιων ειδικοτήτων όπως η Ιατρική Εργασίας και η Κοινωνική Ιατρική δίνει 1 πόντο/διδακτική ώρα (κάποιες ώρες του μήνα κάνεις τότε στον Ειδικευόμενο "ιδιαίτερο μάθημα" για αυτό μιλάμε για διδακτικές ώρες) και μέχρι 160 πόντους σε διάρκεια 5 ετών.

Ή το να έχεις δώσει μια διάλεξη Ιατρικού περιεχομένου σε Ιατρούς και Φοιτητές Ιατρικής που δίνει 4 πόντους ανά διάλεξη έως 60 λεπτά και μπορεί να μαζέψει κανείς έτσι έως και 40 πόντους, ενώ για διάλεξη άνω των 90 λεπτών δίνονται 8 πόντοι.

Ή Ένα απλό πόστερ σε συνέδριο που δίνει 4 πόντους, ή μία παρουσίαση abstract ή poster σε συνέδριο που δίνει 20 πόντους (μόνο για τον συγγραφέα που είναι πρώτος στην λίστα συγγραφέων του άρθρου).

Ή το να είσαι εξεταστής σε εξετάσεις Γενικής Ιατρικής που δίνει 1 πόντο/45λεπτο.

Ή το να γράψεις κάποια εργασία σχετιζόμενη με την Γενική Ιατρική σε επιστημονικό Ιατρικό περιοδικό που δίνει 50 πόντους αν είσαι το πρώτο όνομα στη λίστα συγγραφέων του άρθρου και 25 πόντους αν ανήκεις στους υπόλοιπους.

Ή το να συμμετέχεις σε Δημοτική ή Κρατική επιτροπή που σχετίζεται με την Δημόσια Υγεία και που δίνει 1 πόντο/ώρα και μέχρι και 60 πόντους.

Ή το να κάνεις έρευνα σε ινστιτούτο Γενικής Ιατρικής που δίνει 40 πόντους/μήνα και μέχρι 120 πόντους συνολικά.




Όταν ο Ιατρός συμπληρώσει το 60ο έτος της ηλικίας του, αρκούνε οι μισοί πόντοι.

Αυτοί που έχουν πάρει αναρρωτική άδεια ή έχουν μικρό παιδί δικαιούνται να αναβάλουν την πιστοποίησή τους.

Αυτοί που δεν μπορούν ή δεν θέλουν να πιστοποιηθούν χάνουν το δικαίωμα να ονομάζονται ειδικοί Γενικής Ιατρική αλλά όμως επιτρέπεται να συνεχίσουν να δουλεύουν κλινικά, αλλά η αποζημίωση που τους δίνει το κράτος ανά επίσκεψη ασθενούς ελαττώνεται. Τότε μπορεί να χάσουν έως και 25.000€/έτος.

Τα ταξίδια και η στέγη για τις διάφορες εκπαιδευτικές δραστηριότητες για την πιστοποίηση πληρώνονται από ένα κρατικό κονδύλι που το διαχειρίζεται το Νορβηγικό αντίστοιχο του δικού μας ΠΙΣ.

Για να μπορέσει κανείς να βγάλει αυτούς τους 300 πόντους μέσα σε διάστημα 5 ετών πρέπει να αφιερώνει κατά μέσο όρο δύο εβδομάδες ανά έτος σε μετεκπαίδευση, και βέβαια αυτό θέλει κάποιον προγραμματισμό.




Πηγές:

1)   Norge. Läkare kan förlora kvarts miljon om året på att skippa fortbildning. (Νορβηγία. Οι Γενικοί Ιατροί μπορούν να χάσουν 25.000 €/έτος με το να μην επαναπιστοποιούνται) Läkartidningen, 07/2014, 2014-02-11
http://www.lakartidningen.se/Aktuellt/Nyheter/2014/02/Lakare-kan-forlora-kvarts-miljon-om-aret-pa-att-skippa-fortbildning/

2)   Επεξηγήσεις του Νορβηγικού Υπουργείου Υγείας (Helsedirektoratet), με λεπτομέρειες για την επαναπιστοποίηση των Γενικών Ιατρών στην Νορβηγία.

http://www.google.no/url?sa=t&rct=j&q=&esrc=s&source=web&cd=1&ved=0CCEQFjAA&url=http%3A%2F%2Fwww.helsedirektoratet.no%2Fhelsepersonell%2Fspesialistgodkjenning%2Flege%2FDocuments%2Fallmennmedisin%2FUtfyllende%2520bestemmelser%2520i%2520allmennmedisin.doc&ei=lFIIU5SxD4ra0QXMm4GoBg&usg=AFQjCNFhLqiHnKi61cHr-Zr4WIuyZCLpHA&bvm=bv.61725948,d.d2k

3)
Hvordan bedre kvalitet og videre- og etterutdanning i allmennpraksis? (Πώς καλυτερεύουμε την ποιότητα στην μετεκπαίδευση και δια βίου μάθηση των Γενικών Ιατρών;) Tidsskr Nor Laegeforen 2005; 125:601-2
http://tidsskriftet.no/article/1157999
4)
Recertifying general practitioners. BMJ 27 May 1995
http://www.bmj.com/content/310/6991/1348

Ο ιδιώτης Παιδίατρος (αλλά και ο Γ.Ι.) δεν πρέπει να φεύγει ποτέ Καθαρά Δευτέρα!

Μίλησα σήμερα με έμπειρο Παιδίατρο που μου είπε ότι δεν ταξιδεύει ποτέ εκτός της πόλης του, Καθαρά Δευτέρα γιατί εγγυημένα έχει κατ'οίκον επισκέψεις λόγω λοιμώξεων.

Κατά την γνώμη του ένας κλασικός τρόπος για να κολλήσει ένα παιδί Ίωση Ανώτερου Αναπνευστικού είναι να πάει σε μπαλταφάν. Τις επόμενες μέρες μετά το μπαλταφάν είναι γεμάτο το Ιατρείο του...

Μέχρι ενός βαθμού αυτό ισχύει και για τους ιδιώτες Γενικούς Ιατρούς (Γ.Ι.)/Παθολόγους, όπου τέτοια εποχή του χρόνου οι Λοιμώξεις Ανώτερου Αναπνευστικού και στους ενήλικες είναι στα φόρτε τους.

Περιγράφοντας τα άγχη μιας Ιατρικής Εφημερίας.

Το διάβασα στο Facebook . Άγνωστο σε μένα ποιός το έγραψε, αλλά περιγράφει τέλεια μια πραγματικότητα:

ΜΕΡΑ ΕΦΗΜΕΡΙΑΣ
ΩΡΑ 14.30.ΑΡΧΗ ΕΦΗΜΕΡΙΑΣ..
Κατεβαινεις στα επειγοντα με το στηθοσκοπιο κι ενα βιβλιο χαιρετας τους νοσηλευτες και ευχεσαι την μικροτερη δυνατη προσελευση και τα πιο ελαφρα περιστατικα..
Οι νοσηλευτες μαζεμενοι σαν ετοιμοπολεμοι στρατιωτες κι εσυ ρωτας αν περιμενει καποιος..
Σου απαντανε καταφατικα και παρατας το νερακι υποδεχομενος τον πρωτο σου ασθενη..
''τι εχετε κυριε?΄΄
΄΄τιποτα γιατρε,η πιεση μου ανεβαινει΄΄
ενταξει λες,ευκολο περιστατικο και ξεκινας..
ΩΡΑ 17.25
Αρχιζουν πλεον να μαζευονται αρκετοι..Αισθανεσαι λιγο πιο εντονο το αισθημα της πεινας..Μιλας με τον συναδελφο σου να σε καλυψει λιγο να φας κατι..
Κατεβαινεις και αφου τρως γρηγορα καθεσαι με κλειστα τα ματια για 2 λεπτα..
Και χτυπαει το τηλεφωνο..
΄΄που εισαι?εχουμε πνευμονικο οιδημα.ελα λιγο πανω''
αισθανεσαι μια υπνηλια και θες καφε..δεν προλαβαινεις ομως..
ΩΡΑ 18.05
Παλευουν δυο γιατροι και δυο νοσηλευτες να βρουν φλεβα σε εναν ασθενη με πιεση απροσδιοριστη..
Την πορτα απεξω χτυπανε δυο κυριοι..
΄΄΄τι θα γινει ?περιμενουμε ηδη 20 λεπτα''
΄΄περιμενετε λιγο σας παρακαλω΄΄φωναζει η υπευθυνη ..
Ασυναισθητα κοιταζω τις νοσηλευτριες που προσπαθουν ακομα ενω εμεις βλεπουμε ηδη τα επομενα..
΄΄φωναξτε αναισθησιολογο΄΄
ΩΡΑ 19.50..
Ανεβαινεις λιγο στην κλινικη κι αισθανεσαι ανθρωπος..κανεις λιγο πλακα,βλεπεις τηλεοραση κι ετοιμαζεις καφε..
Ηρεμια..
Ενας φιλος σε παιρνει τηλεφωνο και σου λεει οτι το βραδυ θα μαζευτει σπιτι του ολη η παρεα να δει τον αγωνα..
Γαμω την τυχη μου σκεφτεσαι ..
΄΄αλλο επαγγελμα δεν υπηρχε ρε γαμωτο?΄΄
Μια νοσηλευτρια εξηγει στο παιδι της οτι θα γυρισει το βραδυ σπιτι και οτι πρεπει να ακουει τον μπαμπα..
ΩΡΑ 21.25
Σειρηνες ΕΚΑΒ ..
43χρονος χωρις σφυγμο..
Ολη η οικογενεια περιμενει..Δυο μικρα παιδακια παιζουν στο προαυλιο..
Μαλαξεις..Αδρεναλινη..
Ολοι σε ενταση..
΄΄οχι ρε γαμωτο. ..ειναι νεος΄΄
ΩΡΑ ΘΑΝΑΤΟΥ 22.Ο2
΄΄Κυρια μου δυστυχως..΄΄
κλαματα,καταρες ,νοσηλευτες και γιατροι συννεφιασμενοι..
Η πορτα ανοιγει..Ενας μεθυσμενος βριζει θεους και δαιμονες..
''περιμενω μια ωρα ..εμεις σας πληρωνουμε΄΄
ψιλοθολωνεις..
Ενα χερι ενος επιμελητη σε κραταει..
ΩΡΑ 00.45
Ειναι ωρα σου να ξεκουραστεις..
Μπαινεις στο δωματιο,κλεινεις το φως και θυμασαι τον 43 χρονο..
ΩΡΑ 2.23
Γυριζεις πλευρο..
΄΄εχω ακομα μιαμιση ωρα΄΄
ΩΡΑ 4.10
Ξυπνας-γιατι ποτε κοιμηθηκες-και προσπαθεις να συνελθεις..
Κατεβαινεις στα ΤΕΠ..
Οι νοσηλευτες σου προσφερουν καφεδακι..
Εφτα εκκρεμοτητες..
ΩΡΑ 06.45
Μια γιαγουλα ενημερωνεται οτι ο συζυγος θα μπει στην κλινικη ..΄΄
΄΄ΣΕ ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ ΠΑΙΔΑΚΙ ΜΟΥ..Ο ΘΕΟΣ ΝΑ ΣΟΥ ΔΩΣΕΙ ΠΙΣΩ ΟΤΙ ΚΑΝΕΙΣ΄΄
Κοιταζεις την γιαγια και χαμογελας..
ΩΡΑ 07.45..
Βγαινεις απο τα ΤΕΠ και βλεπεις φως του ηλιου..
πειραζεις συναδελφους ,ευχαριστεις και καλημεριζεις τους νοσηλευτες και ανεβαινεις κλινικη..
Ο 43 χρονος ακομα στο μυαλο σου..και η οικογενεια του..
ΩΡΑ 11.40
Ξεκινας με την τσαντα σου για το σπιτι ..
Μιλας επιτηδες με τους φιλους σου για τον χθεσινο αγωνα για να ριξεις ταφοπλακα στην εφημερια..
Τον 43χρονο ομως και ολους αυτους που ειδες τους βαζεις σπιτι σου..
ΚΙ ΑΥΤΟ ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΙΠΟΤΑ..
ΑΦΙΕΡΩΜΕΝΟ ΣΤΟΥΣ ΓΙΑΤΡΟΥΣ,ΝΟΣΗΛΕΥΤΕΣ ΚΑΙ ΤΡΑΥΜΑΤΙΟΦΟΡΕΙΣ ΠΟΥ ΤΟΣΟ ΠΟΛΥ ΥΠΟΤΙΜΗΘΗΚΑΝ..

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,5489.msg47416.html#msg47416

Έρχονται οι πανελλήνιες εξετάσεις... Ζητείται ιατρική γνωμάτευση!!!

του συναδέλφου, Γενικού Ιατρού, Δημήτρη Κουναλάκη.

Σαν γιατρός πολιορκούμαι τον τελευταίο καιρό από γονείς και μαθητές που δίνουν πανελλήνιες εξετάσεις. Οι μαθητές θέλουν να λείψουν από το σχολείο για να διαβάσουν λίγο καιρό πριν τις εξετάσεις, οι καθηγητές θεωρούν ότι πρέπει να εφαρμόσουν κατά γράμμα το άρθρο 3 του ΠΔ 485/1983 (ΦΕΚ Α184), και όλοι μαζί αναζητούν ιατρική γνωμάτευση να δικαιολογηθούν οι απουσίες. Ο σύλλογος των διδασκόντων γνωρίζει ότι τα παιδιά λείπουν χωρίς να αρρωστήσουν αλλά τις ιατρικές γνωματεύσεις τις κάνει δεκτές (φοβερή εφαρμογή του νόμου). Μάλιστα το 1983 ο νόμος από τις ελάχιστες φορές προβλέπει γνωματεύσεις από ιδιώτες γιατρούς όταν στον πυρετό της γέννεσης του ΕΣΥ για όλα τα άλλα οι ιδιώτες ιατροί ήταν σαν να μην υπήρχαν. Και όλα αυτά για να δικαιολογηθούν 10 ημέρες το χρόνο με πλήρη νομιμοφροσύνη, όταν οι 10 μέρες κατάληψη ή απεργία το έτος είναι μαθητικό και διδασκαλικό κεκτημένο.

Έδωσα όρκο να εξετάζω και να προσφέρω τις υπηρεσίες μου σαν γιατρός. Πειράζει που σέβομαι την αγωνία και την προσπάθεια των παιδιών να διαβάσουν αλλά ταυτόχρονα δεν θέλω να υπογράφω ψευδείς γνωματεύσεις για να είναι νομότυποι οι καθηγητές στα λύκεια; Αδυνατώ να καταλάβω γιατί ο γονέας δεν μπορεί να δικαιολογήσει 10 ημέρες το χρόνο στο παιδί του είτε λόγω ασθένειας είτε λόγω οποιουδήποτε άλλου λόγου. Την κατάσταση αυτή την έζησα σαν μαθητής όπου προσπάθησα να μην έχω καμιά αδικαιολόγητη απουσία όλη τη χρονιά και πήρα απολυτήριο με 49 αδικαιολόγητες. Δεν απαίτησα από κανένα συνάδελφο να μου δώσει ψευδή γνωμάτευση. Και φέτος το σχολείο της κόρης μου είχε πάνω από 15 μέρες κατάληψη και κανένας νόμος δεν ενοχλήθηκε, κανένας διευθυντής δεν κακοβαθμολογήθηκε, ούτε κανένας εκπαιδευτικός τιμωρήθηκε....

Μπορεί ο κ. Άδωνις Γεωργιάδης να πάρει ένα τηλέφωνο τον συνάδελφο του κ. Αρβανιτόπουλο Κωνσταντίνο ή τον κ. Συμεών Κεδίκογλου ή τον κ. Κωνσταντίνο Π. Γκιουλέκα να μας απαλλάξουν από το ποτήριο τούτο;
Όλοι τους ξέρουν να τροποποιούν ένα προεδρικό διάταγμα κατά το δοκούν και να το ακυρώνουν με μια εγκύκλιο, ακόμη και με ένα δελτίο τύπου τους. Αν δεν τα καταφέρουν να τα βρουν, ελπίζω να αρκεί μια εντολή Αντώνη Σαμαρά για να μπορούν τα παιδιά να διαβάσουν και να δώσουν εξετάσεις χωρίς να αγωνιούν για ιατρικές γνωματεύσεις. Αφού δεν τα καταφέρνουν με τις καταλήψεις ας μου κάνουν τουλάχιστον αυτό το ψυχικό.

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,5562.msg48405.html#msg48405

20 χρόνια Γιατρός, πρώτη φορά βλέπω τέτοιο αντιβιόγραμμα.

Η ασθενής, της οποίας το όνομα έσβησα από την φωτογραφία, είναι μια κυρία 85 ετών που το μόνο της σύμπτωμα ήταν ότι τα ούρα της έγιναν τελευταία δύσοσμα.
Μήπως είναι καιρός να περιορίσουμε σημαντικά την χρήση αντιβιοτικών;

Πότε επιτρέπεται να ζητούμε καρκινικούς δείκτες;

Απόσπασμα από το φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, από το μέλος Denominator:

Ως κανόνας ισχύει ότι καρκινικοί δείκτες μπορούν να ζηηθούν μόνο σε διεγνωσμένες νεοπλασίες.
Εξαιρείται το ειδικό προστατικό αντιγόνο (PSA) για πρόληψη του καρκίνου του προστάτη - κάθε δύο χρόνια για άνδρες ηλικίας μεταξύ 50-60 και κάθε ένα χρόνο για >60 - και το Ca 125 για πρόληψη του καρκίνου των ωοθηκών.
(Σχετική εγκύκλιος του ΟΠΑΔ μετά από γνωμοδότηση του ΚΕΣΥ επισυνάπτεται - αν κάποιος βρει κάτι αντίστοιχο για άλλο ταμείο τον παρακαλώ να τα ανεβάσει).

Ωστόσο υπάρχουν και κάποιες περιπτώσεις που δεν καλύπτονται από τα πιο πάνω:
α) Χρόνια ενεργός ηπατίτιδα Β ή C με ή χωρίς κίρρωση: Η κατά έτος εκτίμηση της α-φετοπρωτεϊνης (α-Fp) είναι απαραίτητη
β) Κύηση - διάγνωση και ειδικά σε υποψία παλίνδρομης κύησης: Η ανθρώπινη χοριακή γοναδοτροπίνη (hCG) είναι οδηγός

Και στον αντίποδα: Τι σημαίνει "νεοπλασία"; Κάτω από αυτή τη διάγνωση μπορεί κανείς να ζητά οποιονδήποτε καρκινικό δείκτη;
Π.χ. για γλοιοβλάστωμα ή μελάνωμα ή σάρκωμα μπορούμε να ζητήσουμε Ca 19-9, Ca 125, Ca 15-3, Ca 72-4, Ca-50;

Ο περιορισμός των δεικτών είναι προς τη σωστή κατεύθυνση, διότι, ελέω ταμείων που αποζημιώνουν κατά πράξη και περίπτωση, είχε γίνει της μόδας να ζητιούνται από υγιείς - και μάταια πολλές φορές ο γιατρός που είχε αντιστάσεις προσπαθούσε να εξηγήσει ποια είναι η συνιστώμενη πρόληψη έναντι των νεοπλασιών.

Ίσως θα μπορούσαν να διευκρινιστούν κάποια σημεία, γενικά όμως θα πρότεινα να δοθεί η δυνατότητα της αναγραφής ξετάσεων που αφορούν καρκινικούς δείκτες μόνο από ή με γνωμάτευση των θαρεπόντων ογκολόγων, και αυτό για ένα πρακτικό καθαρά ζήτημα: Διότι αυτοί γνωριζουν στην πράξη ποιος είναι ο καλύτερα σχετιζόμενος με τη νόσο και τη θεραπεία αυτής δείκτης.

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3344.msg24285.html#msg24285

Απάντηση στο παραπάνω από Argirios Argiriou:

Clin Chem. 2008 Dec;54(12):e11-79.

National Academy of Clinical Biochemistry laboratory medicine practice guidelines for use of tumor markers in testicular, prostate, colorectal, breast, and ovarian cancers.

Sturgeon CM, Duffy MJ, Stenman UH, Lilja H, Brünner N, Chan DW, Babaian R, Bast RC Jr, Dowell B, Esteva FJ, Haglund C, Harbeck N, Hayes DF, Holten-Andersen M, Klee GG, Lamerz R, Looijenga LH, Molina R, Nielsen HJ, Rittenhouse H, Semjonow A, Shih IeM, Sibley P, Sölétormos G, Stephan C, Sokoll L, Hoffman BR, Diamandis EP; National Academy of Clinical Biochemistry.

Source
Department of Clinical Biochemistry, Royal Infirmary of Edinburgh, Edinburgh, UK. c.sturgeon@ed.ac.uk


Abstract

BACKGROUND:

Updated National Academy of Clinical Biochemistry (NACB) Laboratory Medicine Practice Guidelines for the use of tumor markers in the clinic have been developed.

METHODS:

Published reports relevant to use of tumor markers for 5 cancer sites--testicular, prostate, colorectal, breast, and ovarian--were critically reviewed.

RESULTS:

For testicular cancer, alpha-fetoprotein, human chorionic gonadotropin, and lactate dehydrogenase are recommended for diagnosis/case finding, staging, prognosis determination, recurrence detection, and therapy monitoring. alpha-Fetoprotein is also recommended for differential diagnosis of nonseminomatous and seminomatous germ cell tumors. Prostate-specific antigen (PSA) is not recommended for prostate cancer screening, but may be used for detecting disease recurrence and monitoring therapy. Free PSA measurement data are useful for distinguishing malignant from benign prostatic disease when total PSA is <10 b="" cancer="" colorectal="" in="" microg="">carcinoembryonic antigen (CEA)

is recommended (with some caveats) for prognosis determination, postoperative surveillance, and therapy monitoring in advanced disease. Fecal occult blood testing may be used for screening asymptomatic adults 50 years or older. For breast cancer, estrogen and progesterone receptors are mandatory for predicting response to hormone therapy, human epidermal growth factor receptor-2 measurement is mandatory for predicting response to trastuzumab, and urokinase plasminogen activator/plasminogen activator inhibitor 1 may be used for determining prognosis in lymph node-negative patients. CA15-3/BR27-29 or carcinoembryonic antigen (CEA) may be used for therapy monitoring in advanced disease. CA125 is recommended (with transvaginal ultrasound) for early detection of ovarian cancer in women at high risk for this disease. CA125 is also recommended for differential diagnosis of suspicious pelvic masses in postmenopausal women, as well as for detection of recurrence, monitoring of therapy, and determination of prognosis in women with ovarian cancer.

CONCLUSIONS:

Implementation of these recommendations should encourage optimal use of tumor markers.


http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/19042984

πρόσθετο κείμενο του Argirios Argiriou:

Η εμπειρία μου από την Σουηδία είναι ότι δεν παραγγέλνουμε σχεδόν ποτέ καρκινικούς δείκτες για την διερεύνηση υποψίας καρκίνου
παρά μόνο για να παρακολουθήσουμε πως εξελίσσεται η θεραπεία ενός ήδη διεγνωσμένου καρκίνου.

Μεταφράζω ένα απόσπασμα από την επίσημη Σουηδική ιστοσελίδα www.cancercentrum.se που είναι κατά κάποιο η Σουηδική Αντικαρκινική Εταιρεία, όπου καταλήγουν πάνω - κάτω στα ίδια συμπεράσματα με αυτά που εξέθεσε προηγουμένως ο Παθολόγος κ. Βασίλης Παπαδόπουλος (Denominator):

Η αξία των καρκινικών δεικτών για την διερεύνηση καρκίνων αγνώστου προελεύσεως είναι αμφίβολη, εξαιτίας της συχνά χαμηλής τους ειδικότητας (specificity) και ευαισθησίας (sensitivity). Όσο υψηλότερη τιμή βρίσκουμε σε κάποιον καρκινικό δείκτη τόσο μεγαλύτερη η ειδικότητά του ως προς τον καρκίνο που ανιχνεύει (χοντρικός κανόνας: για να την λάβουμε σοβαρά υπ’όψιν πρέπει να είναι  > 3-4 φορές πάνω από τα φυσιολογικά όρια αλλά υπάρχουν και αρκετές αλληλοεπικαλύψεις.

Εξαιρέσεις:

Το PSA πρέπει να το εξετάζουμε σε αδενοκαρκινώματα, και χαμηλής διαφοροποίησης καρκίνους (low differentiated cancers) καθώς και σε αγνώστου προελεύσεως σκελετικές μεταστάσεις σε άντρες.

Η AFP (αλφαφετοπρωτείνη) πρέπει να εξετάζεται σε ηπατικούς όγκους.

Η Beta-HCG μαζί με το AFP πρέπει να εξετάζεται σε άντρες με χαμηλής διαφοροποίησης καρκίνους και μεσεγχυματικούς όγκους που είναι πιθανώς συνδυασμένοι και με όγκους πνεύμονα, για να ανακαλύψουμε πιθανώς ιάσιμο όγκο γεννητικών κυττάρων ή κάτι αντίστοιχο. (1)
Σε μεμονωμένη σκελετική μετάσταση πρέπει, εκτός από το PSA (στους άντρες), να γίνεται και ηλεκτροφόρηση πρωτεϊνών ορού. Ωστόσο η ηλεκτροφόρηση πρωτεϊνών ορού μπορεί να είναι ψευδώς αρνητική σε μυέλωμα και τότε ίσως να χρειαστεί και ηλεκτροφόρηση πρωτεϊνών των ούρων.

Το CA 125 σε υποψία καρκίνου των ωοθηκών δεν είναι αρκετά ειδικευμένη εξέταση και μπορεί να έχει κανείς αυξημένες τιμές και σε μεταστάσεις στο περιτόναιο ή στον υπεζωκότα από διάφορους άλλους καρκίνους αλλά επίσης και σε περίπτωση καλοήθους ασκίτη.


Serumtumörmarkörernas värde är tveksamt på grund av deras oftast låga specificitet och sensitivitet. Ju högre värden desto högre specificitet (tumregel: > 3 - 4 gånger övre normalgräns men stor överlappning). Undantag är:
-
PSA som bör tas vid adenocarcinom - lågt differentierad cancer och outredda skelettmetastaser hos män
-
AFP (alfafetoprotein) vid levertumörer
-
Beta-HCG (komponent i humant koriongonadotropin) + AFP som bör tas på män med lågt differentierad cancer och medellinjestumörer, ev. förbundna med lungtumörer, för att upptäcka potentiellt botbar germinalcellstumör/motsvarande.

Vid isolerad skelettmetastasering bör, utöver S-PSA hos män, serumproteinfraktioner (elektrofores) analyseras. Provet är någon gång falskt negativt vid myelom, då U-elektrofores
kan behövas.

CA 125 vid misstänkt ovarialcancer är tämligen ospecifikt och stegring ses vid peritoneal -pleural metastasering från många tumör former men också vid benign ascites.


http://www.cancercentrum.se/PageFiles/3373/Cancer%20med%20ok%C3%A4nd%20primartumor%20kortversion.pdf

(1) Δείτε και σχετικό απόσπασμα από την wikipedia:
HCG as Tumor marker:

Human chorionic gonadotropin can be used as a tumor marker, as its β subunit is secreted by some cancers including seminoma, choriocarcinoma, germ cell tumors, hydatidiform mole formation, teratoma with elements of choriocarcinoma, and islet cell tumor. For this reason a positive result in males can be a test for testicular cancer. The normal range for men is between 0-5 mIU/mL. Combined with alpha-fetoprotein, β-HCG is an excellent tumor marker for the monitoring of germ cell tumors.

http://en.wikipedia.org/wiki/Beta_HCG

Υστερόγραφο: Δεν πρέπει να υποτιμούμε τις επιπτώσεις που μπορεί να έχει στην ψυχολογία ενός ασθενούς η ανεβασμένη τιμή κάποιου καρκινικού δείκτη που τον έχουμε παραγγείλει έτσι για καλό και κακό…
Έχω γνωρίσει ασθενή που κατέληξε σε ψυχίατρο για αυτόν τον λόγο παρόλο που οι δαπανηρές εξετάσεις που έκανε μετά για να διερευνηθεί ο ανεβασμένος καρκινικός δείκτης του ήταν απολύτως φυσιολογικές.

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3344.msg39296.html#msg39296

Προσοχή, οι οσφρητικές ψευδαισθήσεις έχουν συχνά οργανικό υπόβαθρο.

Δείτε ένα σχετικό άρθρο από την Mayo Clinic:

What causes olfactory hallucinations (phantosmia)?

http://www.mayoclinic.org/diseases-conditions/temporal-lobe-seizure/expert-answers/phantosmia/faq-20058131  

αλλά και ένα άρθρο από την Guardian, όπου η τελική διάγνωση ήταν αναπάντεχη:

Man’s headaches due to tapeworm living in his brain for four years.
http://www.theguardian.com/science/2014/nov/21/tapeworm-parasite-mans-brain-four-years-china


Έτσι ενώ γενικά δεν δίνω εύκολα παραπεμπτικά για αξονικές, στην περίπτωση που ασθενής μου παραπονιότανε για οσρφητικές ψευδαισθήσεις, δεν θα δίσταζα να του παραγγείλω μια αξονική εγκεφάλου κατευθείαν.

Πώς δίνουμε σιρόπι Depon πιο εύκολα στα παιδιά;

Παίρνουμε μια σύριγγα (χωρίς βελόνα) και τραβούμε τα ml που θέλουμε από το μπουκαλάκι.

Μετά βάζουμε την σύριγγα στο στόμα του παιδιού και την αδειάζουμε σημαδεύοντας κάπως πλάγια ώστε ο πίδακας του σιροπιού να πάει προς την μέσα μεριά του ενός μάγουλου. Με τον τρόπο αυτό το παιδί δεν μπορεί να φτύσει έτσι εύκολα το σιρόπι.

Εναλλακτικά δίνουμε παρακεταμόλη σε υπόθετο.

Σύντομη περιγραφή του παιχνιδιού που παίζεται με τα φάρμακα στην Ελλάδα.

Απόσπασμα από κείμενο του συνάδελφου Δημήτρη Κουναλάκη σε άλλο μέρος του φόρουμ της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, που συμπυκνώνει κατά την γνώμη μου πολύ καλά, το τι παιχνίδι παίζεται με τα φάρμακα στην Ελλάδα:


Πολλά πρωτότυπα και εκτός πατέντας παλαιά φάρμακα, αλλά εξαιρετικά αποτελεσματικά, πωλούνται σε πολύ χαμηλές τιμές, έως προκλητικά χαμηλές τιμές, στην Ελλάδα με άμεσο αποτέλεσμα την εξαφάνιση τους από την αγορά (με τις λεγόμενες ''παράλληλες εξαγωγές''. Δηλαδή κάποιοι μεσάζοντες εξάγουν φάρμακα που στην Ελλάδα είναι φτηνότερα και πετυχαίνουν μεγάλα κέρδη). Την ίδια στιγμή τα περισσότερα γενόσημα είναι δυο και τρεις φορές ακριβότερα στην Ελλάδα από ότι σε άλλες χώρες στην ΕΕ.

Αυτό έχει ένα στόχο: Την στροφή σε καινούργια πιο ακριβά και όχι πιο αποτελεσματικά φάρμακα που έχουν επίσης πανάκριβα γενόσημα.

Και επειδή το θέμα των πανάκριβων γενοσήμων έχει πάρει δημοσιότητα, κάποιοι άσχετοι ή/και πουλημένοι δημοσιογράφοι βγάζουν τέτοια άρθρα......που εμφανίζουν δήθεν ότι τα φάρμακα είναι πολύ φτηνα στην Ελλάδα και διατυμπανίζουν αυτές τις τεχνητές ελλείψεις, αντί να διατυμπανίσουν ότι κάποιοι υπεύθυνοι για την έκδοση των τιμών των φαρμάκων πρέπει να μπουν σε εφεδρεία και να ασχοληθεί μαζί τους άμεσα η εφορία ξεκινώντας από ένα άνοιγμα των τραπεζικών τους λογαριασμών.
http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,3996.msg32888.html#msg32888

Η μέθοδος φυσιοθεραπείας McKenzie.

Στη Σουηδία που δούλευα ως Γενικός Ιατρός, έτυχε να εργαστώ σε Κέντρα Υγείας που είχαν και φυσιοθεραπευτές και συνεργάστηκα στενά μαζί τους. Από κει έμαθα για μια ιδιαίτερα δημοφιλή, στην Σουηδία τουλάχιστον, μέθοδο φυσιοθεραπείας που είναι η μέθοδος McKenzie. Αφορά Ασθενείς με σπονδυλικούς πόνους αλλά και πόνους των άκρων. Η μέθοδος δίνει ιδιαίτερο βάρος σε ασκήσεις που μαθαίνει να κάνει ο Ασθενής στο σπίτι έτσι ώστε σιγά - σιγά να απεξαρτοποιείται από τον φυσικοθεραπευτή και τον Ιατρό του. Υπό την έννοια αυτή η μέθοδος McKenzie είναι επηρεασμένη και από την ιδέα του empowerment.

Πρόσφατα ανακάλυψα ότι και στην Ελλάδα υπάρχουν φυσιοθεραπευτές που ασχολούνται με αυτή την μέθοδο. Παραθέτω παρακάτω σχετικούς συνδέσμους:

http://www.mckenziehellas.gr/pub

http://www.mckenziemdt.org

http://www.vitalmed.gr/products6.php?wh=1&lang=1&the1id=1&the2id=13&the3id=37&theid=37&open1=1&open2=13&open3=37

http://www.facebook.com/topic.php?uid=153097966525&topic=10580

http://alex.eled.duth.gr/academy/1eksam2001/2eksam2001.htm


Παραδείγματα ασκήσεων κάποιων ασκήσεων McKenzie από το youtube:

http://www.youtube.com/watch?v=wBOp-ugJbTQ

http://www.youtube.com/watch?v=bPz9A4TWMCQ

http://www.youtube.com/watch?v=To8k-lJmvPA&NR=1


Επίσης στην αρχή αυτού του κειμένου επισυνάπτω μια εικόνα με σκίτσα που δείχνουν επιγραμματικά τις 6 πρώτες ασκήσεις McKenzie για την μέση. Την 7η άσκηση δεν την απεικονίζει αλλά ίσως να είναι και η λιγότερο σημαντική.

Σχετικά με την έννοια του empowerment:

http://www.pfy.gr/forum/index.php/topic,115.0.html

Ποιά είναι τα βιβλία που έχει γράψει ο Robin McKenzie.

......
.........
................

Robin McKenzie has published in the New Zealand Medical Journal and is a contributor to many Journals and publications on the subject of spinal disorders. He is the author of five books: "Treat Your Own Back"  , "Treat Your Own Neck" , "The Lumbar Spine, Mechanical Diagnosis and Therapy"  , "The Cervical and Thoracic Spine, Mechanical Diagnosis and Therapy" , and "The Human Extremities, Mechanical Diagnosis and Therapy."
...................................


http://www.mckenziemdt.org/robin.cfm

(μπορεί να τα παραγγείλει κανείς μέσω διαδικτυακών βιβλιοπωλείων π.χ. μέσω του www.amazon.com  )

"Treat Your Own Knee" by Robin McKenzie.

http://www.amazon.com/Treat-Your-Own-Knee-838/dp/0987650483

υπάρχει και σχετικό dvd διάρκειας μιας ώρας

http://www.amazon.com/gp/offer-listing/B007D4JAOS/ref=dp_olp_0?ie=UTF8&condition=all&sr=1-2-catcorr&qid=1417206344